سویدا خراسانی

نیشابور- احتکار و رهاسازی حجم زیادی از داروهای پلمب شده در تاریخ ۲۷ مردادماه، در بیابان‌های محدودە شهرک صنعتی خیام در شهرستان نیشابور آن هم در این شرایط کمبود دارو در حالی است که هر کدام از آنها برای دفع پسماند احتیاج به رعایت پروتکل‌های خاص بهداشتی مخصوص به خود هستند تا هم از لحاظ محیط زیستی آسیب‌زا نباشند هم امکان استفاده افراد سوءاستفاده‌گر یا معتادین فراهم نباشد.

احتکار دارو و رها سازی‌های غیراصولی در بیابان‌ها در حالی صورت می‌گیرد که مردم مدت‌هاست برای دریافت بسیاری از اقلام دارویی در داروخانه‌ها دچار مشکل شده‌اند.

در گفت‌وگویی که در مورد کمبود و گرانی دارو با زهرا صمیعی «نام مستعار»   یکی از متصدیان داروخانە‌ای در سطح شهر انجام شده، با تأکید بر اینکه علاوه بر انواع آنتی بیوتیک، این روزها با کمبود شدید بسیاری از داروهای اعصاب و روان، شمار زیادی از فرآورده‌های تزریقی و استنشاقی و بسیاری از داروهای دیگر  در داروخانه‌های عادی مواجه هستیم  گفت: متأسفانه در شرایط حاضر بسیاری از داروهای ضروری مورد نیاز مردم یا در داروخانه ها پیدا نمی‌شود یا به شدت کمیاب است؛ به طور مثال، در گذشته شرکت‌های دارویی برای توزیع دارویی مثل «کوآموکسی کلاو» به داروخانه تخفیف می‌دادند، اما حتی این داروی ساده نیز به ندرت در داروخانه ها پیدا می‌شود و مردم برای تهیه آن فقط باید به داروخانه‌های منتخب دولتی مراجعه کنند. 

زهرا صمیعی در ادامه گفت:  من به عنوان یک متصدی دارو کمبود دارو را می‌توانم با گفتن تمام شده یا نداریم  توجیە کنم ولی گرانی داروهایی که در کمتر از چند ماه افزایش قیمتی چند برابر داشته‌اند را نمی‌توانم و خیلی وقت‌ها از گفتن قیمت جدید به مراجعین شرمنده می‌شوم به عنوان مثال یکی از این اقلام دارویی اسپری تنفسی سرتاید است کە یکی از داروهای وارداتی برای بیماری آسم و مشکلات تنفسی است که بە یکبارە از قیمت۲۳۵  هزار تومان در کمتر از دوماه  بە قیمت ۵۹۰ هزار تومان رسیدە و بیماران تنفسی برای تهیە این دارو کە مشابە ایرانی نیز ندارند در این وضعیت اقتصادی با مشکل مواجە شدەاند .

وی ادامە داد: «این شرایط سخت کمبود دارو و گرانی، احتکار و رهاسازی داروهای تاریخ گذشته در بیابان‌های اطراف شهر آن هم با آن شرایط غیر اصولی چه توجیهی می‌تواند داشته باشد جز حضور باندهای قاچاق دارو که سرمنشأ این باندها به آقازاده‌ها و مسئولین ایران می‌رسد که پروندهای متعدد قضایی بسته نشده آنان در مراجع قضایی خود می‌تواند شاهد بر این موضوع‌ باشد.»

اهمیت دارو در درمان بیماری‌های همه‌گیر بر کسی پوشیده نیست و لذا هر حکومتی به منظور تأمین دارو با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی خود موظف است سیاست‌هایی را اعمال کند تا مردم کشورش برای تهیه دارو در مضیقه نباشند اما متأسفانه در ایران به دلیل فقدان زیر ساخت‌های مناسب و بی کفایتی و ناکارآمدی، مسئولین هیچ گاه نتوانسته‌اند در برابر گرانی، احتکار و کمبود و حتی تقلب دارویی سیاست‌های درستی را اجرا کنند و متأسفانه فشار این نا کارآمدی و بی‌کفایتی دولت فقط بر دوش مردمی است که برای تهیه ساده‌ترین داروهای مورد نیاز آن هم با قیمت‌های کزایی مجبورند به تمام داروخانه‌های سطح شهر مراجعه کنند تا شاید بتوانند همان دارو یا مشابه‌اش را پیدا کنند.