مرکز خبر- ناسا ماموریت آرتمیس ١ را امروز (دوشنبه ٢٩ آگوست)، از مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب کرد و موشک سیستم پرتاب فضایی (SLS) و کپسول Orion را در این سفر که بیش از یک ماه طول می‌کشد، به دور ماه فرستاد.

پرتاب بدون خدمه، اولین پرتاب قدرتمندترین موشکی است که تا به حال مونتاژ شده است و بازگشت ناسا به سطح ماه را آغاز می‌کند. این اولین ماموریت در برنامه‌ی ماهانه آرتمیس ناسا است که انتظار می‌رود فضانوردان این آژانس را تا سومین ماموریت خود در سال ٢٠٢۵ بر روی ماه فرود آورد.

آرتمیس ١، نه فضانوردی حمل خواهد کرد و نه روی ماه فرود خواهد آمد، این ماموریت برای نشان دادن اینکه موشک هیولا و کپسول فضایی عمیق ناسا می‌توانند توانایی‌های وعده داده شده خود را برآورده کنند، بسیار مهم است. آرتمیس ١، سال‌ها به تعویق افتاده است و این برنامه بیش از میلیاردها دلار بودجه نیاز داشته است و ماموریت آرتمیس ١، یک نقطه‌ی عطف مهم در برنامه‌های ناسا برای ماه است.

با وجود تأخیرها و جذب بخش عمده‌ای از بودجه نسبتاً اندک ناسا بر اساس استانداردهای آژانس فدرال، برنامه‌ی آرتمیس از حمایت سیاسی قوی دو حزبی برخوردار بوده است. مقامات در سال ٢٠١٢ تخمین زدند که ساخت موشک SLS، ۶ میلیارد دلار هزینه دارد، در سال ٢٠١٧ عرضه می‌شود و قیمت هر پرتاب آن ۵٠٠ میلیون دلار است. اما این موشک به تازگی رونمایی شده است و بیش از ٢٠ میلیارد دلار برای توسعه هزینه کرده است و قیمت هر پرتاب آن به ۴.١ میلیارد دلار رسیده است و پیش‌بینی می‌شود ناسا تا سال ٢٠٢۵، زمانی که اولین فرود برنامه‌ریزی شده است، ٩٣ میلیارد دلار برای این تلاش هزینه شود.

 بازرس کل ناسا گفت: بعید است فناوری‌های توسعه‌ای که برای فرود روی سطح ماه لازم است تا قبل از سال ٢٠٢۶ آماده شوند، حتی تاریخ ٢٠٢۵ نیز مورد تردید است.

مجموعه‌ای از پیمانکاران هوافضا در سراسر ایالات متحده از سخت‌افزار، زیرساخت و نرم‌افزار آرتمیس ١ ناسا پشتیبانی می‌کنند: بوئینگ، لاکهید مارتین، نورثروپ گرومن، آئروجت راکت‌داین و جاکوبز. به گفته‌ی ناسا، برنامه‌ی آرتمیس از حدود ۷۰ هزار شغل در سراسر کشور پشتیبانی می‌کند.

آنچه باید در مورد راه‌اندازی آرتمیس دانست:

موشک

SLS که به ارتفاع یک آسمان خراش با ارتفاع ٣٢٢ فوت ایستاده است، وسیله‌ی نقلیه پیچیده‌ای است که بر اساس فناوری‌های به کار رفته و بهبود یافته از برنامه‌های شاتل فضایی و آپولو ناسا ساخته شده است.

SLS با سوخت کامل ۵.٧ میلیون پوند وزن دارد و تا ٨.٨  میلیون پوند نیروی رانش تولید می‌کند که ١۵ درصد بیشتر از موشک‌های Saturn V در قرن گذشته است. SLS از چهار موتور RS-25 با سوخت مایع استفاده می‌کند که قبل از بازسازی و ارتقاء در شاتل فضایی پرواز کردند و همچنین از یک جفت تقویت‌کننده‌ی موشک جامد.

مرحله اصلی SLS رنگ نارنجی خود را از سیستم حفاظت حرارتی که آن را می‌پوشاند، دریافت می‌کند که یک عایق اسپری فوم است. برای سه ماموریت اول آرتمیس، ناسا از گونه‌ای از SLS به نام Block 1 استفاده می‌کند. برای ماموریت‌های بعدی، ناسا قصد دارد تا یک نوع حتی قدرتمندتر به نام Block 1B را عرضه کند.

 

کپسول Orion

کپسول اوریون ناسا می‌تواند چهار فضانورد را در ماموریت‌هایی تا ۲۱ روز بدون اتصال به فضاپیمای دیگری حمل کند. در هسته‌ی آن ماژول خدمه قرار دارد که برای تحمل شرایط سخت پرواز در اعماق فضا طراحی شده است.

پس از پرتاب، اوریون توسط ماژول خدمات اروپایی که توسط آژانس فضایی اروپا و پیمانکار ایرباس ساخته شده است، سوخت و پیشرانه می‌شود.

برای آرتمیس ١، سه مانکن در داخل کپسول Orion وجود خواهد داشت تا از طریق حسگرهایی درباره‌ی آنچه فضانوردان در سفر به ماه و از ماه تجربه خواهند کرد، اطلاعات جمع‌آوری کنند. بازگشت به زمین بسیار مهم خواهد بود، زیرا آرتمیس ١ دوباره با سرعت حدود ٢۵ هزار مایل در ساعت وارد جو زمین می‌شود. یک سپر حرارتی از نمای بیرونی جبار محافظت می کند و مجموعه‌ای از چتر نجات سرعت آن را برای فرود در اقیانوس کاهش می‌دهد.

 

ماموریت دور ماه

آرتمیس ١، در طول ۴٢ روز حدود ١.٣ میلیون مایل را طی خواهد کرد که چندین مرحله را در بر می‌گیرد. پس از جدا شدن از SLS، این کپسول آرایه‌های خورشیدی را مستقر می‌کند و سفری چند روزه به ماه را آغاز می‌کند و از مدار زمین در چیزی که به عنوان "تزریق فراقمری" شناخته می‌شود، حرکت می‌کند.

ناسا قصد دارد تا اوریون را تا فاصله‌ی ۶٠ مایلی بالای سطح ماه، پیش از حرکت در مداری وسیع به دور جسم ماه، پرواز دهد. برای بازگشت، از گرانش ماه برای کمک به آن در تنظیم مسیر بازگشت به مدار زمین استفاده می‌کند.

انتظار می‌رود اوریون در اقیانوس آرام، در سواحل سن دیگو، کالیفرنیا، سقوط کند، جایی که تیمی از ناسا و پرسنل وزارت دفاع این کپسول را بازیابی خواهند کرد.

آرتمیس ١، علاوه بر مانکن‌های داخل اوریون، چندین محموله مانند ماهواره‌های مکعبی، نمایش‌های فناوری و تحقیقات علمی را نیز حمل می‌کند.