مرکز خبر - طبق مطالعات جدیدی که در BMJ سوئد منتشر شد، زنانی که در طول دوره‌ی بارداری یا پس از آن از علائم افسردگی رنج می‌برند، بیشتر در معرض خطر مرگ به دلایل طبیعی و غیرطبیعی هستند. معمولا این خطر یک ماه پس از تشخیص به اوج خود می‌رسد اما ممکن است تا ۱۸ سال پس از آن بالا باقی بماند.

زنانی که در دوران بارداری یا اندکی پس از زایمان دچار افسردگی زایمان می‌شوند، معمولاً دو برابر بیشتر احتمال دارد که به دلایل طبیعی یا (در بیشتر موارد غیرطبیعی) جان خود را از دست دهند. آنها شش برابر بیشتر از زنان دیگر ممکن است دست به خودکشی بزنند. افزایش خطر خودکشی و سایر عوارض و اقدامات ناشی از افسردگی، ۳۰ روز پس از تشخیص به اوج خود می‌رسد، اما تا ۱۸ سال بعد همچنان افزایش می‌یابد.

اینها نتایج یک مطالعه‌ی گسترده است که از داده‌های پزشکی سوئد استخراج شده است. این مطالعه به طور موثر تمام تولدهای سوئد از سال ١٩٧٣ تا کنون را مورد بررسی قرار می‌دهد.

محققان در این مطالعات، زنانی که بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۸ زایمان کرده‌اند را مورد بررسی قرار دادند. این جامعه‌ی آماری شامل بیش از ۸۶۵۰۰ زن مبتلا به افسردگی زایمان بود؛ چه افسردگی دوران بارداری چه افسردگی پس از زایمان که ممکن است تا یک سال طول بکشد. این زنان با بیش از ۸۶۵۵۰۰ فرد کنترل مشابه در همان سن که زایمان مشابهی داشتند اما علائم افسردگی نداشتند، مقایسه شدند.

این مطالعه بزرگترین و جامع‌ترین مطالعه در زمینه‌ی خود است زیرا به وضوح نشان می‌دهد که این زنان خطر مرگ و میر بالایی دارند و این موضوع، بسیار حیاتی است.

این خطر برای زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان بالاتر بود که یافته‌های مطالعات جزئی‌تر قبلی را تأیید می‌کند. زنان مبتلا به افسردگی پیش از زایمان (افسردگی دوران بارداری) چندان مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند، بنابراین پایگاه داده‌ی آنها نیز کوچکتر است.

یکی از مسائل جالب‌توجه این است که محققان دریافتند خطر مرگ و میر زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان، در میان زنانی که پیش از بارداری مشکلات روانپزشکی داشتند با زنانی که مشکلی نداشتند، کاملا یکسان بود.

دکتر شن گفت: «بنابراین توصیه‌ی ما این است که درمان روانپزشکی موثری را در دوران بارداری خود آغاز کرده و به هیچ‌وجه آن را قطع نکنید.»

زنانی که از علائم شدید افسردگی پس از زایمان رنج می‌برند، معمولاً نسبت به زنانی که چنین علائمی ندارند، تحصیلات پایین‌تر و درآمد کمتری دارند.

دونگهائو لو، استادیار مؤسسه گفت: «یک فرضیه این است که این زنان به روش‌های نامعتبری به دنبال حل این مشکل باشند. ممکن است خدمات مراقبت و غربالگری پس از زایمان با کیفیت لازم به آنها ارائه نشود. این می‌تواند موجب شود افسردگی آنها، حتی پس از تشخیص، همچنان رو به وخامت گذارد. این زنان به شدت از سایر گروه‌ها آسیب‌پذیرتر بوده و باید در کانون مداخلات آینده قرار گیرند.»

با اینحال، دکتر دونگهائو لو استدلال کرد که به جای معرفی اقدامات جدید، بهتر است از امکانات موجود استفاده‌ی بهتر و مفیدتری کرده و آن‌ها را در جای صحیح خود به کار گیریم.

دونگهائو لو افزود: «درکشور سوئد، اقدامات مناسبی مانند پرسشنامه‌ی غربالگری علائم افسردگی پس از زایمان در نظر گرفته شده است. با اینحال ما باید به یاد داشته باشیم که انجام کامل و صحیح این مراقبت‌ها برای تمامی زنان باردار، چه پس از زایمان و چه پیش از زایمان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و تک‌تک آنها یاید مراقبت‌ها و حمایت‌های لازم را دریافت کنند.»

 

آیا راه‌هایی برای پیشگیری از افسردگی دوران بارداری و یا افسردگی پس از زایمان وجود دارد؟

علاوه بر مراجعه به روانپزشک و گذراندن دوره‌های دارویی لازم، راه‌های دیگری نیز برای پیشگیری از این مشکل وجود دارد. طبق تحقیقات دانشگاه هاروارد، درمان شناختی-رفتاری یا CBT به افراد کمک می‌کند تا افکار منفی و نادرست را شناسایی کرده و تغییر دهند.

 این درمان به افراد کمک می‌کند روش‌های متناوب و دقیق‌تری برای مشاهده‌ی خود و رویدادهای زندگی‌شان ایجاد کنند. به عنوان مثال، شما ممکن است دیدگاه‌های گسترده، جهانی و منفی نسبت به توانایی خود به عنوان والدین داشته باشید. درمان بر شناسایی این افکار، به چالش‌کشیدن خطاهای موجود در آنها و ایجاد افکار متعادل‌تر تمرکز دارد. مؤلفه‌ی رفتاری CBT شامل افزایش فعالیت‌های مثبت، مانند تعاملات اجتماعی و رویدادهای خوشایند برای مادر است.

درمان بین‌فردی بر کمک افراد نزدیک برای حل تعارضات بین‌فردی ناشی از تغییر نقش و مادر شدن برای اولین بار، تمرکز دارد. همچنین به مادران می‌آموزد که چگونه ارتباط موثر خود را با دیگران افزایش دهند، علائم روحی خود را جدی بگیرند و در صورت نیاز درخواست کمک کنند.