نقض حقوق روزنامە‌نگاران در ایران و خاورمیانە

در حالی کە خبرنگاران و روزنامەنگاران در انعکاس وقایع و رویدادها نقش بسزایی دارند اما در خاورمیانە و بخصوص ایران نقش آنان کمرنگ شدە و آنان نمی‌توانند آزادی بیان داشتە و حقایق را بازگو کنند.

مرکز خبر- همانطور کە در گزارش‌ها مشاهدە می‌شود ایران رکورددار قتل و اعدام روزنامەنگاران در نیم قرن اخیر است و نقض حقوق تعداد زیادی از آنان بە وضوح دیدە می‌شود.

این در حالی است کە طبق کنوانسیون بین‌المللی روزنامەنگاران حق آزادی بیان داشتە و دولت‌‌ها در مقابل جان آنان مسئول هستند، اما در ایران و دیگر کشورهای خاورمیانە از جملە افغانستان نە تنها حقوق آنان پایمال شدە بلکە با تهدید، شکنجە، زندان و اعدام روبرو می‌شوند.

روزنامەنگاران منتقد ایرانی در خصوص نقض حقوق خبرنگاران می‌گویند «آمارها در ایران پنهان شدە است، خبرنگاران از مرگ و میر مردم بە دلیل بیماری کرونا، کشتە‌شدگان اعتراضات سال‌های اخیر، بازداشت معترضان و تبعید و اخراج دیگر روزنامەنگاران آمار دقیقی در دست ندارند و این بە معنای واقعی محدودیت روزنامەنگاران است.»

حکومت ایران با برچسب «فعالیت تبلیغی علیە نظام و بر هم زدن امنیت ایران» روزنامەنگاران را متهم و برای آنان پروندەسازی می‌کند، آنان را بە اعتراف اجباری واداشتە و در صورت عدم همکاری یا آنها را در زندان نگە می‌دارد، در بدترین شرایط قرار می‌دهد و یا آنان را با قید وثیقە، محرومیت از فعالیت در رسانەها و فضای مجازی و ممنوعیت خروج از ایران آزاد می‌کند.

البتە این تنها شامل ایران نمی‌شود، روزنامەنگاران دیگر نقاط خاورمیانە از جملە افغانستان نیز با چنین سرکوب‌ها و محدودیت‌‌هایی مواجە هستند.  تا جایی کە بعد از روی کارآمدن طالبان بیشتر خبرنگاران یا ربودە، کشتە و یا بە کشورهای اروپایی مهاجرت کردەاند.

در جوامعی چون ایران، افغانستان و شماری از کشورهای عربی محدودیت‌های زیادی برای خبرنگاران و بخصوص زنان وجود دارد و تهدیدهای حکومت‌ها و دولت‌‌ها در این نقاط از خاورمیانه پرخطرترین نوع تهدید علیە آنان است.

تحلیلگران رسانەای بر این باورند پاسخگو قراردادن و یا واداشتن مسئولان دولتی و حکومتی بە جوابگویی سبب ایجاد فشار بر خبرنگاران، محدودیت، تهدید، ضرب و شتم و حتی بازداشت آنان خواهد شد.

در چنین شرایطی خبرنگاران برای آگاە کردن جهان از وقایعی کە رخ می‌دهد وظیفەی سنگینی را برعهدە دارد، زیرا پنهان نگە‌داشتن حقیقت بە پیشبرد سیاست‌‌های ضد حقوق بشری حکومت‌‌ها کمک کردە و در جامعە بحرانی را ایجاد کند کە غیر قابل جبران باشد.

گفتنی‌ست ایران در خصوص سرکوب رسانەها و روزنامەنگاران در ردە ١٧۴ جهان و پایین‌تر از افغانستان قرار گرفتە است، این نشان می‌دهد حکومت ایران بی‌وقفە اخبار و گردش اطلاعات را کنترل می‌کند و روزنامە‌نگاران را تحت نظر دارد و در صورت مشاهدە اطلاعاتی برخلاف خواستەهای حکومت، آنان را احضار و بازداشت می‌کند.

در حال حاضر نیز تعداد زیادی روزنامەنگار در بازداشت بودە، اینترنت کند و خطوط تلفن نیز با اختلال شدید کار می‌کند و این عوامل کە در راستای سیاست‌‌‌های حکومت انجام می‌گیرد، مشکل را برای خبرنگاران دو چندان کردە است.