مرکز خبر- نتایج پژوهش جدیدی که در «مؤسسه‌ی فناوری فدرال زوریخ» انجام شده است، نشان می‌دهد احتمال پیشروی سرطان سینە هنگام خواب در شب وجود دارد و به سایر قسمت‌های بدن می‌رسد. براساس این پژوهش این فرآیند آن طور که پیشتر تصور می‌شد، به طور مداوم طی روز رخ نمی‌دهد.

پژوهشگران هشدار دادند که این نتایج بدان معنا نیست که افراد مبتلا به سرطان باید از خوابیدن خودداری کنند تا از گسترش سرطان جلوگیری شود.

نیکولا استو پژوهشگر «مؤسسه‌ی فناوری فدرال زوریخ» (ETH Zurich) ،گفتە است: بیشتر درمان‌های سرطان، به منظور هدف قرار دادن سلول‌های تومور در یک زمان خاص طراحی نشده‌اند. درمان‌های ارائه‌ شده با این تصور انجام می‌شوند که تومور وجود دارد و باید سعی داشت تا در هر زمانی به آن حمله کرد. اکنون بهتر از پیش می‌دانیم که در زمان‌های مختلف چه اتفاقی می‌افتد و درمان باید بهتر انجام شود.

وی و همکارانش پیش از این، پژوهش دیگری را در مورد سرطان سینە قابل متاستاز انجام داده بودند که طی آن، روند غیرمنتظره‌ای را تشخیص دادند. این پژوهش نشان داد که «سلول‌های توموری در گردش» (CTCs)، یعنی سلول‌های ناشی از تومورهای مهاجم، بیشتر هنگام شب تکثیر می‌شوند.

پژوهشگران در مورد ۳۰ زن مبتلا به سرطان سینە، از جمله ۹ زن مبتلا به نوع متاستاتیک سرطان که تحت درمان نبودند، تحقیقات بیشتری انجام دهند.

 دانشمندان در ساعات ۱۰ و چهار صبح، نمونه‌های خون را جمع‌آوری کردند، تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که ۷۸ درصد از کل سلول‌های توموری در گردش، در نمونه‌های شبانه یافت شده‌اند؛ یعنی زمانی که زنان در خواب بودند.

سپس پژوهشگران، آزمایش‌های خون مشابهی را روی موش‌هایی انجام دادند که چهار نوع مختلف سرطان سینە به آنها القا شده بود. آنها دریافتند که با توجه به نوع سرطان، بین ۸۷ تا ۹۹ درصد از سلول‌های توموری در گردش، از نمونه‌های گرفته ‌شده طی دوره خواب حیوانات به دست آمده‌اند. علاوه بر این، سلول‌های توموری در گردش به دست آمده از موش‌های خواب، بیشتر از موش‌های بیدار بودند. این بدان معناست که احتمال تشکیل شدن تومور جدید بیشتر بود.

بە گفتەی نیکولا استو «اگرچه این نتایج در ابتدا شگفت‌انگیز بودند، اما یافته‌های ما در واقع منطقی هستند. سیستم ایمنی بدن به شدت تحت تاثیر چرخه خواب و بیداری بدن قرار دارد که به عنوان ریتم شبانه‌روزی شناخته می‌شود. با وجود این، به طور کلی تصور می‌شد که تومورهای سرطانی از این ریتم شبانه‌روزی تبعیت نمی‌کنند».

 نیکولا استو با اشارە بە یافته‌های جدید، هرچند برخی از تصورات غلط را تصحیح می‌کند اما با این حال بسیاری از پرسش‌ها را نیز بی‌پاسخ گذاشتە و گفتە است: ریتم خاصی وجود دارد که هنگام خواب به بیشترین اوج خود می‌رسد. مشخص نیست دقیقا کدام لحظه از خواب در این میان مؤثر است و این که آیا خوابیدن بیشتر و کمتر به این امر کمک می‌کند یا خیر؟