مدینه مامداوغلو

مرکز خبر – به دنبال خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، طالبان کنترل این کشور را در دست گرفته و مبادی شریعتی را بر زنان تحمیل کردند. هنگامی که دختران اجازه نداشتند به مدرسه بروند و کار کنند، زنان افغان سعی می‌کنند تا از طریق رسانه‌های اجتماعی شبکه‌ای از همبستگی را علیه وضعیت کنونی ایجاد کنند. زنانی که خواهان همبستگی و حمایت از زنان هستند، پیش‌بینی می‌کنند چه اتفاقی برای آنها می‌افتد، همچنین خواهان پویایی زنان هستند که بر خلاف آن اقدام کنند. گلستان کیلیچ کوچیگیت، نماینده‌ی مردم موش در حزب دموکراتیک خلق‌ها گفت که او به عنوان یک شورای زنان از نزدیک وضعیت افغانستان را زیر نظر دارد و تاکید کرد که زنان افغان باید از خود در برابر تصمیمات شرعی و اجباری محافظت کنند. گلستان همچنان گفت طالبان که از سال ۲۰۰۱ در این کشور حضور دارد، نشان داده است که این کشور توسط ایالات متحده به طالبان واگذار شده است. گلستان کیلیچ کوچیگیت توجه خود را به وضعیت کنونی جلب کرد که همه به وضوح آن را مشاهده می‌کنند و اظهار داشت که زنان در کشور با وجود تجربیات گذشته‌ی خود در یک وضعیت خطرناک تنها می‌مانند.

 

"زنان به عنوان شهروند درجه دو محسوب می‌شوند"

گلستان کیلیچ کوچیگیت با بیان اینکه زنانی که در این کشور زندگی می‌کنند در خطر از دست دادن تمام حقوق خود، به ویژه حق زندگی هستند، افزود: "طالبان یک سازمان تندرو اسلامی است. برای همین، آنها همه‌ی نظم اجتماعی را مطابق قواعد شریعت ایجاد می‌کنند. ما می‌دانیم که در تفسیر اسلامی طالبان، زنان به عنوان شهروندان درجه دو دیده می‌شوند و مجبور می‌شوند تحت سلطه‌ی مردان زندگی کنند. هرچه مردان بگویند، همان خواهد شد، نه کار و نه تحصیل برای زنان وجود نخواهد داشت. به گفته‌ی طالبان، تنها وظیفه‌ی زنان ازدواج و بچه‌دار شدن است. به غیر از این، هیچ نقش دیگری برای زنان از سوی طالبان و سازمان‌هایی مانند آنها به زنان واگذار نشده است."

 

"ایدئولوژی طالبان ایدئولوژی خصومت با زنان است"

گلستان کیلیچ کوچیگیت گفت که طالبان پس از حمله‌ به کابل، سیاست خود را علیه زنان روشن کرده است. وی به ایدئولوژی طالبان که اساساً ایدئولوژی دشمنی با زنان است، توجه کرد و ادامه داد: "بعد از ورود طالبان، دیدیم که به زنان شاغل گفته می‌شود" شما دیگر اینجا کار نمی‌کنید، اینجا نیایید. باز هم، در تصاویری که در مطبوعات ظاهر می‌شود، ما رویکردهایی مانند "شما بروید، اگر از اقوام مرد دارید، بگذارید او بیاید و به جای شما کار کند". این ایدئولوژی اساساً یک ایدئولوژی علیه حقوق زنان است و البته امکان ندارد که هویت یک زن آزاد زیر چتر این ایدئولوژی زندگی کند. طالبان در حال حاضر به زنان مقیم افغانستان هویت زنی برده، اسیر در خانه و از همه‌ی حقوق خویش محروم را تحمیل می‌کند."

 

"نسل‌کشی جنسیتی توسط طالبان انجام می‌شود"

گلستان کیلیچ کوچیگیت خاطرنشان کرد که پیامهای نرم طالبان در این مدت با هدف دستکاری جامعه‌ی بین‌المللی و عدم تمایل به مقابله با پویایی زنان که یک قدرت بزرگ جهانی هستند، انجام شد. گلستان کیلیچ کوچیگیت با اشاره به اینکه زنان در کشور نمی‌توانند به خیابان‌ها بیایند زیرا نمی‌دانند چه بر سر آنها می‌آید، افزود که نسل‌کشی جنسیتی در این کشور توسط طالبان با اجازه و حمایت دیگر نیروها انجام می‌شود.

 

"چگونه یک ذهن دشمن با موسیقی می‌تواند حقوق زنان را تحمل کند؟"

گلستان کیلیچ کوچیگیت با بیان اینکه آنها در تلاش هستند تا در این جغرافیای دشوار زنان را بسیج و نظام‌مند ساخته و زندگی زنان را بهبود سازند، افزود: "به نوعی، آنها به موفقیت‌هایی دست یافته‌اند. اما در وضعیت فعلی، البته، می‌توان گفت که با ظهور طالبان، همه‌ی دستاوردها تغییر می‌کند، هر یک از آنها از دست می‌رود و از این دستاوردها چیزی باقی نمی‌ماند. ما از ذهنیتی صحبت می‌کنیم که با بنیادی‌ترین ارزش فرهنگی جامعه یعنی موسیقا دشمنی دارد. بنابراین، غیرممکن است که چنین عقل و ایدئولوژی بتواند کوچکترین دستاورد زنان را تحمل کند."

