مصرف میوه‌ها و سبزیجات موجب کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی می‌شود. بسیاری از مطالعات حاکی از آن بوده که مصرف بیشتر غذاهای گیاهی مانند لبو خطر چاقی، مرگ‌ومیر و بیماری‌های قلبی را می‌کاهد و به افزایش سلامت پوست و مو، افزایش انرژی و کاهش وزن کمک می‌کند.

 

مرکز خبر - لبو همان چغندر پخته‌ شده است که با انار مخلوط شده است. در زبان آشور و بابل چغندر را لپتو می‌خوانده‌اند و در آرامی لپتا و لیپتا می‌نامیده‌اند و بعید نیست که اصل لبوی فارسی همین باشد.

لبو ۱٪ نیاز روزانه‌ی فرد به ویتامین A، میزان ۲٪ کلسیم، ۱۱٪ ویتامین C و ۶٪ آهن را تأمین می‌کند.

لبو منبعی غنی از فولات و منگنز است. همچنین لبو محتوی تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین B۶، پانتوتنیک اسید، کولین، بتائین، منیزیم، فسفر، پتاسیم، روی (زینک)، مس و سلنیم است.

 لبو یا همان چغندر پخته محصول فصل سرد هستند که در مناطق معتدل و سرد باید در بهار تا پاییز، و در نواحی گرمسیری از پاییز تا بهار در طول زمستان کاشته شوند. آنها مقدار کمی اسید با سطح بین ۶.۵ تا ۷ را به خاک خنثی ترجیح می­دهند. آنها همچنین می­توانند در ظرف­ زمانی که با خاک خوب زهکشی شده و کود با کیفیت خوب آماده شده باشد، رشد کنند.

براساس مطالعات انجام شده لبو از فشار خون بالا جلوگیری می‌کند. محققان براین باورند که این امر به‌خاطر وجود مقادیر بالای نیترات موجود در آب‌ لبو است. بنابراین مصرف آب‌ لبو و سبزیجات سرشار از نیترات، یکی از راه‌های ارزان و مؤثر برای پیشگیری و درمان بیماری‌های قلبی و عروقی و فشار خون بالاست.

همچنین محققان دریافته‌اند که نوشیدن آب‌ لبو می‌تواند اکسیژناسیون را در مغز بهبود بدهد و پیشرفت علائم زوال عقل را در افراد مسن به‌تأخیر بیندازد.

لبو محتوی نوعی آنتی اکسیدان به‌نام «آلفالیپوئیک‌اسید» است که می‌تواند به کاهش سطح گلوکز و افزایش حساسیت‌ به‌ انسولین کمک کند و از تغییرات اکسیداتیو مرتبط با استرس در بیماران مبتلا به دیابت جلوگیری کند.

یکی دیگر از خواص لبو کمک به دفع و بهبود گوارش است. لبو یکی از خوراکی‌های سرشار از فیبر است به همین دلیل می‌تواند در جلوگیری از یبوست مؤثر باشد و موجب بهبود سلامت دستگاه گوارش و دفع راحت‌تر مدفوع می‌شود.

"کولین" یک جزء بسیار مهم و پرخاصیت لبو است که به خواب، حرکات عضلات، یادگیری و تقویت حافظه کمک می‌کند. همچنین کولین به حفظ ساختار غشاهای سلولی، به انتقال امواج عصبی، جذب چربی و کاهش التهابات مزمن کمک می‌کند.

مکمل‌های غذایی محتوی آب‌ لبو می‌توانند اکسیژناسیون عضلات را در طول تمرینات ورزشی بهبود دهند. افزایش مصرف نیترات می‌تواند به‌طور بالقوه مقاومت فرد را در طول تمرینات ورزشی طولانی افزایش دهد. کیفیت زندگی افرادی که به‌خاطر مشکلات قلبی-عروقی، تنفسی و سندروم سوخت‌وسازی و به‌دلیل کمبود اکسیژناسیون نمی‌توانند تحرک روزانه‌ی کافی داشته باشند، با مصرف سبزیجات حاوی نیترات بهبود می‌یابد.

