تابوهای فرهنگی، قانون‌های نانوشته و تحقیر زنانگی تجربه‌ی زنان را از حضور در مطب و بیمارستان تلخ کرده است.

 

مرکز خبر - موضوع بهداشت و سلامتی جنسی در جامعه‌ی ایران که داشتن رابطه‌ی جنسی برای افراد مجرد همچنان تابو محسوب می‌شود، موضوعی چالش‌برانگیز و در عین حال نگران‌کننده است.

برای یک زن جوان که ازدواج نکرده، رفتن به مطب دکتر زنان تنها با حضور مادر یا یکی از اقوام نزدیک زن امکان‌پذیر است.

برخوردهای ناشایست و حرف‌های ناروا در قبال زنان، به خصوص زنان مجرد در مطب پزشک زنان، باعث شده زن‌های زیادی درد و رنج را تحمل کنند اما زیر دست پزشک نروند.

 بسیاری از زنان در کلینیک‌ها و مطب‌های دکتر زنان با جملات سرد و خشنی روبرو شده‌اند.

زنانی که بدون داشتن هیچ حریم خصوصی‌ای به‌صورت فله‌ای مورد معاینه قرار گرفته و مجبور می‌شوند جلوی بیماران دیگر در رابطه با خصوصی‌ترین مسائل زندگی‌شان صحبت کنند.

 هیچ گلایه‌ای پذیرفته نیست و در صورت اعتراض این جمله را می‌شنوند که می‌توانی به مرکز دیگری مراجعه کنی. روال ما همین است که می‌بینی!

این در حالی است که بسیاری از زنان متاهل و مجرد در نبود آموزش‌های جنسی تصور می‌کنند که مراجعه به دکتر زنان تنها محدود به داشتن رابطه‌ی جنسی است. بسیاری از زنان تا پیش از ازدواج به دکتر زنان مراجعه نمی‌کنند.

زنانی که رابطه‌ی جنسی پیش از ازدواج را تجربه کرده‌اند از ترس قضاوت و اطلاع دادن به خانواده‌هایشان از رفتن به پزشک زنان خودداری می‌کنند. حتی بسیاری از زنان در نبود اطلاع‌رسانی صحیح از انجام تست‌های زنانه بی‌خبر هستند.

در کنار تمام روایت‌ها و خشونت‌های دردناکی که زنان به دلیل جنسیت‌شان تجربه کرده‌اند، زنانی هم بودند که برای در امان ماندن زنان دیگر یا نسل جدید زنانی که از راه خواهند رسید شروع به انتشار اسامی دکترها، مراکز و بیمارستان‌هایی کردند که با احترام به حریم شخصی آن‌ها، رفتاری حرفه‌ای و بدون قضاوت داشته‌اند. زنانی که می‌دانند در نبود کمک‌های حکومتی باید خود دست‌ به‌ کار شوند و به یاری یکدیگر بشتابند.

موج افشاگری‌های زنان در خصوص خشونت‌های کلامی و روانی که در مراکز پزشکی بخصوص مطب دکتر زنان با آن روبرو هستند، موضوعاتی است که در چند سال اخیر و در بازه‌های مختلف در صدر مباحث مرتبط با زنان قرار گرفته‌اند.

 زنانی که از تجربه‌ی معاینات دسته‌جمعی خود با دیگر زنان نوشته‌اند. زنانی که روایتگر روزهای پراضطراب و پراسترس خود برای دسترسی به سقط‌جنین ایمن بوده‌اند. زنانی که از تجربه‌ی زایمان و تولد کودک‌هایشان نوشته‌اند. زنان مجردی که چالش‌های سبک زندگی که انتخاب کرده‌اند را در محیط‌های پزشکی برشمرده‌اند.