بریتان زنار

قامشلو-  در سال ٢٠٢٢ تا آنجا که حملات نظام دولتی مردانه علیه زنان و دستاوردهای زنان در سطح جهانی صورت گرفت، زنان در مبارزه و مقاومتی بی‌نظیر بودند. فوزا یوسف عضو شورای رهبری حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) در مورد پیامدهای جنگ جهانی سوم که بیشترین تأثیر را بر زنان خواهد گذاشت، تحولات منطقه در طول جنگ جهانی سوم و حملاتی که در سطح جهانی در سرتاسر جهان بر علیە زنان صورت می‌گیرد و همچنین مبارزه و مقاومت زنان در برابر این حملات در سال ٢٠٢٢ به سوالات ما پاسخ داد.

فوزا یوسف با اشارە بە سازمان ضد زنان داعش گفت: «اطلاعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه در حملەی احتمالی ترکیه به مناطق شمال و شرق سوریه، داعش نیز قصد حمله مشترک را دارد.»

 

*سال ٢٠٢٢ سالی بود که جنگ جهانی سوم آغاز شد این وضعیت چه تأثیری بر خلق و زنان محلی داشت؟

با حمله به اوکراین، این جنگ جهانی سوم وارد مرحله جدیدی شد. البته مرکز این جنگ خاورمیانه و منطقه ما است، از آنجا که این نیروها امروز در اوکراین می‌جنگند، در منطقه ما نیز درگیر هستند. اتفاقی که امروز در آنجا می‌افتد بر خاورمیانە نیز تأثیر می‌گذارد. این جنگ بین نیروهای هژمونیک، نیروهای مدرنیتەی سرمایه‌داری است، آنها در یک جنگ برای افزایش برتری خود بر جهان و سرزمین‌های ما هستند. این نیروها برای انرژی منطقه، خلق منطقه، وضعیت سیاسی این مکان در یک درگیری بزرگ هستند. نیروهایی که علیه یکدیگر می‌جنگند، همه نیروهای هژمونیک هستند، آنها علیه خلق و مخالف دموکراسی و آزادی هستند. بنابراین، این جنگ‌ها در خدمت نیروهای دموکراتیک و آزادیخواه نیست. هدف این جنگ دستیابی به آزادی و دموکراسی نیست. به خاطر این جنگ، زنان و خلق مظلوم منطقەی بیشترین آسیب را می‌بینند. در طول این یک سال، میلیون‌ها نفر آواره و با گرسنگی مواجه شدند. میلیون‌ها نفر با مشکلات بزرگی مواجه شدند، به قتل رسیدند، در جاده‌ها کشته و یا ناپدید شدند. به عبارت دیگر یک فاجعەی انسانی رخ داده و این این فاجعه همچنان ادامه دارد.

در کل منطقەی ما مشکلات زیادی وجود دارد. امروز وضعیت سوریه، لبنان، ایران، ترکیه و همچنین کل مناطق ما در آتش است. دو طرف هستند که در این مورد نقش اساسی دارند. قدرت‌های هژمونیک جهانی در یک طرف و دولت‌ها و رژیم‌های منطقه‌ای در طرف دیگر قرار دارند. کسانی که روز به روز خون مردم را بە خاطر دولت-ملت می‌ریزند، جنگ قدرت می‌کنند و قدرت خود را بر کشتار می‌گذارند، و این باعث می‌شود که وضعیت روز به روز بدتر شود. می‌توان گفت که تنش امروز در منطقه ناشی از یک دشمنی بسیار سازمان یافته است، اپوزیسیون دمکراتیکی در منطقە ایجاد نشدە است. متأسفانه، این به رژیم‌هایی که از دولت-ملت محافظت می‌کنند و همچنین قدرت‌های هژمونیک جهانی اجازە می‌دهد تا همانند آسیاب خلق‌های منطقە را درون خود حل کنند. این جنگ بر زنان نیز تأثیر زیادی داشت. با افزایش جنگ، فاشیسم و ​​اقتدارگرایی، تبعیض جنسی نیز افزایش می‌یابد.

