مرکز خبر- اعضای «جنبش آینده‌ی نوین زنان افغانستان» ساکن قندهار، با تجمع در یک مکان سربسته در شهر قندهار با تأکید بر اینکه زنان افغانستان با محدودیت‌ها و خشونت‌های سیستماتیک روبه‌رو هستند، با انتشار بیانیه‌ای محدودیت‌های گسترده گروه طالبان علیه زنان را که ابعاد مختلفی از جمله برخوردهای فیزیکی، بُعدهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حقوقی دارد، را محکوم کردند.

«جنبش آینده‌ی نوین زنان افغانستان» تأکید کرده‌اند که محرومیت زنان از حق آموزش، حق کار، آزادی رفت‌وآمد، مشارکت اجتماعی و حضور سیاسی، آنان را از حقوق اولیه و انسانی‌شان دور کرده و زمینه‌ی وابستگی اجباری، فقر و از بین رفتن فرصت‌های زندگی را فراهم کرده است.

بر اساس این بیانیه، تهدیدهای گروه‌های تندرو، فشارهای اجتماعی و ناامنی فزاینده در فضای عمومی، کرامت و امنیت زنان را با چالش جدی روبه‌رو کرده است. این زنان هشدار داده‌اند که ادامه‌ی این وضعیت، مشارکت زنان در جامعه را به حداقل رسانده و آنان را عملاً از نقش‌آفرینی در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی محروم کرده است. آنان، می‌گویند که زنان از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان محروم شده و احساس امنیت نمی‌کنند.

پس از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان از آگوست ٢٠٢١ تاکنون، زنان افغان با محدودیت‌های بی‌سابقه‌ای در همه جنبه‌های زندگی مواجه شده‌اند. یکی از شدیدترین این محدودیت‌ها، ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم است که عملاً مسیر تحصیلی و توسعه شخصی میلیون‌ها دختر افغان را مسدود کرده و آینده شغلی و اجتماعی آنان را به خطر انداخته است. علاوه بر این، حضور زنان در بسیاری از اداره‌های دولتی و حتی بخشی از نهادهای خصوصی محدود شده است، که باعث کاهش مشارکت آنان در تصمیم‌گیری‌های سیاسی و اقتصادی کشور شده و نابرابری جنسیتی را عمیق‌تر کرده است. محدودیت‌های دیگر شامل منع سفر بدون محرم، محدودیت در حضور اجتماعی و فعالیت‌های مدنی، و بسته شدن فضاهای عمومی به روی زنان است که زندگی روزمره آنان را به شدت تحت تأثیر قرار داده و امکان دسترسی به خدمات پایه‌ای، کار، تحصیل و فعالیت اجتماعی را محدود کرده است.

این شرایط بحرانی تأثیر گسترده‌ای بر سلامت روانی و اجتماعی زنان گذاشته است و فشارهای امنیتی بر فعالان زن و خبرنگاران، تهدیدهای شخصی و محدودیت‌های قانونی، فضای رعب و ترس را در جامعه ایجاد کرده است. نبود حمایت‌های بین‌المللی کافی و محدود شدن برنامه‌های توسعه‌ای و آموزشی برای زنان، باعث شده است که بسیاری از آنان به حاشیه رانده شوند و فرصت‌های پیشرفت و مشارکت در جامعه کاهش یابد. در چنین شرایطی، زندگی روزمره زنان افغان با محدودیت‌های گسترده، انزوا و محرومیت از حقوق اساسی همراه شده و ادامه این وضعیت می‌تواند پیامدهای بلندمدت و عمیقی بر توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی افغانستان داشته باشد.