«راه‌حل تغییر این وضعیت در دستان ما است»
۴۰ تشکل دانشجویی، دانش آموزی و همچنین ده‌ها فعال مدنی، فعال حقوق زنان و فعال صنفی با انتشار بیانیه مشترکی اعلام کردند، «تنها راه خروج از بحران جنگ‌افروزی، نقش‌آفرینی مردم آزادیخواه و سازماندهی اعتراضات و اعتصابات سراسری و برپایی اعتصاب عمومی است.»
مرکز خبر- ۴۰ دتشکل دانشجویی، دانش‌آموزی، حقوق بشری و انجمن خانواده‌های دادخواه و ده‌ها فعال مدنی، فعال حقوق زنان، فعال صنفی و فعال سیاسی و زندانی سیاسی پیشین در واکنش به سیاست جنگ‌افروزی جمهوری اسلامی ایران در
خاورمیانه و جهان بیانیه‌ای صادر کرده و با اشاره به حملات متقابل جمهوری اسلامی و اسرائیل به یکدیگر و سوءاستفاده جمهوری اسلامی از این شرایط جنگی برای به حاشیه راندن خواسته‌های بنیادین خلق‌های ساکن ایران و خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، اعلام کردند «تنها راه خروج از بحران جنگ‌افروزی، نقش‌آفرینی مردم آزادیخواه و سازماندهی اعتراضات و اعتصابات سراسری و برپایی اعتصاب عمومی است.»
در این بیانیه که به امضای ۴۰ تشکل از جمله تشکل دانشجویان پیشرو، نهاد آزادی‌خواهان دانشگاه تهران شمال، انجمن آزادی‌خواهان بهشتی، کمیته سراسری دانشجویان کوردستان، اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا، انجمن خانواده‌های دادخواه آبان، زنان کوردستان علیه تبعیض جنسیتی، نهاد نه به تابو نه به خشونت علیه زنان و... رسیده است، آمده است: «شرایط کنونی، تحولات سیاسی و اجتماعی در ایران و خاورمیانه، ما را به چالشی بزرگ کشانده است. بحران‌سازی‌های جنگ‌افروزانه جمهوری اسلامی، جامعه ما و کل خاورمیانه را زیر سایه‌ای از تنش نظامی و اضطراب فرو برده. اما ما فعالین، گروه‌ها و تشکل‌های انقلاب «زن زندگی آزادی»، ما مردم آزادیخواه و اکثریت جامعه که منفعتی در شرایط موجود نداریم، بر این باوریم که راه حل تغییر این وضعیت در دستان ما و نقش آفرینی ماست.»
در ادامه‌ی این بیانیه با اشاره به اینکه تنها راه رسیدن به آزادی، تسریع و گسترش مبارزات است، آمده است: «ما بر این باوریم که تلاش‌ها برای به حاشیه راندن مبارزات و اعتراضات ما و به تأخیر انداختن هدفمان، نه تنها بی ثمر بلکه به افزایش نفرت عمومی از حکومت منجر می‌شود و ما به‌خوبی آگاه هستیم که تداوم این حاکمیت، به معنای ادامه و تشدید جنگ علیه زنان، سرکوب، زندان و شکنجه، فقر روزافزون، اختلاف طبقاتی وحشتناک‌تر و اعدام‌هاست. ما بجز این جنگی که حکومت علیه ما اکثریت مردم براه انداخته جنگی نداریم. در برابر این وضعیت ما راه رهایی را در تسریع و گسترش مبارزاتمان برای تغییر ریشه‌ای وضعیت ضدانسانی موجود و تحقق اهداف انقلاب «زن زندگی آزادی» می‌بینیم. این هدف تنها از طریق اتحاد و همبستگی هرچه بیشتر میان فعالان، گروه‌ها، تشکل‌ها و مردم به ستوه آمده در سراسر کشور امکان‌پذیر است. ما، مردم آزادیخواه، نه تنها در کنار حکومت جنگ‌افروز نیستیم؛ بلکه منتظر معادلات خارجی و «ناجی» هم نبوده و نخواهیم ماند. راه نجات ما در مبارزه جمعی، سازماندهی شده و مقاومت خودمان با پرچم «زن زندگی آزادی» است.»
