مرکز خبر- حسن روحانی در نشستی که با جمعی از فعالان زن در ٢٨ فروردین اظهار داشت: ''استفاده از زنان در عرصه‌های مدیریتی همواره مورد تاکید این دولت بوده است و علاقمند بودم که وزیر زن هم در کابینه داشته باشیم اما توانم محدود بود و نشد، البته امروز دو معاون رئیس جمهور از میان زنان توانمند هستند''.

دولت حسن روحانی زمانی شکل گرفت که، با تبلیغات گستردەی انتخاباتی وی در زمینەی مشارکت زنان در دولتش همراه بود، عدم حضور زنان در کابینەی روحانی که بر حقوق زنان تاکیدات زیادی داشت، دلخوری بسیاری از زنان را سبب شد.

بخشی از سخنان حسن روحانی، در زمان تبلیغات انتخاباتی چنین بود؛ ''شما مگر هر روز فشار نیاوردید که اشتغال زنان باید متوقف شود؟ شما برگردید به احکامی که صادر کردید یک بار دیگر نگاه کنید. کارنامه‌ی ما روشن است. هدف ما کاملا واضح است. ما تبعیض جنسیتی را نمی‌پذیریم''.

سخنانی که طرح آن در زمان پرشور و شوق انتخاباتی این تصور را برای زنان به وجود آورد که در دورەی بعدی ریاست جمهوری حسن روحانی، که زنان در شکل گرفتن آن نقشی انکارناپذیر داشتند، تغییری جدی در وضعیت زنان ایجاد خواهد شد.

هم‌زمان، معاون امور زنان پیشین حسن روحانی، شهیندخت مولاوردی نیز بارها بر موضوع نگاه حسن روحانی به اشتغال زنان و افزایش آن تاکید کرد. پس از آغاز به کار دولت دوازدهم بود که وعده‌ی حضور ۳۰ درصدی زنان در مدیریت کشور نیز به همه این سخنان اضافه شد؛ وعده‌ای که با معرفی نشدن هیچ وزیر زنی در کابینه، کم‌رنگ‌تر از همیشه شد.

 در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد، برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، سه وزیر زن معرفی شدند که مجلس تنها به مرضیه وحید دستجردی، برای تصدی سمت وزارت بهداشت رای داد.

در دولت اول حسن روحانی هیچ وزیر زنی معرفی نشد، اما الهام امین‌زاده به عنوان معاون حقوقی رئیس‌جمهور، معصومه ابتکار به عنوان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و شهین‌دخت مولاوردی به عنوان معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده در دولت حضور داشتند.

همچنین چهار زن به عنوان معاون وزیر منصوب شدند. ازجمله مرضیه شاهدایی، نخستین زنی بود که پس از انقلاب بهمن ۵۷ به عنوان مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی و معاون وزیر نفت منصوب شد.

دولت روحانی در دورەی چهار سالەی خود با وجود تلاش‌هاى غيرقابل انكار نتوانست، مشکل مشارکت پایین زنان در تولید اقتصادی را کاهش دهد. در حالى كه بيش از ٦٠ درصد قبول شدگان مراکز آموزش عالی در ایران زنان هستند، سهم زنان از بازار کار ایران ۱۵درصد است و این درحالیست که نیمی از جامعه را زنان تشکیل می‌دهند، با این همه ایران در زمینەی اشتغال زنان جزو بدترین کشورهای جهان است.

 حذف زنان از بازار کار از مهمترین عوامل زنانه شدن فقر به شمار مى‌رود، بدین معنی که درصد بالای افرادی که زیر خط فقر قرار دارند زنان و کودکان هستند. طرح‌های دیگر دولت نيز مانند بیمەی زنان خانه‌دار، کار مستمر و حقوق کافی برای زنان سرپرست خانوار و مرخصی زایمان هنوز محقق نشده است.

قانون و وعده‌های انتخاباتی، از یک‌سو، جناح‌های مختلف سیاسی از سوی دیگر، از موانع جایابی زنان در عرصەی مشارکت سیاسی هستند.

در ايران زنان و مردان در مقابل قانون از حقوق برابری برخوردار نیستند و تبعيض عليه زنان در قانون جمهورى اسلامى امری نهادینه شده است.

دليل اصلى ناتوانى دولت دوازدهم، در تحقق وعده‌ها و عدم پيشرفتش در حوزەی حقوق زنان را بايد در مشكلات و موانع ساختارى ناشى از ايدئولوژى مردسالارانەی حاكم بر كل نظام حكومتى جمهورى اسلامى دانست، که بەطور سیستماتیک مانع از حضور گستردە و شایان زنان در عرصەهای سیاسی و اجتماعی شده است.