اسرا عزیزی

ریشه‌های پیوند با مادر طبیعت

هورامان تخت- جوانان هورامان بر این باورند که طبیعت، ریشه و مادر ماست. مادر اگر به خطر افتد، حیات ما نیز در خطر خواهد بود. این باور عمیق، روح جمعی اهالی هورامان را به حرکت وا داشته تا بار دیگر در روز سه‌شنبه، ٢٠ آذر، زاگرسانه‌ای را به همت ژوان رحیمی و همراهی دوست‌داران محیط زیست برپا کنند. از ساعت ١٣ تا ١۵، پانزده نفر از اهالی هورامان، پیر و جوان، زن و مرد، بر فراز کوهی که در منطقه به "سه‌روو مله‌گا" (یا "خه‌رمانوو سه‌عید به‌گی") شناخته می‌شود، گرد هم آمدند تا بذر بلوط‌های امید را در دل خاک بنشانند.

 

نسل‌ها برای نجات طبیعت در کنار هم

در این مراسم که سومین سال پیاپی برگزاری آن را رقم می‌زد، حضور چهره‌های کوچک و بزرگ به چشم می‌آمد؛ از دخترک هفت‌ساله‌ای که دانه‌های بلوط را با دستان کوچک اما پرتوانش در خاک فرو می‌برد، تا مردی ۶۰ ساله که رنج سال‌های زیسته‌اش را با عشق به طبیعت درآمیخته بود. حضور این طیف سنی گسترده، گواهی بر این حقیقت بود که حفاظت از طبیعت نه سن می‌شناسد، نه جنس و نه طبقه. این عشق به زمین و درخت، از دل فرهنگ دیرپای مردمان هورامان برمی‌خیزد و از نسل‌های گذشته به نسل‌های نو منتقل شده است.

 

پیوند مادران با طبیعت؛ باروری آینده‌ای سبز

ژوان رحیمی، برگزارکننده‌ی این زاگرسانه، با تأکید بر نقش مادران در فرهنگ‌سازی زیست‌محیطی گفت: «مادران آگاه و دلسوز، فرزندان آگاه و دلسوز می‌پرورانند.» او بر این باور است که حضور پررنگ زنان در این مراسم‌ها، تضمینی برای حفاظت پایدار از طبیعت است. زنان، به‌عنوان مادران زندگی‌بخش، نه‌تنها در پرورش نسل‌های آینده، بلکه در حفاظت از خاک و درخت نیز نقش اساسی دارند. این حضور، گام‌های کوچک اما استواری است که به مرور، فرهنگ زیست‌محیطی را به ارث می‌گذارد.

 

بلوط‌های امید برای کوسالان

زاگرسانه‌های هورامان تخت، به‌ویژه در این سال‌های پرآتش‌سوزی‌های جنگلی، تدبیری است برای احیای زخم‌های کوسالان. هر دانه‌ی بلوط، نمادی از مقاومت و امید است؛ دانه‌ای که در خاک فرو می‌رود تا روزی درختی تناور شود و در برابر باد و باران و آتش بایستد. جوانان هورامان، با هر دانه‌ای که در دل خاک می‌کارند، نه‌تنها برای میهن خود، بلکه برای همه‌ی کوردستان و برای سبزی و سربلندی این آب و خاک تلاش می‌کنند.

 

پیام جوانان هورامان: طبیعت مادر ماست

ژوان رحیمی، در سخنرانی خود بر اهمیت کاشت بلوط‌ها تأکید کرد و گفت: «ما امروز به این‌جا آمدیم برای وطن‌مان، برای هورامان و کوردستان، برای سرسبزی این خاک و برای سربلندی کوسالان.» این کلمات، پژواکی از همان باور عمیق اهالی هورامان است که طبیعت را مادر خود می‌دانند؛ مادری که اگر آسیب ببیند، زندگی همه‌ی ما به خطر خواهد افتاد.

هر زاگرسانه‌ای که در هورامان برگزار می‌شود، پژواکی است از این عشق بی‌پایان به طبیعت. آن‌ها به این امید بلوط‌هایشان را می‌کارند که شاید روزی این درختان به پناهگاهی برای پرندگان، سایه‌بخشی برای رهگذران و نشانه‌ای از پیوند ناگسستنی انسان و طبیعت بدل شوند. زاگرسانه‌ای که امروز بر فراز "سه‌روو مله‌گا" برگزار شد، تجلی اراده‌ی جمعی و آگاهی عمیق از مسئولیتی بود که بر دوش هر انسان نسبت به مادر طبیعت نهاده شده است.