سمیرا صلواتی

 

مرکز خبر -

 

تعداد تلفات با کرونا از تعداد جان‌باختگان جنگ ایران و عراق بیشتر است

شیرین عبادی در مورد اعتراضات اخیر ایران و موج دستگیری شهروندان که بهمراه داشت، به خبرگزاری زن گفت:‌

"شرایط ایران نسبت به گذشته روز به روز بدتر شده، این در حالی‌ست که علاوه بر محدودیت‌های اطلاع‌رسانی و سانسور شدید و سرکوب، شیوع همه‌گیری کرونا دردی بر دیگر دردهای مردم ایران اضافه کرد." وی دلیل این پیشامدها و فاجعه‌ایی که در ایران بوجود آمده را به بی‌کفایتی و عدم مدیریت کارآمد کشور ربط داد.

وی گفت:‌ "در ابتدای شیوع همه‌گیری کرونا در ایران رهبر ایران، خامنه‌ایی آن را همچون یک مسئله‌ی بی‌اهمیت جلوه داده و ورود واکسن‌های آمریکا، بریتانیا و فرانسه را نیز ممنوع کرد. در عوض واکسن‌های غیراستاندارد داخلی استفادە کردند بعد از اینکه تعداد زیادی از مردم با گرفتن واکسن جان باختند، تحریم برداشته شد و مکررا روند واکسیناسیون ادامه پیدا کرد. هدف از این تحریم آن است که حدالامکان از واکسن‌ خارجی استفاده نکنند و در ایران واکسن تولید شود. این مورد باعث شد که در ایران تعداد تلفات بیشماری داشته باشیم. تعداد تلفات با بیماری کرونا در حدی‌ست که حتی می‌توان گفت از جان‌باختگان جنگ ۸ ساله با عراق بیشتر بوده،‌ یعنی اینکه تعداد ایرانیانی که خامنه‌ایی به قتل رسانده در زمان جنگ با صدام هم تا این اندازه تلفات نداشته‌ایم."

 

شیرین عبادی در ادامه‌ی سخنانش به مسئله‌ی بی‌آبی در ایران اشاره کرد و ادامه داد:‌ "مسلما آب و داشتن حداقل رفاه یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است. مردم ایران از هر چیزی محروم شدند. حتی در بعضی از نقاط ایران آب آشامیدنی وجود ندارد. سرکوب مردم که به دنبال اعتراضات برای آب و گرانی و نان صورت گرفت، غیر قابل چشم‌پوشی است. در خوزستان برای سرکوب مردم خانه به خانه می‌رفتند و با یورش مامورین جوانان را دستگیر می‌کردند و این نیز مورد غیر قابل اغماض است."

 

شیرین عبادی در رابطه با سوال آیا ایران با افزایش دستگیری‌ها می‌تواند آرامش را به ایران برگرداند؟، گفت:‌
"مسلما دستگیری و خشونت نه کار را برای مردم تمام کرده و نه مشروعیت را برای حکومت آورده است، چون ایران آتش زیر خاکستر است. خانواده‌ایی که عزیزی را از دست داده یا در زندان است، صرفا برای اینکه نان و یا آب خواسته آیا می‌تواند آرام بنشیند. حتی اگر سرکوب حکومت نیز بیشتر از این هم باشد اعتراضات مردم در ایران با این گونه دستگیری‌ها و سرکوب‌ها تمام شدنی نیست، زیرا ایران آتش زیر خاکستر است."

 

تا تحقق خواست زنان راه طولانی و دشواری در پیش است

وی در مورد سطح مشارکت زنان در مبارزات می‌گوید:‌ "زنان در صف اول مبارزات قرار دارند. حکومت جمهوری اسلامی ایران در ابتدای تاسیس بنایش را با تبعیض جنسیتی گذاشت. به خاطر دارم بر خلاف وعده‌هایی که خمینی در پاریس می‌داد که زنان آزادند و حقوق آنها رعایت می‌شود به محض اینکه جمهوری ایران تاسیس شد اولین اقدام آنها سرکوب زنان بود. در ۸ مارس ۱۹۷۹ اولین تظاهرات زنان علیه حجاب در ایران انجام گرفت. از همان زمان داشتن حجاب اجباری که از طرف جمهوری اسلامی به زنان تحمیل شد،‌ یکی از جمله اعتراضات زنان بوده است. همچنین ۶ ماه بعد از پیروزی انقلاب یکی از اولین قوانینی که تصویب شد، لغو قانون حمایت از خانواده بود و با اینکار تعدد زوجات در ایران را مجاز کرد. این شروع پس گیری حقوقی بود که زنان سالها با مبارزات خودشان بدست آورده بودند. از آن ببعد تا به امروز این تهاجمات همچنان ادامه دارد."

 

شیرین عبادی از اتحاد زنان ایران و جنبش‌های فمینیستی سخن گفت و متذکر شد که جنبش زنان بیش از هر جنبش دیگری در ایران متحد هستند و ادامه داد:‌ "زنان در جبهه‌ی مقدم مبارزه با ارتجاع و استبداد قرار دارند، فعالیت‌های چشمگیری در سال‌های گذشته داشته که منجر به پیروزی‌هایی هم شده است. مثلا قانون حضانت به نفع مادران ایران کمی اصلاح شد، یا ارث زنان اگر چه هنوز هم نصف مرد است اما تغییرانی در حد ارث از زمین نیز اضافه شده و اینها اندک پیروزی‌هایست که زنان با مبارزه بدست آوردند. تا تحقق خواست زنان که برابری حقوق زن و مرد باشد، راه بسیار و طولانیست اما تا آنزمان مبارزه ادامه دارد. زنان در گروه‌های مختلف مشغول مبارزه هستند. جنبش فمینیستی در ایران یکی از قوی‌ترین جنبش‌هایست که وجود دارد، این جنبش در منزل هر زن ایرانی که خواهان برابریست، می‌باشد. جنبشی افقی‌ست، سر و رئیس ندارد اما در مواقع لزوم زنان متحد و در کنار هم ایستاده‌اند. اتحادی که من در جنبش زنان می‌بینم بیش از اتحاد دیگر جنبش‌ها همچون جنبش کارگران و معلمان است."

 

شیرین عبادی، حقوقدان در پایان سخنانش افزود:‌ "برابری کامل انسان‌ها در قالب قانون اساسی ایران نمی‌گنجد. اولین مسئله آن است که قانون اساسی ایران باید تغییر کند تا بتوانیم شاهد برابری باشیم. زیرا مبنای قانون اساسی بر تبعیض گذاشته شده است. حکومتی که مبنای ایدئولوژیکی داشته باشد نمی‌تواند تساوی را برقرار کند. پس اولین گام اصلاح قانون اساسی است تا تمام انسان‌ها را در هر شرایطی که هستند برابر بداند."