مرکز خبر - مطالعات اخیر نشان می‌دهد احتمال زنده ماندن بیمارانی که قبل یا بعد از تشخیص سرطان سینه به افسردگی مبتلا می‌شوند، کمتر است. این یافته‌ها توسط Wiley online در CANCER، مجله معتبر انجمن سرطان آمریکا، منتشر شده است.

در این مطالعه، Bin Huang، DrPH و همکارانش در مرکز سرطان دانشگاه کنتاکی مارکی، داده‌های سرطان زنان بالغ مبتلا به سرطان تهاجمی اولیه‌ی پستان را در سال‌های ٢٠٠٧-٢٠١١ تجزیه و تحلیل کردند. این تیم با استفاده از داده‌های ثبت سرطان، بیماران را در دسته‌های «بدون افسردگی، تشخیص افسردگی پیش از تشخیص سرطان، تشخیص افسردگی پس از تشخیص سرطان، یا افسردگی مداوم (که افسردگی در تمام طول دوره‌ی قبل و بعد از تشخیص سرطان است)» طبقه‌بندی کرد. این تیم همچنین نخستین نتایج دوره‌ی درمانی توصیه‌شده در دستورالعمل‌های درمان سرطان سینه‌ی شبکه‌ی جامع سرطان ملی را ارزیابی کردند.

از بین ۶٠۵۴ بیمار، ١/۴٪، ٧/٣٪ و ٢/۶٪ از آنها به ترتیب دارای افسردگی مداوم، افسردگی پیش از تشخیص و افسردگی پس از تشخیص بودند. تجزیه و تحلیل‌ها همچنین نشان داد که ٢/٢۹٪ از بیماران روند درمانی سرطان پستان توصیه شده در دستورالعمل شبکه‌ی جامع سرطان ملی را دریافت نکردند که در یک پیگیری ۴ ساله، ٣/٢۶ درصد از آنها جان باختند.

در مقایسه با بیماران بدون افسردگی، بیمارانی که افسردگی پس از تشخیص یا افسردگی مداوم داشتند، با احتمال بالاتری درمان‌ توصیه‌شده در دستورالعمل‌ها را دریافت می‌کردند، اما بیماران مبتلا به افسردگی قبل از تشخیص تنها ٢۵ درصد شانس دریافت مراقبت‌های منطبق با دستورالعمل را داشتند. این یافته‌ها تنها در حاشیه قرار دارند و تحقیقات بیشتری برای تعیین دلایل احتمالی آن مورد نیاز است.

افراد مبتلا به افسردگی پیش از تشخیص و افسردگی پس از تشخیص (اما نه افسردگی مداوم) احتمال کمتری برای جان به در از سرطان در مقایسه با افراد بدون افسردگی دارند. به طور خاص، افسردگی پیش از تشخیص، ٢۶ درصد و افسردگی پس از تشخیص ۵٠ درصد خطر بیشتری به همراه دارد. همچنین، بیمارانی که درمان توصیه‌شده توسط راهنما را دریافت نکردند، با خطر ١١٨ درصدی مرگ مواجه بودند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که تشخیص و درمان افسردگی در زمان تشخیص سرطان پستان و پس از آن می‌تواند برای مراقبت و بقای بیمار حیاتی باشد.

-Bin Huang، DrPH، مرکز سرطان دانشگاه کنتاکی مارکی می‌گوید: یکی از نتایج شگفت‌انگیز این مطالعه این است که بیماران مبتلا به افسردگی مداوم وضعیت مشابهی با بیماران بدون افسردگی داشتند و خطر مرگ آنها تفاوت چندانی نداشت. با توجه به اینکه عدم تشخیص و درمان افسردگی در میان بیماران سرطانی رایج است، شرایط بیماران مبتلا به افسردگی مداوم می‌تواند نشانه‌ای از مدیریت صحیح علائم افسردگی باشد. از اینرو، این نتیجه‌ی خاص اهمیت غربالگری و مدیریت افسردگی را در طول مراقبت از بیماران سرطانی نشان می‌دهد.

دکتر هوانگ با اشارە بە اینکه داده‌های سرطان مبتنی بر جمعیت، سطح نتایج را بهبود بخشید می‌گوید: «استفاده از داده‌های ثبت سرطان در این مطالعه، ارزش پیوند داده‌‌های متفاوت برای بررسی نابرابری‌های بالقوه‌ی سلامت و شناسایی مکان‌های موردنیاز برای مراقبت از سرطان را نشان داد. مطالعات دقیق‌تری در مدیریت افسردگی در مراحل مختلف سرطان در جمعیت بیماران مورد نیاز است. نتایج حاصل از این مطالعات تحقیقاتی ممکن است متعاقبا سیاست‌ها و دستورالعمل‌هایی را برای مدیریت افسردگی در مراقبت از سرطان شکل دهد.»