گلستان کیلیچ کوچیگیت با بیان اینکه با توجه به تحولات اخیر در افغانستان، طالبان در تلاش است تا برخی نیروها و برخی پیامهایی که به سیستم بین‌المللی اطمینان می‌دهد را پیش ببرد، افزود: "در اینجا آنها اظهاراتی می‌کنند که واقعاً تغییر کرده است. با این حال، وقتی ما با نگاهی به عملکرد فعلی و صحنه‌هایی که از کشور می‌آید، می‌توان گفت واقعیت اینطور نیست، فقط این رویکردها برای دستکاری سیستم بین‌المللی توسط دولتها در نظر گرفته شده است. زیرا آنها همچنین می‌دانند که مبارزه برای آزادی زنان در سطح بسیار بالایی در سراسر جهان موقعیت بسیار قوی دارد. جنبش زنان بسیار قوی در برابر افراد شرعی وجود دارد. بنابراین آنها نمی‌خواهند با این پویایی روبرو شوند. به همین دلیل آنها سعی می‌کنند پیامهای نرم‌تری ارسال کنند."

 

"ما این روند را از نزدیک دنبال می‌کنیم"

گلستان کیلیچ کوچیگیت با بیان اینکه آنها تجربیات گذشته‌ی زنان را در نظر می‌گیرند و همیشه در شبکه‌های اجتماعی خواستار حمایت و تشویق هستند، افزود: "زنان افغان در طول جنگ در این کشور متولد و بزرگ شدند. به دلیل این عملکردها، امروزه خشم زیادی در میان زنان در کشور علیه طالبان وجود دارد. زنانی که در این کشور زندگی می‌کنند از سازمان‌های زنان می‌خواهند تا صدای آنها را به گوش جهانیان برسانند و علیه این نسل‌کشی خواستار حمایت هستند. زنان اکنون در رسانه‌های اجتماعی فراخوانی می‌دهند و منتظر همبستگی در مواجهه با شرایط احتمالی هستند. بنابراین زنان به خوبی می‌دانند که چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد. زنان برای نجات جان خود فراخوانی می‌دهند. همه‌ی آنجا ترس زیادی از زندگی دارند. زیرا طالبان تهدیدی جدی برای زنان در اداره‌ی کار محسوب می‌شد. این طرز فکر و ایدئولوژی خصومت با زنان است. به همین دلیل است که آنها می‌خواهند صدای خود را به گوش جامعه‌ی بین‌المللی برسانند. ما از اینجا به ندای زنان گوش می‌دهیم و به عنوان مجلس زنان این روند را از نزدیک دنبال می‌کنیم."

 

"ما باید صدای زنان افغان باشیم"

گلستان کیلیچ کوچیگیت در پایان پیامی ارسال کرد و گفت: "همه‌ی زنان جهان باید از دولت کشورشان بخواهند تا علیه نسل‌کشی جنسیتی در افغانستان اقدام کند و آنها را تحت فشار قرار دهند." گلستان کیلیچ کوچیگیت تأکید کرد که درک خصومت با زنان نباید از سوی جامعه‌ی بین‌المللی به عنوان رویکردی غیر عادی شناخته شود. و از زنان افغان خواست در برابر این قوانین شرعی بایستند و گفت:‌ "همه‌ی زنان فعال نباید طالبان را به رسمیت بشناسند. آنچه که امروز طالبان می‌خواهند در آنجا انجام دهند، داعش تلاش کرده است در کنار ما انجام دهد. این سازمانهای مذهبی رادیکال سعی می‌کنند سیستماتیک شوند. هنگامی که آنها قدرت را بدست گرفته، اولین کاری که انجام می‌دهند این است که مردان و زنان را از پیشینه‌های مختلف و تاریخی دور و از بین ببرند. این روند نه تنها زنان افغان را، بلکه همه‌ی ما را تهدید می‌کند. این تهدیدی برای همه‌ی زنان است. امروزه زنان افغان با این تهدید تنها مانده‌اند. اگر امروز فقط یک زن در هر کجای جهان کشته شود، یکی از ما آزاد نیست. ما باید صدای زنان افغان باشیم. زنان افغان باید از این لحاظ از خود محافظت کنند. زنانی که از خود دفاع کردند، داعش را شکست دادند. از این نظر، ما باید خواستار مبارزه برای آزادی زنان و دفاع از خود باشیم. من معتقدم که زنان افغان نیز می‌توانند این را به عنوان مثال در نظر بگیرند. بر این باورم که همه‌ی زنان افغان باید از حق دفاع از خود استفاده کنند."