زنان معترض در کابل: «جهان از بسته ماندن مدارس دخترانه در افغانستان شرم کند»
گروهی از زنان معترض تحت عنوان «حرکت خودجوش زنان معترض افغانستان» ضمن اعتراض بە عدم بازگشایی مدارس دخترانه در این کشور، از مردم خواستند که «به خاطر حق و حقوق انسانیشان در مقابل طالبان صدایشان را بلند کنند».

مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، روز چهارشنبه ٣ اوت (١٢ مردادماه)، گروهی از زنان معترض تحت عنوان «حرکت خودجوش زنان معترض افغانستان» در اعتراض به بسته ماندن مدارس دخترانه در مکانی سربسته دست به تجمع زده و با اشارە بە اینکە «٣٢٠ روز است که دختران بالاتر از کلاس ششم از رفتن به مدرسه محروم شدهاند» اعلام کردند «جهان باید در مقابل بسته ماندن مدارس دخترانه شرم کند».
اعضای حرکت خودجوش زنان معترض افغانستان همچنین اعلام کردند «طالبان به هدف پیشگیری زنان از آموزش به قدرت رسیدهاند» و از مردم این کشور خواستند «برای باز شدن مدارس بر روی دختران، با آنها همصدا شوند و مخالفت خود را با حکومت استبدادگر طالبان نشان داده و از آنان بخواهند که درهای مدارس را باز کنند».
این زنان معترض با در دست داشتن پلاکارهایی با مضامین «یک سال دور ماندن از آموزش، یک عمر بدبختی در پی دارد»، «تاریخ جهان از بسته ماندن مدارس شرم میکند» و «بنیاد کشور توانا، خانوادهی باسواد و بنیاد خانوادهی باسواد، مادر باسواد است» اعتراض خود را به بسته ماندن مدارس دخترانه نشان داده و اعلام کردند «بسته شدن مدارس و محروم شدن زنان از حق آموزش و کار افزایش خشونت خانوادگی، ازدواج اجباری و کودکهمسری و بیشتر شدن فقر و گرسنگی را در پی خواهد داشت». این زنان همچنین گفتند که « آموزش زنان تضمینکنندهی آیندهی کشور است و نباید حق آموزش از زنان گرفته شود».
گروه طالبان در دورهی اول حاکمیتشان در افغانستان که پنج سال طول کشید (سال ١٩٩۶ تا ٢٠٠١)، سیاستهای افراط گرایانهای را در مقابل زنان اعمال کردند. در آن زمان نیز طالبان زنان را از آموزش و رفتن به مدرسه و دانشگاه محروم کردند. بسیاری از زنان را که کارمند دولت بودند، خانهنشین کرده و آنها اجازهی بیرون رفتن از خانه را بدون بە همراە داشتن محرم نداشتند.
اکنون نیز طالبان قوانین سختگیرانه و افراطگرایانهای را بر زندگی و آموزش زنان وضع کرده و به بهانههای مختلف در تلاش هستند که زنان را به کل از جامعه حذف کرده و خانهنشین کنند.