مرکز خبر- متن نامه‌ی چهار زن سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین بدین شرح است: ''چهاردهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری، صحنه‌ی نمایشی کهنه و پوسیده با بازیگرانی متظاهر، پشت نقاب‌های ریا، تزویر، دروغ و فریب در سراشیبی سقوط نظامی دیکتاتوری هر کدام از این بازیگران در این بازی سیاسی با چهره‌سازی‌های مفتضحانه‌ای بر سر کسب قدرت و تطمیع منافع خود با یکدیگر مجادله می‌کنند. در این میان نام آشنایی است که در طی سالهای اخیر سعی در سفیدنمایی چهره‌ی سیاهش داشته‌اند و این مانع از پنهان ماندن کارنامه‌ی خونین و جنایتکارانه‌ی وی نشده است. او که نقش پررنگی در قتل‌عام سی‌هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ داشته است، با عنوان رئیس قوه‌ی قضائیه زندان قرچک را بهترین زندان نامیده است. در حالی که وضعیت این زندان از بهداشت بندها گرفته تا عدم دریافت جیره‌ی کافی زندانیان و کمبود امکانات اولیه‌ی بهداری و کیفیت و کمیت نامناسب غذا به طور اسفناکی قابل مشاهده است.

همچنین وجود مواد مخدر در میان زندانیان، شیوع بیماریهای پوستی متعدد، نبود فضای کافی برای گذراندن محکومیت و رفتارهای ناهنجار و غیراخلاقی زندانیان که ناشی از عدم رسیدگی و درمان روانی، تربیتی و اجتماعی است در این زندان به چشم می‌خورد. حال که زمان تکرار دروغ پردازی کاندیداهای دستچین شده فرارسیده، چگونه می‌توان از افرادی که تلاش در زمینه‌ی بهبود شرایط زندانیان در طولانی مدت انجام نداده‌اند، انتظار داشت که اوضاع یک کشور را سروسامان دهند. قتل‌عام و حذف فیزیکی افراد از راه‌های مختلف در دهه‌ی شصت شروع شده و تا قیام آبانماه ۹۸ ادامه داشته و پایان نخواهد یافت تا سقوط رژیم فاشیستی!

زهرا صفایی، مرضیه فارسی، پرستو معینی و فروغ تقی پور/ خردادماه ۱۴۰۰/ زندان قرچک ورامین''.