«سد تشرین، میراث ماست و آن را حفظ خواهیم کرد»
وتحا وانکه، شهروند قامشلو، که برای صیانت از منابع حیاتی آب، خاک و انرژی راهی سد تشرین شده بود، در تشریح مقاومت خلق در این منطقه تأکید کرد: «حملات دشمن هرگز نخواهد توانست خلق کورد را به زانو درآورد.»
زینب عیسی
قامشلو - از هشتم ژانویه ۲۰۲۴ تا به امروز، یورشهای پیاپی دولت ترکیه و مزدوران همراهش علیه منطقه شمال و شرق سوریه با شدت تمام ادامه دارد. در برابر این تهاجمات، مبارزین یگانهای مدافع زنان، یگانهای مدافع خلق و نیروهای سوریه دموکراتیک در خط مقدم جبهه، حماسهای بینظیر آفریدهاند. همزمان، خلق با ایستادگی خود در سد تشرین، از دستاوردها و منابع حیاتی خود پاسداری میکند.
وَتحا وانکه، شهروند ساکن شهر قامشلو در کانتون جزیره شمال و شرق سوریه، نیز همگام با کاروانهای مردمی برای حفاظت از این منابع حیاتی به سد تشرین پیوسته بود.
او در توصیف مقاومت خلق در سد تشرین با قاطعیت اعلام کرد که هیچ حملهای توان درهم شکستن اراده آنان را ندارد و در مسیر حفاظت از خاک و دستاوردهایشان، مصمم به تداوم مبارزه هستند.
«از منابع حیاتی آب و انرژی خود در برابر تهاجمات دولت ترکیه دفاع خواهیم کرد»
وتحا وانکه در تشریح مقاومت خلق در سد تشرین چنین گفت: «ما در قالب کاروانی چند صد نفره از کانتون قامشلو به سوی سد تشرین حرکت کردیم. ما مصمم هستیم از سد در برابر حملات دولت ترکیه و مزدورانش محافظت کنیم و از مبارزین خود حمایت کنیم. هنگامی که به نزدیکی سد رسیدیم، دولت ترکیه با نیروی هوایی خود حملات گستردهای را علیه ما آغاز کرد. هدف این حملات درهم شکستن اراده ما بود، اما اراده خلق کورد فراتر از این حملات است. با روحیه نبرد انقلابی خلق به سد تشرین رسیدیم. ما سه شبانهروز از سد پاسداری کردیم و خلق همچنان با مقاومتی پرشکوه در کنار سد ایستادگی میکند.»
«هراسی از مرگ نداریم»
وتحا وانکه با اشاره به حملات مداوم دولت ترکیه و هدف قرار دادن خلق، چنین ادامه داد: «در طول سه شبی که ما از سد نگهبانی میکردیم، حملات دولت ترکیه لحظهای متوقف نشد، اما این حملات نتوانست در عزم ما خللی ایجاد کند. ما به رقص و پایکوبی خود ادامه دادیم زیرا نه از حملات هراسی داریم و نه از مرگ. روز دوم نگهبانی، در حالی که مشغول پایکوبی بودیم، دولت ترکیه با حمله هوایی ما را هدف قرار داد که در پی آن شش رفیق ما به شهادت رسیدند و شمار زیادی زخمی شدند. شهادت رفقایمان ما را داغدار کرد، اما ارادهمان را استوارتر ساخت و بر مقاومت ما افزود، چرا که راه شهیدانمان را ادامه دادیم. هر چه حملات شدیدتر شود، اراده ما برای مقاومت افزایش خواهد یافت. تا رسیدن کاروانها از شهر دیرک، لحظهای سد را تنها نگذاشتیم. هر چهار کانتون، پاسداران سد تشرین هستند زیرا این سد میراث ماست و تا آخرین نفس از آن محافظت خواهیم کرد.»
«مقاومت و مبارزه ما ادامه دارد»
وتحا وانکه با یادآوری ایستادگی مادران کورد، سخنانش را اینگونه به پایان برد: «با هر کاروانی که راهی میشود، سد را ترک نخواهیم کرد و حتی اگر فقط ما مادران بمانیم، برای آزادی سد خواهیم جنگید. اراده خلق کورد ناشکستنی است. ما تا واپسین لحظه به دفاع ادامه خواهیم داد و با گسترش مقاومت خود، راه را برای آزادی خویش و رهبرمان هموار خواهیم کرد.»