 

«جایی که فاشیسم وجود دارد، جنسیت‌گرایی رشد می‌کند»

می‌توان گفت که واقعیت دولت، واقعیت نیروهای هژمونیک و تبعیض جنسیتی به صورت مثلثی از جایگشت‌ها یکدیگر را تقویت می‌کنند این نیز زنان را در بردگی، ظلم و شرارت بزرگ قرار می‌دهد. همچنین می‌توان دید که در نتیجەی جنگ ٢٠٢٢، قتل‌های زیادی صورت گرفت، خشونت علیه زنان ترویج شد و برخی از قوانینی که در مورد زنان اتخاذ شده بود، لغو شد. در کشورهای دیگر، دستاوردهایی که زنان از طریق مبارزه به دست آوردند مصادره شد. به طور کلی اقدامات بسیاری علیه زنان انجام شد. در سال ٢٠٢٢ خشونت علیه زنان بسیار افزایش یافت. نظام جهانی اساساً نظامی با شخصیت مردسالارانه و ظالمانه است. هر چه جنگ بیشتر می‌شود، خشونت علیه زنان نیز بیشتر می‌شود، این خود را در خانواده، بیرون، در نهادهای دولتی و در عرصه حقوقی نیز نشان می‌دهد. یعنی آنجایی که فاشیسم، جنگ و خشونت وجود دارد، نمی‌توان گفت که جنسیت گرایی در اینجا ضعیف شده است. به موازات این دو در حال توسعه است، به همین دلیل این جنگ علیه زنان، خلق و مستضعفان است. از هر طرف که نگاه کنید، آسیب بزرگی برای بشریت است، جنگی دور از اخلاق، هدف و خدمتی برای آزادی و دموکراسی ندارد.

 

*در مقابل این، مبارزه و سازماندهی زنان در سال ٢٠٢٢را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ با وجود جنگ جهانی سوم، مبارزەی زنان چقدر جهانی بود؟

همانطور که تشکل‌های زنان و البته فعالیت‌های مشترک انجام می‌شود، مبارزه نیز صورت می‌گیرد، می‌توان گفت که این اتفاق در سال ٢٠٢٢رخ داد. با این حال، ما به عنوان یک جنبش زنان باید در استراتژی و مبارزه خود تجدید نظر کنیم. چون امروز در شخص زنان جنگی علیه بشریت به راه می‌افتد یا آن نیروهای سلطه‌گر جنگی عظیم علیه بشریت به راه می‌اندازند کە بر زنان نیز تأثیر می گذارد. در برابر آن نیروهای سلطه‌جو که خود را در بلوک‌های مختلف سازماندهی می‌کنند، ائتلاف می‌کنند و می‌خواهند با این نیروهایی که با یکدیگر توافق کرده‌اند، حمله جدیدی به بشریت انجام دهند، لازم است که ما سازمان‌های بسیار قوی به عنوان سازمان‌های زنان بسازیم ما نیاز به ایجاد سازمان‌های جهانی در برابر این نیروهای جهانی داریم، توسعه سازمان‌های جهانی با استراتژی‌های بزرگ و جهانی ضروری است.

 

«تلاش‌هایی وجود دارد اما ضعیف هستند»

در واقع نمی‌گویم تلاشی در این زمینه صورت نمی‌گیرد، اما از این واقعیت فعلی به شدت استقبال نمی‌شود و تلاش‌ها ضعیف است. جلسات زنان در تونس، برلین برگزار شد و این اقدامات مهمی بود. همانطور که جنبش آزادی زنان کوردستان نیز در این جلسات نقش اول را داشت. البته این گام‌ها برای آزادی و مبارزه زنان معنادار است، اما آیا برای شکستن هجمه‌های زنان کافی است؟ همچنین آیا برای نابودی این جنگ جهانی که در حال انجام است و تأثیر آن بر زنان کافی است؟ اینها حقایق است تشکل‌های زنان باید تقویت شوند. آنها باید قوی‌تر شدە و خود را بهتر در سطح جهانی سازماندهی کنند. تشکل‌های زنان در سراسر جهان باید به این واقعیت متقاعد شوند و در این زمینه گام‌های عملی بردارند. هیچ جنبش زنان به تنهایی نمی‌تواند بر حذف کامل این نیروهای جهانی تأثیر بگذارد. باید با سازمان‌های زنان جهان متحد شد و تنها از این طریق می‌توان این موج افراط گرایی و تبعیض جنسیتی را که با جنگ برمی‌خیزد و توسعه می‌یابد، را شکست.

