مدینه مامداوغلو

آمد -خشونت علیه زنان در ترکیه همچنان به اشکال مختلف ادامه دارد. بر اساس گزارش شبکه مبارزه با خشونت که در ٢۵ نوامبر منتشر شد، بیشترین موارد خشونت در زندان‌ها گزارش شده است.

در همین راستا، دفتر حمایت حقوقی از قربانیان آزار جنسی در بازداشتگاه‌ها اعلام کرد که تنها در سال ٢٠٢۴، پنجاه و پنج زندانی زن برای دریافت کمک حقوقی به این دفتر مراجعه کرده‌اند.

در پی افزایش گزارش‌های نقض حقوق زندانیان زن، مرکز حقوق زنان کانون وکلای دیاربکر برای بررسی این وضعیت، بازدیدی از زندان زنان این شهر به عمل آورد.

در جریان این بازدید، نمایندگان مرکز حقوق زنان با دوازده زندانی، شامل ده زندانی سیاسی و دو زندانی عادی گفت‌وگو کردند. زیلان اسن، از اعضای هیئت اجرایی این مرکز، در گفت‌وگو با خبرنگار ما به تشریح موارد نقض حقوق زندانیان پرداخت.

به گفته زیلان، زندانیان از مشکلات متعددی رنج می‌برند؛ از جمله محرومیت از دسترسی به لوازم بهداشتی، ممانعت از اعزام به بیمارستان و عدم دریافت کتاب و داروهای مورد نیاز. او همچنین به وضعیت دشوار یک زندانی سوری اشاره کرد که به همراه نوزاد ده روزه‌اش در زندان به سر می‌برد و به طور غیرقانونی از ملاقات با خانواده‌اش محروم شده است.

 

مادر و نوزاد در زندان

زیلان با اشاره به اینکه تنها توانسته‌اند با بخشی از زندانیان دیدار کنند، از گستردگی نقض حقوق در این زندان خبر داد. او گفت: «نقض حقوق زندانیان زن به یک مسئله جدی تبدیل شده و تبعیض جنسیتی در این زندان کاملاً مشهود است. زندانیان زن با رفتارهای تبعیض‌آمیز مواجه هستند و حق ارتباط آنها با خانواده‌هایشان به شدت محدود شده است. زمان ملاقات در بندهای عمومی بسیار کوتاه است و تماس‌های تلفنی مرتباً قطع می‌شود. نمونه بارز این بی‌عدالتی، محروم کردن مادر سوری و نوزاد ده روزه‌اش از ملاقات با خانواده است که دو بار برای دیدار آمده‌اند. این زندانی به دلیل ناآشنایی با زبان ترکی، حتی قادر به بیان مشکلات خود نیست.»

زیلان اسن در ادامه گزارش خود به وضعیت نامناسب خدمات درمانی در زندان پرداخت. به گفته او، زندانیان زن در دریافت خدمات پزشکی با رفتارهای تبعیض‌آمیز روبرو هستند. شکایت‌های پزشکی آنها جدی گرفته نمی‌شود و در تحویل داروهای تجویز شده تعلل می‌شود، به طوری که اغلب بیماری‌ها پیش از رسیدن دارو تشدید می‌شوند.

او همچنین از محدودیت‌های غیرقانونی در دسترسی به کتاب و لوازم بهداشتی خبر داد و افزود که زندانیان به دلیل مشکلات بهداشتی و هزینه‌های بالا، از دسترسی به تغذیه مناسب و کافی محروم هستند.

زیلان در بخش دیگری از گزارش خود به موضوع بازرسی‌های بدنی غیرقانونی پرداخت و گفت: «متأسفانه بازرسی‌های تحقیرآمیز بدنی که سال‌هاست مورد اعتراض است، همچنان ادامه دارد. این رفتار غیرقانونی که نیازمند مجوز قضایی است، به شکل خودسرانه هم در مورد زندانیان و هم خانواده‌های آنها اعمال می‌شود. مسئولان زندان با سوءاستفاده از اختیارات خود، کسانی را که به این رویه اعتراض می‌کنند با محرومیت از حق ملاقات تهدید می‌کنند.»

زیلان اسن در ادامه به نقض حقوق زندانیان در حوزه معاینات پزشکی اشاره کرد. به گفته او، نگهبانان زندان حتی در جلسات محرمانه وکیل و موکل حضور دارند و با نظارت خود، فشار روانی مضاعفی به زندانیان وارد می‌کنند. مشکلات جدی‌تری در زمینه اعزام به بیمارستان وجود دارد؛ زندانیان بیمار با تأخیر زیاد به بیمارستان منتقل می‌شوند و حتی در زمان معاینه پزشکی نیز دستبند به دست دارند. حضور نگهبانان در اتاق معاینه مانع از آن می‌شود که زندانیان زن بتوانند مشکلات پزشکی خود را آزادانه با پزشک در میان بگذارند.

زیلان در پایان گفت‌وگو اعلام کرد که این مرکز برای پیگیری موارد نقض حقوق زندانیان اقدام به شکایت حقوقی خواهد کرد. او گفت: «متأسفانه زندانیان نه تنها با شکنجه و نقض حقوق مواجه هستند، بلکه هیچ مرجعی برای رسیدگی به شکایات‌شان نمی‌یابند. تمام راه‌های قانونی برای پیگیری حقوق‌شان مسدود شده است. ما به عنوان مرکز حقوق زنان، بازدیدهای منظم خود از زندان را ادامه خواهیم داد و پیگیر مطالبات قانونی زندانیان خواهیم بود.»