مرکز خبر – طبق برنامه‌ی بین‌المللی، حدود ۱۹۳ میلیون نفر در سراسر جهان به کمک غذایی نیاز دارند و بیش از ۷۰ درصد این افراد را زنان تشکیل می‌دهند. گابریل کول می‌گوید در زمانی که بخش‌هایی از آفریقا با گرسنگی و ناامنی غذایی مقابله می‌کنند، زنان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار دارند. او می‌گوید برای کمک به این زنان و خانواده‌ها که برای دست یافتن به غذا مجبور به انام اقدامات افراطی مانند ترک تحصیل و ازدواج زودهنگام می­‌شوند، به بودجه‌ی بیشتری نیاز است.

سازمان ملل تخمین زده است که ۲۲ میلیون نفر در شاخ آفریقا - شبه جزایر شرقی این قاره که شامل اتیوپی، اریتره و سومالی است - در نتیجه­‌ی خشکسالی شدید چهار دهه‌ی اخیر در معرض خطر گرسنگی قرار گرفته­‌اند.

سازمان ملل پیش‌بینی می‌کند که این منطقه پنجمین فصل بارانی ناموفق از اکتبر تا دسامبر را شاهد خواهد بود.

کول می­‌گوید ترکیبی از خشکسالی، تورم و جنگ اوکراین ناامنی غذایی را به دنبال داشته و خانواده­‌ها را در موقعیت سختی قرار می‌­دهد.

کول می­‌گوید زنان آفریقا اغلب آخرین کسانی هستند که سر میز غذا می­‌خورند. بر اساس گزارش یونیسف، دختران از

۱۲ سالگی ازدواج می‌کنند، کودکان مدرسه را ترک می‌کنند و ختنه‌های تناسلی زنان در شاخ آفریقا رو به افزایش است.

 

رویکرد جنسیت‌محور

الیزابت برایان می­‌گوید این فقط مشکل آفریقا نیست بلکه در کشورهای آسیایی، خاورمیانه و آمریکای لاتین نیز یک مسئله‌ی مهم است.

او بر این باور است که توزیع کمک­‌های خارجی به این امر کمکی نمی­‌کند. برای مسائلی مانند ناامنی غذایی و گرسنگی، این کمک­‌ها می­‌تواند به شکل یارانه برای کود یا کمک‌های نقدی به کشاورزان باشد.

برایان گفت: «چالش واقعی این است که تنها کسانی که قبلاً به چنین سیستم‌هایی متصل بوده­‌اند، می‌توانند واقعاً به کمک‌ها دسترسی داشته باشند.»

برایان که یکی از نویسندگان مقاله‌ی جدید ژورنال نیچر است، استدلال می­‌کند که رویکردی متمرکز بر جنسیت نیز برای کمک به مقابله، به شدت مورد نیاز است.

او گفت: «راه حل­‌های خوب بسیار است، ما می­دانیم باید چکار کنیم و اکنون فقط به اراده و بودجه برای انجام آن نیاز داریم.»

از برخی راه­‌حل­‌های بالقوه می‌­توان به اتصال زنان با سیستم­‌های مالی به وسیله‌ی تلفن‌های همراه اشاره کرد. او همچنین گفت که گروه­‌های حامی زنان نیز باید در تنظیم برنامه­‌های کمک‌رسانی جدید مشارکت کنند.

او گفت: «تغییرات بسیاری باید برای مقابله با بحران ایجاد شود تا مطمئن شویم به زنان رسیدگی شده است، باید فراتر رفته و واقعاً برخی از مسائل سیستماتیک را برطرف کنیم.»

برایان گفت: «درست است این راه‌حل‌ها زمان و هزینه می‌برند، اما ضروری هستند و هشدار داد که اگر دنبال نشوند، اثرات منفی طولانی‌مدتی خواهند داشت.»

او گفت: «شکاف جنسیتی موجود در ناامنی غذایی روز به روز بیشتر شده و ممکن است ما همچنان شاهد راهبردهای مقابله­‌ای مضر باشیم.»