در واقع در مقابل این بلوک‌های قدرت مردانه، ما نیاز به توسعه یک کنفدراسیون جهانی زنان داریم، یعنی باید چنین دیدگاه‌هایی داشته باشیم. اگر کنفرانس جهانی زنان و سازمان زنان را توسعه ندهیم، اگر فعالیت‌های جهانی را توسعه ندهیم، اگر همەی زنان در یک دیدگاه مشترک مبارزه نکنند و با این جنگ مواجه نشوند، همه ما یک آگاهی مشترک نداریم و ما نمی‌توانیم به شکلی قوی با این مسئله روبرو شویم. جنگ جهانی، جنگ قدرت مردانه، پاسخی دارد. بنابراین ما نیاز به یک نگاه جهانی و در عین حال به یک کنفدراسیون جهانی زنان نیاز داریم تا بتوانیم در کنار هم با همان نگرش، همان عمل و مبارزه‌ی یکسان توسعه پیدا کنیم.

 

*سال ٢٠٢٢ سال خشونت و حمله علیه زنان و به طور کلی خلق کوردستان بود. هدف قرار دادن زنان در این حملات و مقاومت زنان در برابر آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

سال ٢٠٢٢ سال قدرتمندی برای مبارزه و آزادی زنان بود. زنان در بسیاری از جاها قیام کردند و موقعیت‌های خود را توسعه دادند، در اواخر سال ٢٠٢٢ قیام زنان در روژهلات کوردستان و ایران آغاز شد. می‌توان گفت سال ٢٠٢٢ ، سال شورش زنان در ایران و روژهلات است. اینها خیلی مهم است، قدم‌های تاریخی برداشته می‌شود و مبارزه تاریخی در حال انجام است. ما به عنوان جنبش آزادی زنان کورد در این امر پیشقدم شدیم. اگر امروز از رنسانس زنان کە تحت رهبری زنان کورد اتفاق افتاد صحبت می‌کنیم به همین دلیل است که امروز زنان کورد، همه زنان آزادیخواه هدف قرار گرفته‌اند. زیرا سیستم اقتدار مردانه در هراس شدید است. نظام اقتدار مردانه از زنان آزاد اندیش و فعال، زنانی که خود را از بردگی رها کرده‌اند، زنانی که جوینده هستند بسیار می‌ترسد. از این رو برای ایجاد دایره‌ای در برابر این تحول، تضعیف و شکستن امید به آزادی، ایجاد ترس در میان زنان، شکستن شجاعت زنان و بار دیگر بازگرداندن زنان به زندگی انقیاد و برده‌داری بە بسیاری از روش‌‌ها متوسل می‌شوند.

 

«دولت ترکیه نمایندەی فاشیسم مردانه در بالاترین سطح است»

در سال ٢٠٢٢ ، جنایت بزرگی علیه زنان انجام شد. می‌توان گفت که سیاست نسل‌کشی علیه زنان وجود دارد، حملات عظیمی صورت می‌گیرد و بسیاری از  زنان پیشرو که امید زنان و جامعه هستند هدف قرار گرفتند. اول از همه، می‌توان گفت که دولت ترکیه امروز نشان دهندەی بالاترین سطح فاشیسم مردانه، بالاترین سطح جنسیت‌گرایی مردانه و خصومت با زنان است. بنابراین، امروز نظام حاکم در شخص دولت ترکیه جنگ بسیار کثیفی را علیه زنان اعلام کرده و ترویج می‌کند. ژیان تولهلدان، زینپ ساروکسان، ناگیهان آکارسل، سوسن بیرهات و همچنین زنان زیادی در سال  ٢٠٢٢ هدف حملات ترکیە قرار گرفتە و بە شهادت رسیدند این نشان می‌دهد که سطح مبارزەی زنان بسیار بالا بوده و تاثیر زیادی داشته است. به همین دلیل است که قدرت مردانه حملات جدی بسیاری را انجام می‌دهد.

