نایاب شدن داروهای حیاتی در کرماشان
شهروندان درگیر با بیماریهای کلیوی، دیابت و آلرژی در استان کرماشان از دسترسی به داروهای حیاتی موردنیاز خود محرومند.
هلن امینی
کرماشان - تحریمهای بینالمللی علیه ایران بهویژه در سالهای اخیر تأثیرات عمیق و ناگواری بر نظام سلامت و دسترسی به دارو در این کشور داشته است. در داروخانەی امام خمینی کرماشان، یکی از بزرگترین و مجهزترین داروخانههای استان، کاغذی روی شیشه نصب شده که اعلام میکند چهار دارو در حال حاضر موجود نیستند. این وضعیت نشاندهندەی چالشهای جدی در تأمین داروهای مورد نیاز بیماران است.
کاغذ نصبشده در داروخانه بهطور خاص به چهار دارو اشاره کرده است:
مایفورتیک ۳۶۰: این دارو بهعنوان یک ایمنیساز در بیماران پیوند کلیه و افرادی که تحت درمانهای خاص قرار دارند، استفاده میشود. عدم دسترسی به این دارو میتواند به عواقب جدی برای بیماران پیوندی منجر شود.
ساندیمون ۵۰۰ و ۱۰۰: این دارو بهعنوان یک مسکن و ضدالتهاب در بسیاری از شرایط پزشکی استفاده میشود که یکی از موارد آن پیوند کلیه میباشد و بسیار حیاتی است.
لانتوس خارجی: انسولین لانتوس برای بیماران دیابتی است و نمونەی ایرانی آن به هیچوجه کیفیت نمونەهای خارجی را ندارد. نبود این دارو میتواند به افزایش عوارض و مشکلات جدی برای این بیماران منجر شود و بسیار حیاتی است.
سرتیکان خارجی: این دارو معمولاً برای درمان آلرژیها و برخی از شرایط پوستی تجویز میشود. عدم دسترسی به آن میتواند موجب تشدید علائم آلرژیک و مشکلات پوستی شود.
تحریمهای بینالمللی علیه ایران بهویژه بر روی واردات دارو و مواد اولیه تأثیر گذاشتهاند. بسیاری از داروهایی که بهطور معمول در بازار ایران در دسترس بودند، به دلیل مشکلاتی که در تأمین و نقل و انتقالات مالی وجود دارد، دیگر بهراحتی قابل دسترسی نیستند. این وضعیت بهخصوص در مناطق محروم و در استانهایی مانند کرماشان که به منابع و خدمات پزشکی محدودتری دسترسی دارند، شدیدتر است.
کرماشان بهعنوان بزرگترین شهر روژهلات کوردستان، با چالشهای خاصی در تأمین دارو مواجه است. این شهر بهدلیل موقعیت جغرافیایی و شرایط اقتصادی، بهویژه از لحاظ دسترسی به داروهای تخصصی، دچار مشکلات جدی است. نبود داروهای حیاتی مانند مایفورتیک، ساندیمون، لانتوس و سرتیکان میتواند به عواقب ناگواری برای بیماران منجر شود و بار سنگینی بر دوش نظام سلامت در این منطقه بگذارد. هنگامی که چنین داروهایی در بزرگترین داروخانەهای شهر کرماشان موجود نباشد، بدین معناست که تمامی مردم استان از آن محرومند، زیرا دیگر داروخانەها در شهرستانها هم به طور قطع از تٲمین آن عاجزند. بسیاری از این بیماران ناچارند به بازار سیاه یا ناصرخسرو در تهران روی بیاورند که معمولا طرز نگەداری دارو جای شک و گمان است و در نهایت نیز اگر داروی موردنیاز را بیابند، با چند برابر قیمت موفق به خرید آن خواهند شد.
وضعیت فعلی داروخانهها در ایران، بهویژه در شهرهایی مانند کرماشان، نمایانگر مشکلات عمیقتری است که ناشی از تحریمهای بینالمللی و عدم دسترسی به داروهای اساسی است. این وضعیت نه تنها سلامت بیماران را به خطر میاندازد، بلکه بهطور کلی به نظام سلامت ایران آسیب میزند، تحریمهایی که سیاستمداران ادعا میکردند هیچ تٲثیری بر وضعیت ایران نخواهد داشت!