آب لبو کالری بسیاری پایینی دارد و فاقد چربی است. آب لبو یک نوشیدنی خوب برای شروع روز است که می‌تواند مواد مغذی و انرژی موردنیازتان را تأمین کند.

رنگ خاص لبو به‌خاطر وجود «بتالائین» است. بتالائین از آنتی‌اکسیدان‌های محلول در آب است. براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ صورت گرفت، بتالائین می‌تواند از سلول‌های سالم در برابر آثار مخرب برخی داروهای درمان سرطان محافظت بکند. بتالائین در نابودی رادیکال‌های آزاد مؤثر است. رادیکال‌های آزاد می‌توانند سلول‌های ناپایدار بدن را پیدا و نابود کنند.

لبو سرشار از پتاسیم است. میانه‌روی و اعتدال در مصرف آب لبو باعث می‌شود سطح پتاسیم در بدن در حد متعادلی باقی بماند.

آب‌لبو علاوه‌بر پتاسیم محتوی مواد معدنی دیگری هم هست. کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، سدیم، روی، مس و سلنیم از سایر مواد معدنی مهمی هستند که می‌توان آنها را در آب‌لبو یافت.

آب‌لبو منبع خوبی از ویتامین C است. ویتامین Cبا خاصیت آنتی‌اکسیدانی‌اش موجب تقویت دستگاه ایمنی می‌شود و از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. همچنین ویتامین C به تولید کلاژن، ترمیم زخم‌ها و جذب آهن کمک می‌کند.

همچنین لبو حاوی بتائین است. بتائین می‌تواند از تجمع چربی در کبد پیشگیری کند یا از میزان آن بکاهد. همچنین بتائین از کبد در برابر سموم محافظت می‌کند.

فولات (ویتامین)B9 از ویتامین‌های گروه B است. فولات از بروز مشکلات ناشی از نقص لوله‌ی عصبی، مانند مهره‌شکاف (شکاف مادرزاد مهره‌ها) و آنانسفالی (بی‌مخ‌زایی) پیشگیری می‌کند. همچنین فولات خطر تولد نوزاد نارس را کاهش می‌دهد. بنابراین مصرف روزانه‌ی فولات به میزان کافی، برای زنان باردار و زنانی که قصد بارداری دارند، ضروری است.

اگر به کلسترول بالا مبتلا هستید، حتما آب‌لبو را به رژیم غذایی‌تان بیفزایید. پژوهشگران معتقدند خاصیت لبو در کاهش کلسترول به‌خاطر وجود فیتونوترینت‌هایی مانند فلاونوئیدهاست.

 

مضرات لبو برای سلامتی

ممکن است پس از مصرف لبو، رنگ ادرار و مدفوع به رنگ قرمز یا مایل به‌صورتی در بیاید. این وضعیت «بیتوریا» نامیده می‌شود که برای بدن خطری ندارد. اما ممکن است شما را کمی بترساند.

اگر فشار خون‌تان پایین است، نوشیدن منظم آب‌لبو می‌تواند فشار خون را تا مرز خطرناکی کاهش بدهد. بنابراین باید فشار خون‌تان را به‌طور منظم کنترل کنید.

اگر در معرض بروز سنگ کلیه هستید، نباید آب لبو بنوشید. لبو سرشار از اگزالات است که موجب بروز کریستال‌هایی در ادرار و درنهایت ایجاد سنگ کلیه می‌شود.

درصورت نگهداری نکردن درست آب سبزیجات محتوی نیترات، تجمع باکتری‌ها باعث تبدیل نیترات به نیتریت شده و آب‌میوه یا سبزی را آلوده می‌کند. مصرف مقادیر بالای نیتریت برای سلامتی مضر است.