اواخر سال جاری، ژینا امینی نیز هدف قرار گرفت و بە عنوان موضعی بە دنبال آن شورش‌های بزرگی در ایران به راه افتاد و  هنوز ادامه دارد. این نشان می‌دهد در بین زنان هوشیاری و احتیاط زیادی وجود داشته و علم بزرگ آزادی ایجاد شده است. این قوای حاکم می‌خواهند این علم و شعور را خفه کنند، با کشتن می‌خواهند جلوی این خیزش را بگیرند. اما می‌بینیم که زنان از پرداخت بهای آزادی و مقاومت نمی‌ترسند. در سال ٢٠٢٢ معلوم شد که زنان در مقابل چشمانشان کشته، اعدام و شکنجه شده‌اند. اما آنها ترس را نمی‌شناسند، فاشیسم را نمی‌شناسند و هیچ چیز نمی‌تواند آنها را متوقف کند. این نشان می‌دهد که انقلاب زنان، علم آزادی زنان به سطحی رسیده است که اقتدار مردان نمی‌تواند مانع از آن شود به عبارت دیگر، در سال ٢٠٢٢ ، زنان گفتند: «شما نمی‌توانید ما را با دستگیری، شکنجه و اعدام بترسانید.» در سال ٢٠٢٢ زنان بار دیگر عزم خود را برای آزادی نشان دادند. سال ٢٠٢٢ سال مبارزەی زنان بود.

 

*بیش از ٣ ماه است که مردم روژهلات کوردستان و ایران با شعار «زن، زندگی، آزادی» به رهبری زنان دست به تظاهرات می‌زنند. منبع «زن، زندگی، آزادی» چیست و چه نتایجی دارد؟

می‌توان گفت که رهبر آپو فلسفەی «زن، زندگی، آزادی» را در کوردستان ترویج کرد. رهبر آپو در دیدگاه و نظر خود بر این سه مفهوم تمرکز زیادی دارد وی می‌گوید: «تا مرد با همسرش صلح نکند، نمی‌تواند با زندگی صلح کند». برای این، مرکز زندگی زن است، زن زندگی می‌آفریند، زندگی بدون زن و زن بدون آزادی نمی‌تواند وجود داشته باشد. همچنین زندگی با زن زادە شدە است، در واقع بین هر سه مفهوم دیالکتیکی وجود دارد. رهبر آپو زن را محور زندگی قرار داد و گفت اگر زن آزاد نباشد زندگی برده است و اگر زن در نور نباشد زندگی در تاریکی است.

این مسئلە برای اولین بار در باکور کوردستان توسط جنبش زنان در آمد در جشن ٨ مارس با ساختاری توده‌ای مطرح شد. بعدها در روژآوای کوردستان و اکنون در روژهلات کوردستان و در ایران با رهبری زنان تبلیغ می‌شود.

در خاتمه می‌خواهم این را بگویم، مقامات می‌خواستند با دستگیری رهبر آپو، انقلاب زنان را سرکوب کنند و می‌خواستند چشم‌انداز آزادی رهبر آپو را از بین ببرند. برای جلوگیری از گسترش دیدگاه آزادانه رهبر آپو، نظام انزوا شدیدتر شد. اما انقلاب زنان روژاوای کوردستان، قیام‌های روژهلات کوردستان و ایران، پیشرفت زنان در خاورمیانه و جهان، انقلاب زنان که روز به روز در حال افزایش است، نشان می‌دهد که نه نظام شکنجه‌گر در امرالی، نه توطئه و نه انزوای رهبر آپو، نتوانست از تاثیر رهبر آپو بر بشریت بکاهد . رهبر آپو امروز در همه جا حضور دارد. نیروهای هژمونیک می‌خواستند رهبر آپو را در زندان ساکت کنند، اما امروز رهبر آپو در ذهن همەی زنان است. به عبارت دیگر افکار و دیدگاه‌های رهبر آپو به مانیفست زنان و مستضعفان امروز تبدیل شده است. به همین دلیل است که این نیروهای هژمونیک نمی‌توانند با منزوی کردن رهبر آپو پیروز شوند. قیام‌های زنان در سال ٢٠٢٢ این را ثابت کرد. رهبر آپو زندگی و دیدگاه جدیدی در این سرزمین ایجاد کرد و این کار او امروز در همه جا گسترش یافته است. این ایده آنقدر قدرتمند است که هیچ کس نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد. آنها با تانک‌ها و توپ های خود، سلاح‌های شیمیایی، اعدام و انواع حملات نمی‌توانند از این ایده جلوگیری کنند. این اندیشه روز به روز مانند آتش همه جا را فرا می‌گیرد، زنان با آن خود را شعلەور می‌کنند، مظلومین با آن گرم می‌شوند و دشمن روز به روز با این اندیشه خفه می‌شود. ما به وضوح می‌توانیم واقعیت سال ٢٠٢ را در شورش‌هایی که به وجود آمد ببینیم.

