مهتاب شریفی

سردشت- ۲۸ اسفند ۱۴۰۳، روستای سیسر در شهرستان سردشت، علی‌رغم فشارها و تهدیدهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران، شاهد برگزاری مراسم باشکوه نوروز بود. این مراسم که با استقبال گسترده مردم همراه شد، به صحنه‌ای از مقاومت فرهنگی و پاسداشت هویت کردی تبدیل گشت. 

 

نوروز سیسر؛ ترکیبی از هنر، سنت و ایستادگی 

مراسم نوروز سیسر شامل اجرای برنامه‌های متنوعی همچون شعرخوانی، سرود، موسیقی زنده، تئاتر، هلپرکی، روشن کردن آتش و سایر مراسم‌های نوروزی بود. اما آنچه این مراسم را از بسیاری دیگر متمایز کرد، نقش برجسته‌ی زنان در تمامی بخش‌های آن بود. 

 

حضور پررنگ زنان در تمام عرصه‌های مراسم 

در نوروز سیسر، برخلاف تلاش‌ها علیه زنان برای یکرنگ‌سازی و حذف نقش زنان، آن‌ها در تمامی بخش‌های برنامه حضور فعال داشتند. 

- در گروه سرود، زنان و مردان، دختران و پسران به‌صورت مشترک اجرا داشتند. 

- گروه هلپرکی نوروز، با نام «زاگرس»، شامل دختران و پسرانی بود که هلپرکی اجرا کردند. 

- در گروه موسیقی نیز زنان سهم مهمی داشتند. 

- مجری اصلی برنامه نیز یک زن بود که نقش کلیدی در هدایت مراسم ایفا کرد. 

- زنان با پوشش محلی در این مراسم حضور داشتند، که خود پیامی از مقاومت در برابر تحمیل‌های حکومتی بود. 

 

تئاتر؛ روایتی از آزادی و رهایی

یکی از بخش‌های تأثیرگذار این مراسم، اجرای یک تئاتر با محتوای غنی بود. این نمایش با حضور یک زن و یک مرد جوان بر روی صحنه اجرا شد و به موضوع آزادی‌خواهی و رهایی پرداخت. در این اجرا، زن نماد فردی بود که در تلاش برای رهایی از محدودیت‌ها و بندها بود، و روایت نمایشی، سفری از مبارزه و امید را به تصویر می‌کشید. اجرای قدرتمند این تئاتر، احساسات بسیاری از حاضران را برانگیخت و به یکی از بخش‌های ماندگار مراسم نوروز سیسر تبدیل شد.

 

نوروزی که تا شب ادامه یافت؛ آتشی که دختران برافروختند 

مراسم نوروزی که از ساعت ۱۲ ظهر آغاز شده بود، تا ساعت ۵ عصر ادامه یافت. پس از آن، مهمانانی از شهرهای اطراف به سیسر آمده بودند و شام را در خانه‌های اهالی روستا مهمان بودند. در ادامه، شب هنگام، گروهی از دختران مشعل‌های آتش را روشن کردند و با چرخاندن آن‌ها، نماد روشنایی و امید را در آسمان سیسر به نمایش گذاشتند و شب تا دیرهنگام رقص و شادی ادامه داشت.

 

سیسر؛ پیشگام فعالیت‌های فرهنگی و مدنی در سردشت 

روستای سیسر همواره در فعالیت‌های مدنی، فرهنگی و سیاسی منطقه‌ی سردشت نقش پیشاهنگ داشته است. این هویت مقاوم و پیشرو، باعث حساسیت مضاعف جمهوری اسلامی نسبت به این منطقه شده است. 

 

سرکوب و تهدیدات امنیتی علیه برگزارکنندگان 

حکومت که همواره مخالف ابراز شادی شهروندان و برگزاری مراسم فرهنگی کوردی بوده، در قبال نوروز سیسر برخورد سخت‌تری اتخاذ کرد. بیش از ۲۰ نفر از برگزارکنندگان مراسم به ادارات امنیتی احضار شدند و حتی در یک اقدام بی‌سابقه، خانواده‌ی یکی از افرادی که از رفتن به اداره اطلاعات سپاه امتناع کرده بود، گروگان گرفته شدند. 

 

نوروز سیسر؛ پیامی از ایستادگی و هویت   

نوروز امسال در سیسر، نه تنها یک جشن ملی در کوردستان، بلکه نمادی از مقاومت در برابر سرکوب فرهنگی و هویتی بود. در حالی که بسیاری از مراسمات نوروزی با سیاست‌های حکومتی یکرنگ‌سازی شده بودند، نوروز سیسر توانست چهره‌ی واقعی این مراسم را حفظ کند و نشان دهد که مردم همچنان در مسیر انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» مصمم هستند. 

نوروز سیسر، همچون شعله‌ای بود که در برابر باد سرکوب خاموش نشد؛ بلکه پر فروغ‌تر از همیشه درخشید.