یلدای زنان افغانستان؛ شبی بلندتر از مقاومت در برابر طالبان

راضیه می‌گوید: «طالبان در افغانستان، داعش در سوریه، آخوندها در ایران، دولت فاشیستی ترکیه و سایر کشورهای اسلامی که در آن بنیادگرایی حاکم هستند، همه روی یک سکه هستند و ضد زن و ضد انسانیت هستند و ما شب یلدا را به نمادی از مقاومت در برابر آنان تبدیل می‌کنیم.»

بهاران لهیب

پروان- شب یلدا یکی از طولانی‌ترین شب‌هایی است که تعدادی از کشورها از این شب برای استقبال از زمستان جشن می‌گیرند در کنار پهن کردن سفره، به شعرخوانی، رقص و پایکوبی می‌پردازند.

در کشوری مانند افغانستان که طالبان با افکار ضد مدنیت حاکم هستند، جشن شب یلدا، نوروز و روز عاشقان را  معادل کفر دانسته می‌شود. افرادی که از این روزها تجلیل به عمل بیاورند، از سوی طالبان کافر خوانده شده و در صورت دستگیری با زندان، شکنجه و حتی سر به نیست شدن مواجه می‌شوند. با این وجود، زنان در بسیاری از نقاط افغانستان شب یلدا را جشن گرفتند. آنان در کنار پوشیدن زیباترین لباس‌هایشان، تمام شب را با رقص و پایکوبی سپری کردند.

ما نیز از فرصت استفاده کرده و در یکی از این برنامه‌ها که توسط زنان معترض در ولایت پروان برگزار شده بود، شرکت کردیم.

لیلا رامین، یکی از شرکت‌کنندگان این برنامه، به ما گفت: «می‌دانم ملت من در فقر و اسارت طالبان به سر می‌برند، در سوریه همفکران طالبان قدرت را به دست گرفته‌اند، در فلسطین خون می‌بارد و هر روز زنان و کودکان قربانی معامله‌های خونین کشورهای امپریالیستی می‌شوند، شاید نیازی نبود ما هم چنین تجمعی داشته باشیم.»

وی ادامه داد: «اما وقتی در شبکه‌های اجتماعی دیدیم که ملاهای طالبی تجلیل از شب یلدا را معادل کفر خوانده و حکم دستگیری تجلیل‌کنندگان را صادر کردند، ما تصمیم گرفتیم که این شب را به نمادی از مقاومت تبدیل کنیم.»

راضیه وفا که کمی آن طرف‌تر نشسته بود، گفت: «طالبان در افغانستان، داعش در سوریه، آخوندها در ایران، دولت فاشیستی ترکیه و سایر کشورهای اسلامی که در آن بنیادگرایی حاکم هستند، همه روی یک سکه هستند و افکار یکسانی دارند، ضد زن و ضد انسانیت. اما بنا بر سیاست‌های دولت‌های حامی‌شان، تفاوت‌هایی به خاطر تأمین اهدافشان میان آنان ایجاد شده است.»

راضیه اضافه کرد: «جهان در خون می‌تپد. بنیادگرایان و حامیانشان تلاش دارند تا قدرتمندتر شوند. اما از سوی دیگر، ایستادگی و مقاومت در برابرشان وجود دارد. فراموش نکنند روزی فرا خواهد رسید که تمام زنان و مردان آگاه سرزمین‌های خاورمیانه با هم متحد شده و خود را از زیر یوغ ستم رها خواهند کرد.»