 

*دولت ترکیه به دستاوردهای کوردها و زنان در اقصی نقاط کوردستان حمله می‌کند به عنوان زنان شمال و شرق سوریه، این حملات و مقاومت در برابر  آنها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

دولت ترکیه می خواهد قدرت خود را با ریختن خون و در جنگ تثبیت کند. این نیز در تاریخ آنها مشاهدە می‌شود آنها در اشغال زندگی می‌کنند. امروز این اتحاد حزب عدالت و توسعه و MHP می‌خواهد به حکومت خود بر اشغال و خونریزی ادامه دهد. بنابراین نسل‌کشی‌ که امروز بر سر خلق کورد انجام می‌شود، امری موقتی نیست، این استراتژی آن‌هاست که روی آن می‌نشینند آنها می‌خواهند موجودیت خود را بر اساس قتل‌عام کوردها ایجاد کنند، می‌خواهند اقتدار خود را بر اساس بردگی زنان بنا کنند.

مقامات حزب عدالت و توسعه و MHP در روزی که خلق کورد به نیروها پیوستند، اعلان جنگ کردند. این جنگ نه تنها علیه جنبش آزادی، نه تنها علیه مبارزان شمال و شرق سوریه است بلکە علیه خلق باشور و روژهلات و همەی کوردها است. اکنون می‌بینند که در شمال و شرق سوریه و روژآوا کوردستان در برابر سیاست‌های نابودی، نسل کشی و انکار، مردم کورد با زبان و هویت خود در صلح با دیگر اتنیک‌‌های منطقه زندگی می‌کنند، یک نظام دموکراتیک در اینجا برقرار است توافق نامه ایجاد می‌شود. به همین دلیل، دولت اشغالگر ترکیه این سیستم را یک تهدید می‌بیند و نمی‌خواهد توسعه یابد. ما اکنون در بحبوحەی بازیابی قرن لوزان هستیم و از آن استقبال می‌کنیم. این قرارداد بر خلاف هویت خلق تدوین شده و صد سال است که از آن محروم بوده‌ایم.اکنون کوردها می‌خواهند این توافق را از بین ببرند. آنها می‌خواهند در این قرن دوباره حقوق داشته باشند. مقامات به ویژه دولت ترکیه می‌خواهند این وضعیت کنونی را حفظ کنند، یعنی ملت‌هایی که کوردستان را اشغال کرده‌اند بدون به رسمیت شناختن ادامه می‌دهند و همچنین نمی‌خواهند کوردها، آشوری‌ها، عرب‌ها و ترکمن‌ها در کنار هم زندگی مسالمت‌آمیز داشته باشند. زیرا آنها در درگیری و اشغال رشد می‌کنند.

به عنوان خلق منطقه، ادارەی خودمدیریت، زنان و احزاب سیاسی روند مقاومت را در برابر آن جنایات آغاز کرده‌اند و ما معتقدیم که این فاشیسم موفق نخواهد شد پیروزی این فاشیسم به این معناست که ما سال خود را در بحران و نسل کشی سپری خواهیم کرد. به همین دلیل ما به عنوان خلق منطقه خود تصمیم گرفته‌ایم با یک صدا و یک نگرش، فاشیسم دولت اشغالگر را شکست دهیم. اگر داعش را شکست داده‌ایم، فاشیسم دولت اشغالگر ترکیه را نیز با اراده قوی شکست خواهیم داد و می‌بینیم که راه‌حل دیگری وجود ندارد. چاره‌ای جز مقاومت و مبارزه پیش روی ما نیست، با این معرفت عمل می‌کنیم، خود را سازماندهی می‌کنیم و با این معرفت خود را آماده می‌کنیم.

