زهور المشرقی

تونس- سومین کنفرانس جهانی زنان پایه در تونس در سومین روز خود با برگزاری مجموعه ورکشاپ‌هایی ادامه می‌یابد که یکی از آن‌ها بر اهمیت آگاهی فمینیستی برای رسیدگی به تخلفات علیه زنان تأکید می‌کند، در حالی که ورکشاپ دیگری به بحران کشور کامرون و تأثیر آن بر زنان می‌پردازد.

فعالیت‌های سومین روز از سومین کنفرانس جهانی زنان پایه در مرکز فرهنگی محمود مسعودی در پایتخت تونس راه‌اندازی شد و علاوه بر آن مجموعه‌ای از ورکشاپ‌های آموزشی و نمایشگاهی از چندین نقاشی و محصولات برخی از کشورها به ویژه آفریقایی برگزار شد.

در یکی از ورکشاپ‌های سومین کنفرانس جهانی زنان پایه که به میزبانی پایتخت تونس برگزار می‌شود، وضعیت زنان در جهان و دغدغه‌های مشترک آن‌ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت و شرکت کنندگان از ملیت‌های مختلف جهان بر این موضوع توافق داشتند که مشکلات کارگران زنان تا حدودی شبیه به هم هستند و بیشتر آن‌ها در معرض انواع استثمار و سوء استفاده قرار می‌گیرند و حقوق کمی دریافت می‌کنند که حیثیت آن‌ها را حفظ نمی‌کند.

شرکت کنندگان بر اهمیت تلاش‌های هماهنگ در میان فمینیست‌های مختلف جهان و انقلابی علیه تمامی سیاست‌های نادرست که حقوق زنان را نقض می‌کند و آن‌ها را ابزاری برای کسب قدرت می‌دانند، تأکید کردند.

شرکت کنندگان تأکید کردند که مبارزه با ظلم و ستم مقامات مستلزم آگاهی فمینیستی ثابت در سراسر جهان است و نقش جنبش‌های فمینیستی را برای مبارزه با ایده‌های منسوخ که سعی در تخریب شخصیت زنان دارند، ستودند.

زنان شرکت کننده در این ورکشاپ حمایت مطلق خود را از زنان فلسطینی در جنگ علیه «اشغال» را اعلام کردند و هدف آن‌ها را عادلانه دانسته و گفتند باید جهانیان برای توقف خونریزی و ماشین کشتار اسرائیل علیه فلسطینیان در سرزمین‌های اشغالی اقدامی صورت دهند.

 

خشونت طبقاتی، ملی و جنسی، برجسته‌ترین خشونت‌هایی که توسط اشغالگران تحمیل می‌شود

مریم أبو دقه، یکی از اعضای دفتر سیاسی جبهه‌ی مردمی برای آزادی فلسطین در حاشیه‌ی‌ این ورکشاپ به خبرگزاری زن گفت که این ورکشاپ به بحث در مورد وضعیت زنان در منطقه، آفریقا، آمریکای لاتین و اروپا با توجه به این‌که بحث در مورد دغدغه‌های زنان درک جوامعی است که در آن زندگی می کنند می‌پردارد. مریم أبو دقه تاکید کرد: از آن‌جایی که زنان فلسطینی تحت ظلم و ستم اشغالگران به سر می‌برند، منزوی تلقی می‌شوند و از این رو لازم است رنج آن‌ها روشن شود تا سیاست‌های امپریالیستی به رهبری ایالات متحده‌ی آمریکا و انگلیس که دشمن این کشور و همه‌ی مردم جهان هستند، آشکار شود.

