مرکز خبر- امروز چهار‌شنبه ٣ مرداد ماه، مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کورد و فعال حقوق زنان، در مصاحبه‌ای با شبکه شرق، ضمن اعلام خبر محکومیت موکلشان به اعدام توسط شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب، گفتند که این حکم بدوی است و در حال تدارک لایحه فرجام‌خواهی و ثبت اعتراض بە این حکم هستند.

امیر رئیسیان همچنین با اشاره به ‌این‌که حتی در حکم پخشان عزیزی، اشاره‌ای به هیچ‌گونه عملیات و یا درگیری نظامی با هیچ شخصی نشده است، اعلام کرد: «این حکم اعدام برای اتهام بغی صادر شده است و پخشان عزیزی به عنوان فردی که فعالیت مسلحانه در جهت اهداف گروه باغی انجام داده است محکوم به اعدام شده است و این در حالیست که پخشان عزیزی نه تنها در هیچ عملیات مسلحانه‌ای مشارکت نداشته است بلکه اساساً به مدت هفت سال در عراق و سوریه بوده است و در اثر جنایت‌های داعش، از سال ۹۴ ناگزیر به اردوگاه‌های آوارگان جنگ در منطقه روژآوای سوریه رفته و با توجه به این‌که مددکار بوده است به آوارگان و آسیب دیدگان کمک می‌کرده است. حتی در خود حکم نیز هیچگونه اشاره‌ای به هیچ عملیات و یا درگیری نظامی پخشان عزیزی با هیچ شخص حقیقی یا حقوقی دولتی یا غیردولتی ایرانی نشده است».

مازیار طاطایی نیز در توضیح مصداق از اقدام نظامی یا مصلحانه که به اتهام بغی حکم اعدام برای پخشان عزیزی صادر شده است گفتە است: ببینید فقط این جمله عینا در حکم آمده است که «ایشان به صورت مسلحانه در کشورهای عراق و سوریه تردد نموده است و در جنگ‌های داخلی سوریه مشارکت کرده است».

وکلای پخشان عزیزی همچنین با اشاره به این‌که در خود حکم صادر شده برای پخشان عزیزی عنوان شده است که وی مدرس حوزه زن‌شناسی است عنوان کردند: «بنابراین برای ما هم مشخص نیست که پخشان عزیزی که در خود حکم هم به عنوان مدرس حوزه زن‌شناسی معرفی شده است در چه اقدام مسلحانه‌ای مشارکت و دخالت داشته است؟! و بدتر این‌که فرض کنیم وجود یک عکس از متهم با سلاح در منطقه‌ای که مورد حمله داعش قرار گرفته است نشانه تردد وی در سوریه و عراق با سلاح باشد، سوال این است که بر فرض حمل سلاح در سوریه در زمان جنایات داعش و در منطقه‌ای که هیچ نیروی ایرانی نبوده است، چگونه مصداق تلاش نظامی و مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی تلقی شده است»؟

لازم به ذکر است که وکلای پخشان عزیز همچنین اعلام کردەاند: هنوز امیدوار هستند که این حکم در دیوان عالی کشور تغییر کند و در این راه تمام تلاش خود را می‌کنند.  

پخشان عزیزی، در ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد. او پس از انتقال به بازداشتگاه اطلاعات تهران، تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. پخشان عزیزی در ۲۰ آذر ۱۴۰۲، وی به بند زنان زندان اوین منتقل گردید.

جلسات دادگاه پخشان عزیزی در روزهای ۸ و ۲۷ خرداد ۱۴۰۳ برگزار شد و در نهایت، حکم اعدام وی در تاریخ ۲ مرداد ۱۴۰۳ به وکلای او ابلاغ شد. او به اتهام «بغی» و «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» محکوم شده است.

پخشان عزیزی ماه‌ها از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده‌اش محروم بود و در پروسه‌ای ناعادلانه و غیرشفاف مراحل دادرسی وی انجام شد. او تحت فشارهای شدید برای اعترافات اجباری قرار داشت و از دو هفته پیش از حق ملاقات و تماس تلفنی با خانواده‌اش محروم شده است. این تصمیم توسط شورای انضباطی زندان اوین اتخاذ شده و بدون هیچ توضیحی به وی ابلاغ شده است.