چرا در اقلیم کوردستان زنان در سیاست مشارکت ندارند؟
همیشه این سوال به ذهن میرسد که چرا زنان در سیاست حضور ندارند، یکی از فعالان سیاسی علت اصلی عدم مشارکت زنان در سیاست را به ذهنیت مردسالاری دگماتیسم در خاورمیانه پیوند داد، ریاستمشترک قندیل سیستم ریاست مشترکی را بهترین سیستم برای مشارکت زنان در سیاست میداند.
ترزه طاها
سلیمانی – مشارکت زنان در سیاست یکی از موضوعاتیست که سالهای سال در روز جهانی زنان، تنها در ۸ مارس اقتدارگرایان و مسئولان سیاسی در مورد حقوق زنان اظهار نظر میکنند. همچون یک شخص معمولی خواهان آن هستند که زنان توانمندیهای خود را نشان دهند، و فراموش میکنند که بعنوان حکومت وظیفهی آنهاست که از نیرو و توانایی زنان حمایت کنند.
در چنین روزی خواستار آن هستند که زنان توانمند و فعال باشند، و بعنوان یک فعال سیاسی میگوید خود حکومت و اقتدار عمر ذهنیت مردسالاری را طولانی میکنند، اگر زنان در سیاست مشارکت ضعیفی دارند، مسبب اساسی خود آنها هستند.
سنور کریم، معلم، فعال و فعال سیاسی، در مورد دلایل عدم مشارکت زنان در سیاست میگوید، مفهوم اقتدار و سلطه در واقع بر اساس بردهساختن زن بنا نهاده شده است، برای همین سیاست هم تحت کنترل چنین اشخاصی که اقتدار را در دست دارند، میباشد، بنابراین همهی پروسههای سیاسی در سراسر جهان بر اساس ذهنیت مردسالاری بنیاد گذاشته شده است و از اقتدار مرد دفاع میکند.
ذهنیت دگماتیک و مردسالاری مانع از پیشرفت زنان است
سنور کریم، همچنان ذکر کرد، در اقلیم کوردستان سیاست ملک گروهی مشخص و بخصوص است، زنان بعلل سنت و آداب و رسومهای اجتماعی در سیاست شرکت ندارند، چون کشورهای خاورمیانهایی بیشتر از ذهنیتی دگماتیک و مردسالارانه برخوردار است، مسبب در حاشیه ماندن زنان هستند.
یكی دیگر از عللی که سنور بدان اشاره داشت، زنانی که در سیاست حضور پیدا میکنند، شخصیتشان لکهدار میشود. بر اساس شکستن و تحقیر نمودن شخصیت زنان، اقتدار مردان پایههای خود را محکم ساخته است. تمام این موارد از طرف شخصی انجام میشود و مسبب اساسی عدم حضور زنان در سیاست است.
همچنان ادامه داد که تحت لوای آزادی و لیبرالیسم زنان را مورد تجاوز قرار داده و شخصیت را زیر سوال بردهاند. همهی این موارد باعث شده که زنان جسارت مشارکت در فعالیتهای سیاسی را نداشته و از آن فاصله بگیرند.
در بخش دیگری از سخنانش میگوید، که مابین ظاهر زن و فکر زن تفاوت وجود دارد، ظاهر زن همان است که با چشم عینی میتوان دید و ظاهرا در سیاست حضور دارد، و با حضور زنان بر اساس تصمیمگیری و شخصیت و فکر خود زنان متفاوت است. در کشورهای سرمایهداری زنان ظاهرا هستند، اما یکصدا نیستند و نتوانستهاند جهت کسب حقوق زنان مصر باشند.
در ادامه میگوید که در جامعهی کوردستان به تواناییهای زن اعتقادی ندارند، همیشه به شیوهایی زنان را برانداز میکنند که انگار لکهدار خواهند شد و شخصیتشان فرو خواهد ریخت، "بنابراین زنانی هم که در صحنهی سیاست هستند، از سیاست فراریاند، خواهان رهایی از گردابی که در باشور کوردستان اسمش را سیاست گذاشته، هستند. تمام این موارد نشاندهندهی آن است که در باشور کوردستان سیاست و اقتدار را با هم اشتباه گرفتهاند. در حالیکه که سیاست باید ملک تمام جامعه باشد، اما در اینجا ملک گروهی خاص میباشد."
سنور در بخش دیگری از گفتههایش ذکر کرد که بایستی جامعه در مورد سیاست آگاهیهای لازم را داشته باشد، "سطح هوشیاری جامعه با سیاسی بودن آنها سنجیده میشود، هر اندازه جامعه سیاسی گردد، میتواند اقتدار سیاسی را نیز دنبال کند."
سیستم ریاست مشترک مناسبترین سیستم برای نشان دادن تواناییهای زنان است
آواز اسماعیل، رئیس مشترک شهرداری قندیل، سیستم ریاست مشترک را سیستمی مناسب برای نشان دادن تواناییهای زنان و کسب حقوق آنها دیده و میگوید: "سیستم ریاست مشترک تعادل جنسیت را حفظ کرده، در حالیکه سیستم سرمایهداری زنان را از جوهر آنها دور میسازد، در جایی که سیستم ریاست مشترک عملی گردد، آنجا بروکراسی وجود نخواهد داشت."
آواز، در مورد مشارکت سیاسی اقلیم کوردستان میگوید که احزاب و دیگر نهادهای سیاسی تا بحال ظواهر مثبتی به جامعه نشان ندادهاند، حتی آنچنان کرده که زنان فکر میکنند که سیاست کار زنان نیست و اضافه میکند: "تاکنون نیز وقتی با زنان در مورد سیاست گفتگو میکنیم، بجز قسم محدودی، زنان از سیاست فاصله میگیرند و سیاست را کار زنان نمیدانند، اما همزمان قسمی از آنها سیاست را کار زن دانسته و حضوری فعال در عرصههای سیاسی نیز دارند."