تقدیر از روزنامه‌نگاران شهر رانیه
به مناسبت سالروز روزنامه‌نگاری کوردی، با اهدای تقدیرنامه از روزنامه‌نگاران شهر رانیه تقدیر به عمل آمد.
دیوان سیهاد
رانيه- روز گذشته، ۲۳ آوریل، به مناسبت ۱۲۷مین سالگرد روزنامه‌نگاری کوردی که هر سال در ۲۲ آوریل گرامی داشته می‌شود، انجمن «چرای چەوساوەکان» این مناسبت را ارج نهاد و با اهدای تقدیرنامه‌هایی، از روزنامه‌نگاران منطقه‌ی راپَرین تجلیل کرد.
در آغاز این مراسم، کارزان محمد، رئیس انجمن چرای چەوساوەکان، سخنانی را خطاب به روزنامه‌نگاران ارائه داد. او بر اهمیت رسالت و تلاش خستگی‌ناپذیر آنان تأکید کرد و در ادامه جوایز و لوح‌های تقدیر به این روزنامه‌نگاران اهدا شد.
نگار محمد علی، روزنامه‌نگار در منطقه‌ی راپَرین، به مناسبت روز روزنامه‌نگاری کوردی گفت: «می‌خواهم این روز را به همه‌ی روزنامه‌نگاران کوردستان و جهان تبریک بگویم. در وضعیت کنونی روزنامه‌نگاری در کوردستان، واقعیت این است که روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای در شرایطی آرام و مساعد به‌سر نمی‌برند. همواره از سوی صاحبان قدرت با موانع و محدودیت‌هایی روبه‌رو هستند، بارها از فعالیت و انتشار اخبار جلوگیری شده و بسیاری از آنان هدف حمله قرار گرفته‌اند؛ وسایل و ابزار کارشان نیز از سوی مقامات مصادره شده است. به همین دلیل می‌توان گفت روزنامه‌نگاری کوردی، با وجود گذشت بیش از سی سال از آزادی کوردستان، همچنان آزاد نیست. آن‌گونه که باید خبر منتشر نمی‌شود، آن‌گونه که باید اجازه‌ی فعالیت داده نمی‌شود و اطلاعات آن‌گونه که باید در اختیار مردم قرار نمی‌گیرد.»
او افزود: می‌گویند رسانه، رکن چهارم دمکراسی است، اما امروز بی‌تردید به رکن نخست بدل شده است؛ چراکه هر رویدادی پیش از هر جا، در رسانه بازتاب می‌یابد. اکنون که شبکه‌های اجتماعی خود بخشی از ساختار رسانه‌ای شده‌اند و اخبار را با سرعت و گستره‌ای بی‌سابقه منتقل می‌کنند، بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد نگاهی دوباره و جدی به وضعیت روزنامه‌نگاری و جایگاه روزنامه‌نگاران در اقلیم کوردستان داشته باشیم.
امروز، در صدمین و بیست‌وهفتمین سالگرد روزنامه‌نگاری کوردی، هنوز هم با موانع و محدودیت‌های بسیاری روبه‌رو هستیم. آن‌هایی که به حزب حاکم وابسته‌اند، در زمینه‌ی اطلاع‌رسانی و رسانه‌گری کمک و حمایت دریافت می‌کنند، اما متأسفانه در بسیاری از نقاط، روزنامه‌نگاران با حمله مواجه می‌شوند و از دسترسی به اطلاعات محروم می‌مانند؛ در حالی که وظیفه‌ی اصلی آن‌ها رساندن خبر و واقعیت‌های اقلیم کوردستان به مردم است. اما وقتی از این حق محروم می‌شوند، نمی‌توانند به‌سادگی و با کیفیت مطلوب کار رسانه‌ای انجام دهند.
روزنامه‌نگار نگار محمد علی در پایان سخنانش گفت: «پیام من در ۱۲۷مین سالگرد این مناسبت این است که در پارلمان کوردستان قانونی وجود دارد که در واقع باید حافظ حقوق، جان و منزلت روزنامه‌نگاران باشد. نکته‌ی سوم نیز این است که برای آن‌که بتوانند کارشان را به‌صورت حرفه‌ای انجام دهند، باید اطلاعات در اختیارشان قرار گیرد تا آنان نیز بتوانند اطلاع‌رسانی کنند. امیدوارم این پیام‌هایم، که سه پیام بود، پس از ۱۲۷ سال روزنامه‌نگاری کوردی، در سطحی بالاتر شنیده شود. روزنامه‌نگاران جز قلم و میکروفون و دوربین خود چیزی در اختیار ندارند، بنابراین ضروری است که اطلاعات به‌صورت شفاف و کامل در اختیارشان گذاشته شود.»