تهدید جان زندانی سیاسی؛ بحران حقوق بشر در زندان زنان ارزنجان
سیدار وارلو، زندانی محبوس در زندان زنان ارزنجان، در واپسین گفتگوی تلفنی خود با مادرش از اعمال خشونتهای جسمی و روانی علیه خود خبر داد و هشدار داد که مسئولیت هرگونه آسیب احتمالی به او متوجه مدیریت زندان خواهد بود.
مدینه مامداوغلو
آمد - سیدار وارلو، جوان ۲۵ سالهای که از نوجوانی و در سن ۱۶ سالگی در سال ۲۰۱۶ در شهر نصیبین از توابع ماردین دستگیر شد، اکنون از شکنجههای جسمی و روانی در زندان زنان ارزنجان پرده برداشته است. او در آخرین تماس با مادرش، حوا وارلو، صریحاً اعلام کرد که مسئولیت هر پیشامد ناگواری برای او بر عهده مدیریت زندان خواهد بود.
این زندانی که به ۲۲ سال حبس محکوم شده، سه ماه پیش از زندان الازیغ به زندان ارزنجان منتقل شد. سیدار وارلو یک ماه را در سلول انفرادی گذراند و میگوید هنگام انتقال به بند عمومی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
تهدید به مرگ زندانی
حوا وارلو، مادر این زندانی، از تهدیدهای مرگ نگهبانان علیه دخترش خبر داد. او با اشاره به آخرین گفتگوی تلفنیشان گفت: «دخترم از آزارهای جسمی و روانی مداوم نگهبانان سخن گفت. او اکنون در سلول انفرادی به سر میبرد. هنگام انتقال به انفرادی، با تهدیدهایی چون 'خواهی دید چه بلاهای دیگری سرت خواهد آمد' روبرو شده است. سیدار در تماس تلفنی تأکید کرد که مسئولیت هر اتفاق ناگواری که برایش رخ دهد، متوجه زندان است. او همچنین از تهدیدهای مکرر مسئولان زندان خبر داد.»
بیتوجهی به وضعیت درمانی
مادر این زندانی از بیتوجهی به وضعیت سلامت دخترش و عدم رسیدگی پزشکی به او خبر داد. حوا وارلو توضیح داد: «کیست لثه دخترم منجر به کشیدن تمام دندانهایش شده و او اکنون تنها با چند دندان جلویی در خوردن غذا با مشکل روبروست. با وجود عفونت خون، از اعزام او به بیمارستان خودداری میکنند. وقتی پیگیر وضعیت درمانی او میشوم، مسئولان زندان میگویند نوبت گرفتهاند، اما هیچ اقدامی نمیکنند و تنها به دادن مسکن بسنده میکنند.»
حوا وارلو با درخواست از نهادهای حقوق بشری برای رسیدگی به وضعیت دخترش تأکید کرد: «هر روز محرومیت تازهای در زندان تجربه میشود و این وضعیت باید خاتمه یابد.»