این بیانیه با تاکید بر اینکه ادامه‌ی اعتصاب عمومی نه تنها پاسخی به ظلم و سرکوب؛ بلکه یک راهبرد عملی و حیاتی برای مقابله با ماشین جنگ‌افروز و سرکوبگر جمهوری اسلامی است، آمده است: «پاسخ ما به این جنگ‌افروزی و این شرایط جنگی، نقشی‌ست که ما مردم و به‌صورت مشخص ما فعالین و تشکل‌ها بر عهده داریم، بسیار حیاتی است. ادامه و گسترش شوراها و جمع‌ها و گروه‌های مبارزاتی برای سازماندهی و برپایی اعتراضات در شهرها و محله‌ها، میتواند ایستادگی در برابر حربه‌ها و سرکوب‌های حکومت را تقویت کند و مبارزات ما و انقلاب «زن زندگی آزادی» را به مرکز تحولات تبدیل کند. امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد که اعتصابات و اعتراضات سراسری به‌صورت گسترده‌تر و سراسری از سوی بخش‌های مختلف جامعه با حضور هر چه بیشتر مردم به تنگ آمده، پیگیری و یا کلید زده شوند. در ادامه «اعتصاب عمومی» نه تنها پاسخی به ظلم و سرکوب؛ بلکه یک راهبرد عملی و حیاتی برای مقابله با ماشین جنگ‌افروز و سرکوبگر جمهوری اسلامی است. اعتصابات سراسری و رفتن به سوی اعتصاب عمومی میتواند پایه‌های اقتصادی حکومت را تضعیف کرده و توان سرکوب آن را به شکل ملموسی کاهش دهد. نقشی که اعتراضات و اعتصاب کارگران، معلمان، دانشجویان، پرستاران و کادر درمان، کسبه و بازاریان، رانندگان حمل و نقل عمومی و کامیونداران ایفا می‌کنند، همچنین همراهی دادخواهان و بازنشستگان، هنرمندان و ورزشکاران و اهل قلم، به این هدف حیاتی معنا و قدرت می‌بخشد و این مبارزه سرنوشت‌ساز را به جلو می‌برد.»
امضاکنندگان این بیانیه همچنین از ایرانیان آزادیخواه خارج از کشور و همه گروه‌ها، تشکل‌ها، سازمان‌ها، شبکه‌ها و کارزارها و احزاب سیاسی که در دو سال گذشته پرچم انقلاب «زن زندگی آزادی» را در دست داشته‌اند، خواست به سازماندهی اعتراضات گسترده‌تری بپردازند و با خواست برای بایکوت حکومت آپارتاید جنسیتی و جنگ افروز تلاش کنند.
در بخش پایانی این بیانیه که به امضای کوکب بداغی‌پناه، محبوبه فرحزادی، پوران ناظمی، ساناز یکتا، سارا سیاهپور و...رسیده است، آمده است: «ما مردم که در زندانی به وسعت ایران توسط رژیم جمهوری اسلامی به گروگان گرفته شده‌ایم، بارها ثابت کرده‌ایم که نه زندان، نه شکنجه، نه سرکوب و نه اعدام نمی‌تواند عزم ما را در هم بشکند. در همین زندان بزرگ، با بی حجابی سراسری به سمت لغو عملی حجاب اجباری رفته‌ایم و با مبارزه و قدرت تمام، با پیام آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی خود، تصویر جامعه ایران را در جهان به جامعه‌ای با خواسته‌های مدرن، سکولار و جهان‌شمول تغییر داده‌ایم. اینها از بزرگترین دستاوردهایمان برای رهایی است و این ما هستیم که با تکیه بر دستاوردهای تاریخی انقلاب زن زندگی آزادی و تجربه ۴۶ سال مبارزه، می‌توانیم خط پایانی را برای همیشه بر این کابوس وحشتناک بگذاریم.»