 

* دولت ترکیه نیز با حملات هوایی که از ١٩ نوامبر آغاز شد، امنیت اردوگاه هول را هدف قرار داد مشخص است که بیش از ۶٥ هزار خانواده داعش از بسیاری از کشورهای جهان در اردوگاه هول زندگی می کنند، هدف دولت ترکیه از این حمله چیست، این حمله چگونه برای زنان و جوامع در سراسر جهان خطر ایجاد می‌کند؟

دولت ترکیه و داعش دو روی یک سکه هستند. هیچ فرقی بین آنها نیست، هر دو یکدیگر را تقویت می‌کنند دولت ترکیه داعش را تقویت می‌کند و داعش دولت ترکیه را تقویت می‌کند. امروز عفرین، سریکانی، گری سپی، جلابروس، ادلب همه مناطق تحت اشغال دولت ترکیه هستند، داعش در حال سازماندهی و استقرار خود در این مکان‌ها است و شواهدی هم برای این موضوع وجود دارد به همین دلیل است که دولت ترکیه می‌خواهد اسرای داعش را آزاد کند چاوا که در سال ۲۰۱۹ به زندان و اردوگاه عین عیسی حمله کرد و به هزاران داعشی و خانواده‌هایشان اجازه فرار داد، می‌خواهد زندانیان داعش و خانواده‌هایشان را نیز به همین روش آزاد کند  او با این کار می‌خواهد این داعشی‌ها را دوباره تحت کنترل خود درآورد و از آنها برای به راه انداختن جنگ جدیدی علیه منطقه و جهان استفاده کند.

حملاتی که انجام می‌شود در خدمت داعش است و ما هم اطلاعاتی به دست آوردیم که اگر دولت ترکیه به داعش برسد حمله می‌کند. یک طرح داعش از این قبیل یعنی توسعه حمله به موازات آن وجود دارد و یک طرح بسیار خطرناک در این زمینه وجود دارد. اکنون نیروهای ائتلاف و بین‌المللی خود را اپوزیسیون داعش نشان می‌دهند، اما تاکنون به خاطر منافع و سیاست‌های خود چشم بر نام داعش در دولت ترکیه می‌بندند. با این حال، تا زمانی که فاشیسم حزب عدالت و توسعه و MHP روی پای خود باشد، داعش وجود خواهد داشت. چون داعش را خیلی واضح سازماندهی و مسلح می کنند، برایش برنامه‌ریزی می‌کنند، راهبردش را تعریف می‌کنند و از آن به عنوان نیرویی در دستشان استفاده می‌کنند تا هر کجا که بخواهند با نام و هویت داعش به اهدافشان برسند.مرکز داعش و مغز آن در ترکیه است، همه باید آن را بپذیرند و تا آن مغز گسترش یابد، اقدامات داعش به همه جا می‌رسد. این حمله مسلماً نتیجه حمایت دولت ترکیه بود، اما در برخی جاها نقش سه میمون را بازی می کند. همه چیز در انتظار است. سرکرده داعش در ادلب کشته شد، ادلب تحت کنترل چه کسانی است؟ کمکش دوباره اینجا کشته شد، فرماندهان داعش در مناطق جلابروس، سریکانی و... سوریه که تحت اشغال ترکیه است کشته می‌شوند، این خیلی واضح است. دیگر چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آن مکان ها به لانه داعش تبدیل شده است. لازم است نیروهای ائتلاف این را ببینند و بپذیرند و بر این اساس تصمیم بگیرند، اما نفاق بزرگی وجود دارد.

