مرکز خبر -  بر اساس تحقیقات جدیدی که روز دوشنبه منتشر شد، بیمارانی که توسط پزشکان زن درمان می‌شوند، از بیمارانی که توسط پزشکان مرد درمان می‌شوند وضعیت مناسب‌تری دارند، با اینحال این حوزه همچنان برای بهبود حضور زنان در جامعه‌ی پزشکی و تحقیقات می‌جنگد.

بر اساس تحقیقات بررسی‌شده‌ و منتشرشده در Annals of Internal Medicine، بیمارانی که در ایالات‌متحده توسط پزشکان زن تحت درمان قرار گرفتند، نسبت به بیمارانی که توسط پزشکان مرد تحت درمان قرار گرفتند، میزان مرگ و میر کمتر و نرخ بستری مجدد کمتری داشتند.

این یافته‌ها پس از آن به دست آمد که محققان دانشگاه توکیو، داده‌های سوابق پزشکی بیش از ۷۰۰ هزار بیمار ۶۵ سال یا بالاتر مدیکر، که بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ در بیمارستان بستری شده و تحت درمان قرار گرفته بودند، را تجزیه و تحلیل کردند و تفاوت‌های بین بیماران تحت درمان پزشکان زن و مرد را ارزیابی کردند.

به گفته‌ی محققان، کمتر از یک سوم از حدود ۶۴۰ هزار بیمار زن و ۳۲۰ هزار بیمار مردی که در این مطالعه شرکت کردند، توسط پزشکان زن تحت درمان قرار گرفتند. هیچ‌یک از معیارهای کلیدی برای ارزیابی مراقبت‌های بیمارستانی از جمله مدت اقامت، هزینه، میزان احتمال ترخیص، ادعاهای مدیریت و نسبت زمان صرف‌شده تحت ارزیابی فشرده، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها ایجاد نکردند.

اگرچه به طور کلی بیماران مرد و زن تحت درمان پزشکان زن، از نظر میزان مرگ و میر و میزان بستری مجدد وضعیت بهتری از بیمارانی داشتند که توسط پزشکان مرد درمان می‌شدند، محققان دریافتند این تفاوت به‌ویژه برای بیماران زن بیشتر بوده و نتایج از نظر بالینی، کاملا معنی‌دار است. بیماران مرد معمولا در طول درمان بیشتر از تشخیص اشتباه و اشتباهات پزشکی رنج می‌برند.

محققان گفتند که دلایل متعددی می‌تواند پشت تفاوت فاحش نتایج برای بیماران زن در هنگام درمان توسط پزشکان زن باشد، از جمله اینکه پزشکان مرد به طور بالقوه شدت بیماری را در بیماران زن خود دست کم می‌گیرند و هنگامی که صحبت از بیماران زن می‌شود پزشکان زن احتمالاً مهارت‌های ارتباطی بهتر و بیمار محوری بیشتری دارند.

به گفته‌ی محققان، درمان توسط یک پزشک زن همچنین می‌تواند به کاهش شرم، ناراحتی و تابوهای اجتماعی و فرهنگی که می‌تواند برای بیماران زن در طول معاینات حساس ایجاد شود، کمک کند.

 

پس‌زمینه

این یافته که بیمارانی که توسط پزشکان زن درمان می‌شوند، بهتر از بیمارانی که توسط پزشکان مرد درمان می‌شوند، جواب می‌گیرند، به کرات توسط تحقیقات در سراسر جهان تایید شده است. به عنوان مثال، مطالعاتی که در سال گذشته توسط محققان سوئد و کانادا منتشر شد، نشان داد افرادی که توسط جراحان زن عمل می‌شوند، نتایج بهتر و مشکلات کمتری در دوران بهبودی نسبت به زمانی که جراحان مرد انجام می‌دادند، داشتند. در ایالات متحده، تحقیقات نشان داده است زنانی که دچار حمله‌ی قلبی می‌شوند، در صورت درمان توسط یک پزشک زن، بیشتر احتمال زنده‌ماندن دارند. همین امر در مورد بیماران مسن بیمارستان نیز صادق است. اگرچه مطالعات معمولاً مشاهده‌ای هستند و به همین سبب نمی‌توانند علت و معلول را به صورت دقیق تعیین کنند، با اینحاا تحقیقات همواره نشان داده است که پزشکان زن تمایل بیشتری به گوش‌دادن به بیماران خود دارند، زمان بیشتری را با بیماران خود می‌گذرانند و احتمال بیشتری دارد که از دستورالعمل‌ها پیروی کنند و با متخصصان همکاری کنند.

با وجود اینکه بیماران تحت نظر پزشکان زن وضعیت بهتری دارند، اما پزشکان زن همچنان با مشکلات مختلفی روبرو هستند که مانع از ورود و ماندن آنها در این زمینه می‌شود. پزشکان زن معمولا دستمزد کمتری نسبت به همتایان مرد خود دریافت می‌کنند، در تلاش‌های مربوط به مدیریت برنامه‌های پزشکی، با تبعیض سیستماتیک مواجه می‌شوند و با نرخ‌های بالاتر فرسودگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

 

واقعیت تعجب‌آور  

علیرغم دهه‌ها تعهد برای پرداختن به سوگیری سیستمیک علیه زنان در مراقبت‌های بهداشتی و تحقیقات، تحقیقات پزشکی همچنان آگاهانه و پیوسته زنان را نادیده می‌گیرد و زنان هنوز در کارآزمایی‌های بالینی حضور کمرنگ‌تری دارند. این تعصبات، کل تحقیقات پزشکی را در بر می‌گیرد و حتی تا سطح آزمایشگاهی پیش می‌رود. اکثر تحقیقات انجام‌شده روی حیواناتی مانند موش‌های آزمایشگاهی اکثراً روی حیوانات نر انجام می‌شوند.