مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، بیشترین آمار خشونت در ایران مربوط به خشونت خانگی است و ٧۵هزار مورد خشونت خانگی در سال ١۴٠٠، توسط پزشکی قانونی به ثبت رسیده است.

فرزانه مهدی‌زاده، مدیرکل دفتر معاینات بالینی پزشکی قانونی، مجموع آمار نزاع به ثبت رسیده در پزشکی قانونی را حدود ۶۰۰ هزار مورد اعلام کرد. او با توجه به این آمار بیان کرد که این میزان نزاع در یک سال «عدد بسیار بالایی است».

وی همچنین از بررسی حدود ۷۵هزار مورد خشونت خانگی در سال ۱۴۰۰ خبر داد و افزود که این میزان معادل ۳۷ درصد کل آمار انواع معاینات در پزشکی قانونی بوده است.

خشونت خانگی، به معنای رفتار خشونت آمیز یک عضو از خانواده، علیه عضو یا عضوهای دیگر همان خانواده. طبق مطالعات جامعه‌شناسی، بیشترین قربانیان خشونت خانگی زنان و کودکان هستند.

بسیاری از مردانی که زنان و کودکانشان را از نظر فیزیکی شکنجه می‌دهند، سابقه خشونت در زمینه‌های دیگر را نیز دارند. در سطح جهان، از هر سه زن، یک زن، توسط شریک زندگی‌اش مورد خشونت فیزیکی و یا خشونت جنسی قرار می‌گیرد. متاسفانه حتی باردار بودن زنان، آنها را از خشونت مصون نمی‌دارد.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که حدود ۶۶ درصد از زنان ایرانی، حداقل یکبار مورد خشونت قرار گرفته‌اند. این آمار تنها آمار ثبت شده در پزشکی قانونی را نشان می‌دهد اما در واقع بسیاری از این خشونت‌ها پنهان می‌مانند. عدم حمایت دولت از زنان مورد خشونت واقع شده، عدم مجازات عامل یا عاملان خشونت، از دلایل گزارش ندادن این خشونت‌ها محسوب می‌شود.

طبق آمار سازمان پزشکی قانونی، بیش از ٣٠ درصد از ارجاعات این بخش، مربوط به آسیب دیدگان نزاع‌هاست. عواملی چون مسائل اقتصادی، ترافیک و مشکلات مربوط به پارک خودرو بخصوص در کلان‌شهرها، کمبود امکانات تفریحی برای جوانان یا گران بودن این امکانات، گرایش جوانان به مخدرهای روانگردان و عوامل دیگر از عوامل نزاع‌های خیابانی محسوب می‌شوند. بیشتر نزاع‌ها، از درگیری‌های لفظی ساده و پیش پا افتاده آغاز می‌شوند که بعضاً منجر به مرگ یا نقص عضو نیز شده‌اند.

سازمان پزشکی قانونی، بیشترین میزان آسیب‌های روانی و جسمی را مربوط به «صدمات ناشی از نزاع‌های دسته جمعع» و  «نزاع‌هایی با موضوعات ناموسی» عنوان کرده است.