وی با بیان اینکە «جهان چیزی درباره‌ی این تراژدی‌هایی که با نگرانی، بیانیه‌ها و محکومیت‌ها بیان می‌شود، نمی‌داند» گفت: «فلسطینی‌ها ٧۴ سال است که علیه سیاست‌های اشغالگری وحشیانه‌ای که لندن با بیانیه بالفور ایجاد کرد و اکنون توسط واشنگتن حمایت می‌شود، مبارزه می‌کنند.». وی افزود: جهان شاهد حجم حمایت‌های ارائه شده از اوکراین بوده است، در شرایطی که اشغالگری همچنان به بمباران، سرکوب و هدف قرار دادن مردم بی‌گناه بدون حرکت انگشتی از طرفین ادامه می‌دهد.

وی افزود: آن‌ها سوریه، عراق و کشورهای مختلف منطقه را ویران کردند، اشغالگر را وادار کردند که ثروت‌های مناطق ما را کنترل کند، تقسیم کند و از بین ببرد.

مریم أبو دقه با اشاره به باری که زنان فلسطینی برای مبارزه برای بقا بر دوش می‌کشند، گفت: «ما آزادی میهن خود را می‌خواهیم که به آزادی زنان کمک خواهد کرد».

این سیاست‌مدار فلسطینی که عنوان بهترین شخصیت فمینیست عرب در سال ٢٠٢٠ را از اتحادیه‌ی زنان الجزایر به دست آورد، خاطرنشان کرد که زنان در حال تجربه‌ی ستم پیچیده اعم از خشونت طبقاتی، ملی یا جنسی هستند کە برجسته‌ترین خشونتی است که توسط اشغالگران تحمیل می‌شود.

 

طرح مسئلەی زنان فلسطین و کامرون در کنفرانس جهانی زنان پایە

مریم أبو دقه در این ورکشاپ به «مشکلات و مسصائب زندانیان زن و مرد در داخل زندان‌های اسرائیل در شهر بیت‌المقدس کرانه‌ی باختری و در داخل سرزمین‌های اشغالی فلسطین پرداخت و درد و رنج فلسطینیان در نوار غزه را که نزدیک به ١۶ سال است در محاصره‌ی اشغالگران قرار دارد را تشریح کرده و درباره‌ی درد و رنج زنان فلسطینی در پناهندگی صحبت کرده و بر حق بازگشت آن‌ها در کنار همه‌ی فلسطینی‌هایی که بیش از ٧٠ سال است آواره شده‌اند، پرداخت.

ورکشاپ دوم وضعیت زنان در کامرون را مورد بحث قرار داد، که در آن شرکت کنندگان وضعیت غم‌انگیز زنان در آن‌جا را با توجه به گسترش گروه‌های مسلح، تروریسم و هرج و مرج ارائه کردند و خواستار اقدام برای حفاظت از جان زنان و کودکان در مناطق جنگ‌زده و مناطقی که حقوق زنان رعایت نمی‌شود، شدند.

شرکت کنندگان در این ورکشاپ خواستار لزوم آزادی تمامی زندانیان سیاسی و همچنین اجازه‌ی دسترسی سازمان‌های بشردوستانه برای ارائه‌ی کمک به آوارگان و غیرنظامیان آسیب دیده از جنگ شدند.

این ورکشاپ از زنان خواست تا به سازمان‌های حقوق بشری اجازه‌ی دسترسی آزادانه به این مناطق را بدهند تا یک مأموریت حقیقت‌یاب را انجام دهند و آتش‌بس و شروع سریع گفت‌وگوهای صلح را آغاز کنند.

در این ورکشاپ همچنین به حادثه‌ی آتش زدن ۵٢٠ روستا و خانه توسط ارتش اشاره شد، این در حالی است که بیش از یک میلیون غیرنظامی آواره و بیش از ١٠٠ هزار نفر مجبور به فرار به نیجریه شده‌اند، چهار هزار غیرنظامی به طور خودسرانه دستگیر شده و بیش از بیست هزار نفر از جمله کودکان، زنان و معلولان اعدام شدند.

آن‌ها در مورد اهمیت کمپین برای زنان در کامرون به منظور انتقال درد و رنج خود به جهان، به ویژه در مناطق انگلیسی زبان، توافق کردند.