توزیع ناعادلانه خدمات دندانپزشکی و تحمیل هزینه بیشتر بە خانواده‌ها
نگین سلامی می‌گوید: توزیع ناعادلانه دندانپزشک در استان‌های مختلف در نهایت منجر به عدم دسترسی به خدمت دندانپزشکی در مناطق محروم‌تر می‌شود و هزینه زیادی را بە خانواده‌ها تحمیل کند. وی ذی‌نفع بودن سیاستگذاران بهداشت را عامل این مسئلە می‌داند.
هاوژین شیخی
دیواندره- دندانپزشکی جزو معدود خدمات درمانی بوده که لازم است، بخش قابل توجهی از هزینه‌‌ها را بیماران تقبل کنند، به همین جهت نرخ‌های ارائه شده برای درمان دندان برای بیماران گران محسوب می‌شود.گرانی خدمات دندانپزشکی و سهم اندک و ناچیز بیمه‌های پایه در پوشش هزینه‌های دندانپزشکی، باعث شده تا این خدمت از سبد سلامت حذف شود. خدمات درمان دندانپزشکی در ایران جزو خدمات لوکس تلقی می‌شود، که برای آن ردیف بودجه بیمه‌ای نمی‌بینند سلامت دندان در سال‌های اخیر، نه‌تنها بهبود نیافته که برعکس، اُفت کرده است و دلیل اصلی آن، بی‌برنامگی وزارت بهداشت و عدم پوشش بیمەای است. در همین رابطه با دکتر نگین سلامی دندان پزشک گفت‌وگویی داشتیم.
«در ایران تلاش کمی برای آموزش افراد در خصوص سلامت دندان صورت می گیرد»
نگین سلامی در ابتدای سخنان خود به اهمیت آموزش در جامعه تأکید کرد و گفت: دندانپزشکی هزینه بالایی دارد و این موضوع فقط به ایران اختصاص ندارد، بلکه در تمامی جهان گران تلقی می‌شود، اما باید توجه داشت که به راحتی قابل پیشگیری است. در ایران تلاش کمی برای آموزش افرد جامعە در خصوص سلامت دندان صورت میگیرد، حتی در مدارس معلم‌های بهداشت به آموزشی تئوری اکتفا می‌کنند. هنوز بسیاری از کسانی که پیش من می‌آیند و دندانهایشان پوسیده شده، به مسواک زدن معتقد نیستند. این دندانپزشک تأکید کرد: یک بخش عظیم مؤثر در سلامت دندان‌ها مصرف الکل، تغذیه مناسب، عدم رعایت بهداشت دندان، استفاده از مسواک، نخ دندان است، همچنین سختی آب شهر دیواندره هم در خرابی دندان‌ها بی تأثیر نیست. به گفته پزشکان، یک تصور نادرست بین مردم رایج است که فکر می‌کنند پوسیدگی یا از دست دادن دندان‌ها در سنین بالا عادی است. درحالیکه اگر از دندان‌ها به خوبی مراقبت کنیم، تا پایان عمر می‌توانیم آنها را داشته باشیم و کیفیت بالایی از زندگی را تجربه کنیم. چراکه پیشگیری از پوسیدگی دندان، آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر از درمان آن است.
«در مناطق محروم استان سنه بخصوص روستاها خدمات پزشکی و دندان پزشکی دیده نمی‌شود»
نگین سالمی در ادامە بە عدم حمایت بیمەای اشارە کرد و اظهار داشت: بیش از ۹۰ درصد از هزینه‌های دندانپزشکی از جیب مردم پرداخت می‌شود و بیمه‌ها سهمی در کمک بە مردم ندارند، وضعیت دندان هم نیازمند تغییر تفکر اجتماعی و فرهنگ سازی، بالابردن وجدان کاری در همکاران دندانپزشک، قوانین حمایتگرانه سیاست گذاران، بهبود وضعیت اقتصادی و همچنین چندین برابر شدن توجه به بخش دهان و دندان در وزارت بهداشت است که باید گفت مورد آخر متأسفانه مغفول مانده و اهمیت چندانی برای این بخش قائل نیست.
وی گفت: گران بودن هزینه دندانپزشکی، تحت پوشش بیمه نبودن خدمات آن، ناآگاهی مردم درمورد چگونگی مراقبت از دندان‌ها و نیز کمبود دندانپزشک در برخی شهرها باعث شده که خیلی از مردم به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نکنند و خیلی از آنها هم زمانی مراجعه می‌کنند که درد، امان‌شان را بریده است. خیلی‌ها هم چون از نظر مالی ازعهده ترمیم دندان خود برنمی‌آیند و اکثر زنانی که مراجعه می‌کنند در اثر بارداری دندانهایشان پوسیده شده و به خاطر هزینه زیاد فقط دندانهایشان را می‌کشند.
علاوه بر این در مناطق محروم استان سنه بخصوص روستاها هیچ گونه خدمات پزشکی دیده نمی‌شود چه برسد به دندان پزشکی. زنان در این مناطق درسن کم در۴۰سالگی از دندان مصنوعی استفاده می‌کنند و مردم کمتر به دندان‌پزشکان مراجعه کرده و در نتیجه شاهد تخریب بیشتر دندان‌ها هستیم. میزان خرابی دندان‌های ایرانی ها به قدری زیاد است که معمولا پوسیدگی دندان‌ها از همان دوران کودکی و حتی قبل از رفتن به مدرسه نیز نمایان است.
«توزیع ناعادلانه دندانپزشک در استان‌های مختلف منجر به کاهش و یا عدم دسترسی به خدمت دندانپزشکی در مناطق محروم‌تر می‌شود»
وی در ادامە افزود: توزیع ناعادلانه دندانپزشک در استان‌های مختلف در نهایت منجر به کاهش دسترسی و عدم دسترسی به خدمت دندانپزشکی در مناطق محروم‌تر می‌شود. و هزینه زیادی را به افراد یا خانواده‌ها تحمیل کند. واقعیت این است که خدمات دندانپزشکی در ایران حکم خدمات لوکس را پیدا کرده است، در حال حاضر تأمین اجتماعی فقط کشیدن دندان را تحت پوشش قرار داده است، ولی باید خدماتی مانند پرکردن، فیشورسیلانت و فلوراید تراپی نيز تحت پوشش قرار گیرد. وقتی این خدمات ارائه نشوند، مردم نيز فقط برای کشیدن دندانهایشان تشویق می‌شوند.
نگین سلامی در پایان گفت: واقعیت آن است که سرانه دندانپزشک در شهرهای بزرگ در حدود ۵۴ درصد مناطق دیگر است و این توزیع ناعادلانه به حدی است که مردم خیلی از شهرهای سنه برای دندانپزشکی باید مسافت طولانی را طی کنند یا شاید هم قید درست کردن دندان را بزنند. وقتی برخی پزشکان متخصص در کشور انگشت شمارند و خیلی از استان‌ها حتی یک پزشک با تخصص خاص را ندارند وضع مشخص است، تا زمانی که سیاستگذاران بهداشت خود ذی‌نفع و پزشک باشند، آش همین آش و کاسه همین کاسه است.