 

* موضع شما در برابر حملات احتمالی چگونه خواهد بود؟

ما برای نظام اجتماعی و آزادی زنان گام‌های بسیار مهم و انقلابی برداشته‌ایم  این سیستم ما یک کار صلح آمیز ساخته و انقلاب خود را اینگونه تعریف می‌کنیم: انقلاب شمال و شرق سوریه، روژآوا کوردستان و زنان کورد فقط انقلاب این منطقه نیست. یک انقلاب انسانی است در واقع، حمایت نیروهای دموکراتیک و حمایت زنان در تمام نقاط جهان از انقلاب ما همیشه برای ما منبع قدرت است. می‌توان گفت که انقلاب ما نتیجه کار جمعی بشریت است. به همین دلیل است که نمی‌گوییم انقلاب کاملاً از خطر نجات یافت. چگونه زنان از انگلستان، آفریقا، آمریکا از اروپا، زنان از خاورمیانه یعنی ترک، فارس، عرب به اینجا آمدند تا این انقلاب را انجام دهند، اکنون لازم است که نیروهای دموکراتیک، نیروهای آزادی بخش، سازمان‌های زنان، سازمان‌های بوم شناختی، مخالف سرمایه داران و ضد فاشیست‌ها همه باید این ارزش را داشته باشند. زیرا این ارزش بزرگ انسانیت است. تا زمانی که این ارزش حفظ شود، راه را برای تحولات مختلف هموار خواهد کرد. شکست این انقلاب ضربه‌ای به تمام نیروهای دمکراتیک جهان خواهد بود. برای آن، باید این تکینک را به خوبی تعریف کنیم و بهتر شویم. به همین دلیل از همه نیروهای دموکراتیک و آزادیخواه می‌خواهیم که نتایج این سرزمین را ارزش خود بدانند و مراقب آن باشند.

امروز دولت اشغالگر ترکیه همه زنان و بشریت را تهدید می‌کند. به این نکته توجه کنیم که چند روز پیش اتفاقی در ترکیه رخ داد که یک کودک ۶ ساله با یک روحانی ازدواج کرد. حتی دیروز هم این مرد را به دادگاه نیاوردند. این حمله به زنان و کودکان، به حقوق بشر، جنایت علیه بشریت، وحشیگری است. زنان در جهان همه باید علیه آن فاشیسم، ظلم و ضد دموکراسی متحد شوند، همانطور که کل بشریت علیه فاشیسم هیتلر متحد شد، حملات دولت ترکیه حمله به ارزش‌های اساسی بشریت است و این وظیفه ماست. ما در شرایط مبارکی به سر می‌بریم، زیرا برای آزادی خود می‌جنگیم و مقاومت می‌کنیم. در بحبوحەی شورش، خلق ما از ابتدای سال ٢٠٢٢ تا پایان آن ایستادە بودند. زنان شمال و شرق سوریه یک سال است که ایستاده و این لحظەی بسیار مقدس و مهمی است.

 

* اهداف شما برای سال ٢٠٢٣ و فراخوان شما برای همه زنان جهان چیست؟

ما باید مقاومت خود را در سال ٢٠٢٣ افزایش دهیم و سازمان خود را قوی‌تر کنیم، فعالیت‌های خود را بیش از پیش گسترش دهیم. ما معتقدیم که سال ٢٠٢٣ بسیار سخت خواهد بود زیرا سال آسانی نخواهد بود. بنابراین، هر چقدر که نیروهای فاشیستی و سلطه‌جو قدرت پیدا کنند، باید مقاومت، اراده، ایستادگی‌مان در برابر آنها را افزایش دهیم، ما آزادی، حقوق و موجودیت خود را به دست می‌آوریم. در چهار بخش کوردستان سیاست نسل کشی بر علیه خلق کورد و زنان کورد در حال انجام است، جنگ بزرگی علیه نیروهای دمکراتیک و آزادیخواه در جریان است، ما باید با سرسختی و روحیه مبارزه خود را بالا ببریم. همانطور که سال ٢٠٢٢ را سال مقاومت قرار دادیم، باید سال ٢٠٢٣ را نیز سال موفقیت قرار دهیم تا این مبارزه و موفقیت ما به ثمر بنشیند. در واقع ما اراده داریم، مبارزان در قله کوه قهرمانی بزرگی از خود نشان دادند، رهبر آپو در زندان امرالی مقاومت بی‌نظیری از خود نشان داد، خلق منطقه در سال ٢٠٢٢ موضع بسیار مقدسی از خود نشان دادند. ما باید این مقاومت را بالا ببریم و تقویت کنیم تا در سال ٢٠٢٣ به نتایج آن برسیم. بر این اساس من می‌گویم که امسال سال ٢٠٢٣ باید سال زنان، سال خلق کورد و رهبر آپو باشد.