«طالبان زنان را ربوده و سپس مجبور به ازدواج می‌کنند»
رامیتا نوایی، روزنامه‌نگار و مستندساز بریتانیایی – ایرانی از وضعیت دشوار زنان تحت سلطه‌ی طالبان خبر داده و گفت که طالبان زنان را ربوده و سپس مجبور به ازدواج با اعضای طالبان کرده‌اند.
مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، روز پنج‌شنبه ۴ اوت( ۱۳ مردادماه) رامیتا نوایی، روزنامه‌نگار، مستندساز و فیلم‌ساز بریتانیایی – ایرانی در مستند جدید خود به نام ( PBS Frontline) وضعیت زنان افغانستان را از سال ۲۰۲۰ به صورت مخفیانه به تصویر کشیده است.
رامیتا نوایی در صحبت‌های خود درباره‌ی ساخت این مستند می‌گوید: در آگوست ۲۰۲۱ اندکی پس از تسلط طالبان بر افغانستان، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی این گروه در کنفرانسی مطبوعاتی متعهد شد که از حقوق زنان براساس قوانین اسلامی دفاع خواهند کرد، اما این وعده‌ای توخالی بود. طالبان می‌دانستند که تمام دنیا کنفرانس آن‌ها را تماشا می‌کند و حقوق زنان برای جهان آزمونی برای حکومت آن‌ها و نحوه‌ی برخورد آن‌ها با حقوق بشر است. البته طولی نکشید که تمام مردم دنیا متوجه شدند که طالبان دروغ‌گویی بیش نیستند.
رامیتا نوایی می‌گوید: من شروع کردم به تصویربرداری و فیلم‌برداری از سرزمین‌هایی که طالبان اشغال می‌کردند و آن‌چه در زیر سلطه‌ی طالبان برای زنان اتفاق می‌افتاد، ترسناک بود.
این مستند خارج از کابل و در ولایت‌های افغانستان فیلم‌برداری شده است، جایی که سرکوب زنان شدیدتر و پایمال کردن حقوق زنان بیشتر است. وی گفت: از زمان به قدرت رسیدن طالبان وعده‌ی خود مبنی بر اجازه دادن به دختران برای ادامه تحصیل پس از کلاس ششم را زیر پا گذاشتند. به استثنای چند مورد، زنان دیگر اجازه‌ی کار ندارند. وقتی به خیابان می‌روند سرتاپا پوشیده هستند و فقط چشمانشان دیده می‌شود. بسیاری از زنان ناپدید می‌شوند و یا به دلیل نقض قوانین اخلاقی بازداشت شده و یا ربوده شده و مجبور به ازدواج با یکی از طالبان‌ها می‌شوند.
رامیتا نوایی در نوامبر سال ۲۰۲۱ و بار دیگر در ماه مارس ۲۰۲۲ در افغانستان فیلم‌برداری کرده و متوجه شده که شرایط برای زنان در این کشور بین دو دیدارش بدتر شده است. رامیتا نوایی این واقعیت را به تغییر توجه جهانیان به جنگ اوکراین نسبت می‌دهد و می‌گوید: بسیاری از زنانی که با آن‌ها صحبت کردم، ناامید شده‌اند و می‌گویند به خاطر اوکراین دیگر کسی به افغانستان اهمیت نمی‌دهد.
رامیتا نوایی می‌گوید از زمانی که طالبان حکومت را به دست گرفته، همه‌ی زنان در زندان به سر می‌برند. چه زنانی که به کنج خانه رانده شده و چه زنانی که به دلایل فعالیت‌های مدنی و سیاسی در زندان‌های طالبان به سر می‌برند.
وی در مورد ازدواج‌های اجباری طالبان اینچنین می‌گوید: ازدواج‌های اجباری طالبان با پدیده‌ی فرهنگی ازدواج‌های اجباری که در افغانستان اتفاق می‌افتد، متفاوت است و در آن‌جا خانواده‌ها دختران خود را با رضایت خود و گرفتن شیربهای عروس به ازدواج مجبور می‌کنند.
اما در حال حاضر طالبان بدون رضایت خانواده، زنان را می‌ربایند و می‌برند. اعضای طالبان و فرماندهان طالبان در هر جایی که زنی زیبا را می‌بینند و یا می‌شنوند که زنی زیبا در خانواده‌ای وجود دارد این زن را می‌ربایند و وی را مجبور به ازدواج و خواندن نکاح می‌کنند. وی می‌گوید خانواده‌ی زن نیز مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته و ارتباط با این زنان و صحبت با آن‌ها غیرممکن است، چون آن‌ها زندانی شده و اجازه‌ی خروج از خانه را ندارند.
رامیتا نوایی درباره‌ی افزایش خودکشی در میان زنان افغانستان و چرایی گزارش نشدن آن می‌گوید: افغانستان یکی از معدود کشورهایی است که میزان خودکشی زنان در آن بیشتر از مردان است. اما افزایش خودکشی با روی کار آمدن طالبان افزایش زیادی داشته است. وی می‌گوید: وقتی مردسالاری در فرهنگ کشوری ریشه دوانده باشد، زن‌ستیزی وجود دارد و میزان خشونت جنسی علیه زنان بالاست، جایی که حقوق زنان پایمال شود خودکشی نیز افزایش می‌یابد.