مرکز خبر- در آستانه‌ی برگزاری سومین نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد و شرکت نمایندگان ویژه‌ی کشورها و حضور نمایندگان طالبان در تاریخ ۳۰ ژوئن تا اول جولای و بدون حضور زنان، خبرگزاری زن تایمز با انتشار گزارشی از تجاوز جنسی و تعرض جنسی به دخترانی که به بهانه‌ی رعایت نکردن پوشش مورد تأیید طالبان در شهر کابل و دیگر ولایت‌های این کشور بازداشت و به زندان‌های این گروه منتقل شده‌اند، خبر داد.

براساس این گزارش، از ماه ژانویه تا ماه می ۲۰۲۴ یک نفر از این زنان بازداشت شده بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده و جسد یکی دیگر از این زنان چند هفته پس از بازداشت پیدا شده است.

براساس این گزارش، در دی‌ماه سال گذشته، زهرای ۱۶ساله در حالی که لباس بلندی که تا مچ پا می‌رسید به تن داشت،  با مادرش خداحافظی کرد و از خانه بیرون شد. او به مغازه‌ی برادرش در غرب کابل که محل سکونت بیش از یک میلیون هزاره است، رفته بود.

سمیه مادر زهرا در مصاحبه با خبرگزاری زن‌تایمز، گفت: «آن شب زهرا به خانه نیامد وروز بعد متوجه شدیم زهرا و دوستش توسط طالبان بازداشت شده‌اند.»

سمیه، در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به اینکه زهرا و دوستش به مدت ۱۴ روز در بازداشت طالبان بودند؛، گفت: دخترم بعد از بازداشت و برگشت به خانه دیگر آن زهرای سابق نبود و یک شب که نیمه‌های شب از خواب بیدار شدم، متوجه شدم زهرا در رختخوابش نیست. او خودش را حلق‌آویز کرده بود.»

آمنه‌ی ۲۲ ساله، دانشجوی پزشکی که در ماه ژانویه ۲۰۲۴ از دشت برچی به اتهام «پوشش نامناسب» بازداشت شده بود، با اشاره به اینکه سه روز در بازداشتگاه طالبان بوده است و توسط پیرمرد بازجو مورد تعرض جنسی قرار گرفته است، گفت: «من زیر پای پیرمرد طالب افتادم، پاهایش را بغل کردم و گفتم مولوی صاحب بکشید مرا ولی اینقدر اذیتم نکنید. او پاهایش را بالای سر من گذاشت و گفت اینقدر که شوق مرگ را داری تو را می‌کشیم، اما به این زودی نه.  بعد به اندام جنسی‌ام دست‌درازی کرد. من دوبار بیهوش شدم اما هر بار آب سرد روی سرم می‌ریخت.»

آمنه با اشاره به اینکه این اتفاق برای هر دختری که به آن اتاق بازجویی برده شده و با مولوی تنها مانده، همین اتفاق افتاده است، گفت: تا حالا دوبار اقدام به خودکشی کرده‌ام. یک بار تمام داروهای مادرم را مصرف کردم، اما خانواده‌ام مرا به بیمارستان بردند. بار دوم پیش از آنکه او بتواند مچش را با چاقو ببرد پدرش مانع شده است.

براساس این گزارش در دی‌ماه سال ۱۴۰۲، در همان ماهی که زهرا بازداشت شده بود، یک دختر دانشجوی ۲۳ ساله نیز از دشت برچی به اتهام «پوشش نامناسب» بازداشت شد. مارینا سادات در حال رفتن به دانشگاه علوم پزشکی فارابی بود. او در آنجا در رشته‌ی مامایی تحصیل می‌کرد که تنها گزینه‌ی تحصیلی موجود برای زنان در افغانستان تحت سلطه‌ی طالبان است. جسد شکنجه‌شده‌ی این دانشجوی مامایی بیست و دو روز بعد، در داخل یک گونی در کانال آب در شهر پغمان کابل پیدا شد. مارینا سادات مورد آزار جنسی قرار گرفته و به قتل رسیده بود.

براساس گفته‌های یک منبع مطلع، پدر و مادر این دانشجوی به قتل رسیده توسط طالبان پس از چندین بار حضور در دادگاه و درخواست دادخواهی  با یورش نیروهای طالبان در ۱۴ فوریه بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند. چهار فرزند دیگر این خانواده نیز که همراه با پدر و مادرشان بازداشت شده بودند، پس از 5 روز آزاد شدند، اما از آن زمان تاکنون هیچ اطلاعی از وضعیت پدر و مادر مارینا سادات در دست نیست.

یکی از فعالان حقوق زن با نام مستعار رمزیه نیز با اشاره به اینکه در سال ۲۰۲۲ توسط طالبان زندانی شده بود، در مصاحبه با خبرگزاری زن‌تایمز گفت: «آنچه در زندان تجربه کردم وحشتناک بود، اما می‌دانی چه چیزی بدتر از آن است؟ این که ما نمی‌توانیم درباره‌ی آنچه بر ما گذشته است صحبت کنیم. از یک طرف از طالبان می‌ترسیم، زیرا آنان ما را مجبور کردند نامه‌ای را امضا کنیم که بر اساس آن ما نباید در مورد تجربه‌ی خود حتی با خانواده‌ی خود صحبت کنیم و از طرف دیگر این جامعه‌ی سنتی ماست که به ما اجازه‌ی حرف زدن نمی‌دهد.»

رمزیه که اکنون خارج از افغانستان است، با اشاره به اینکه دو بار اقدام به خودکشی کرده است، گفت: «چه انتخابی برای ما باقی مانده است جز اینکه تا سر حد جنون سکوت کنیم یا خودمان را بکشیم؟».