«تمام کشورها مسئول کمپ هول هستند»

کشورهایی که گروهک‌های داعش در آنجا زندگی می‌کنند، سکوت کرده‌اند. اردوگاه لازم بە تخلیه‌ی این افراد است و هر کدام از آنها باید در کشور خودشان محاکمه شوند.

مرکز خبر - اردوگاه هول، جایی که گروه‌های داعش در آن زندگی می‌کنند، تحت مدیریت نیروهای سوریه دموکراتیک (HSD) و اداره‌ی خودگردان تأسیس شد. تعداد افراد ساکن در کمپ بالغ بر ۵۶ هزار نفر است که ۹۴ درصد آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. ۲۷ هزار نفر اهل عراق، بین ۱۸ تا ۱۹ هزار سوری و ۱۲ هزار نفر از کشورهای دیگر در این کمپ اقامت دارند. از آنجایی که هیچکدام از کشورها بە شهروندان خود کە در این گروەها هستند رسیدگی نکردەاند، سال‌هاست کە سختی مسئولیت آن بە دوش نیروهای خودگردان و HSD افتادە است. سازمان ملل متحد (NY) به کشورهایی که شهروندان آن درگیر این گروەها بودند فراخوانی تحت عنوان «شهروندان خود را ببرید» داد، اما بی‌نتیجه ماند.

داعشی‌ها در این اردوگاه ترس و وحشت زیادی ایجاد می‌کنند. عمران رضا، کوردیناسیون سازمان ملل متحد در سوریه، اسنادی را به اشتراک گذاشت و گفت که از سال گذشته تاکنون بیش از ۱۰۶ نفر در این اردوگاه کشته شده‌اند که بیشتر آنها زن هستند. این نیز اهمیت وضعیت را نشان می‌دهد. هر روز یک قتل در این اردوگاه رخ می‌دهد و فراخوان‌هایی کە دادە می‌شود بی‌پاسخ می‌ماند. این یک تهدید برای همه‌ی کشورها است.

 

«مقاومت در برابر گروهک‌ها ادامه دارد»

بر اساس اسناد به اشتراک‌ گذاشته‌شده، صدها نفر در این اردوگاه در طول یک سال کشته شدند. بیشتر این افراد در حال تبدیل شدن به یک تهدید بزرگ برای خلق منطقه هستند. بنابراین، هیچکدام از کشورها از این تهدید آگاه نیستند و نمی‌خواهند آن را قبول کنند. با این حال، هر چه این کمپ بیشتر دایر باشد و این افراد در کنار هم زندگی کنند، خطر بیشتری آنها را تهدید خواهد کرد. HSD و اداره‌ی خودگردان به ناچار مسئولیت آن را بر عهده گرفته و همچنان در برابر این گروهک‌ها مقاومت می‌کنند، اما کشورهای مذکور همچنان در سکوت و دورویی خود ادامه می‌دهند.

 

«بچه‌ها آموزش می‌بینند»

جودی آزاد در مصاحبه‌ای با زن‌نیوز به کشتار زنان در اردوگاه اشاره کرد و گفت: «مدت‌هاست در این کمپ کشتن زنها موضوع بحث است. همه‌ی ما کم و بیش از سیستم و طرز فکر داعش آگاهی داریم. آنها تحت نام دین اعمال کثیف خود را بر زنان و کودکان اعمال می‌کنند. بسیاری از زنان به عنوان نوعی از اجرای عدالت داخلی به قتل رسیدند. چون بیشتر از حد آن نمی‌توانیم به داخل کمپ رفت و آمد و در یادگیری آنها در قالب آموزش و فعالیتی نقشی داشته باشیم، این کار ما را سخت می‌کند. با این حال انجمن‌های آموزشی ما هم درگیر آن هستند و تلاش می‌کنند تغییراتی ایجاد کنند. تفکر آنها داعشی است، اما نهادهای امنیتی ما در برابر آن مقاومت می‌کنند. ما با این طرز فکر مبارزه می‌کنیم.»

وی در ادامه می‌افزاید: «این قتل‌ها کار یک روز نیست. قتل‌عام‌ها روزانه اتفاق می‌افتد. برای اینکه کسی متوجه نشود، افراد مقتول به صورت مخفیانه دفن می‌شوند. پس از مدتی قبر افراد مقتول پیدا و در گورستان هول دفن و تحقیقات در مورد این قتل‌ها آغاز می‌شود. در مقابله با این اتفاق‌ها چیزی که لازم است خالی کردن کمپ است. این کار خیلی سختی است. هر کشور و دولتی باید از شهروندان خود صاحبداری کند. دادگاهی بین‌المللی باید تشکیل شود. این مشکل تنها مشکل ما نیست. این یک مشکل بین‌المللی است و همه باید در مقابل آن احساس مسئولیت کنند.»