نامهی یک دانشآموز در اعتراض به بازنشستگی اجباری نسرین کریمی
یک دانشآموز اهل سنه در نامهای از غیبت نسرین کریمی، معلم خود که به دلیل فعالیت صنفی به بازنشستگی اجباری محکوم شده، ابراز اندوه کرد.

مرکز خبر- یک دانشآموز دبیرستانی در سنه در نامهای از غیبت و عدم حضور نسرین کریمی، معلم خود در مدرسه ابراز نگرانی و اندوه کرده است. این دانشآموز نوشته است که حضور خانم کریمی برای دانشآموزان بسیار مفید و ارزشمند بوده و اکنون که از تدریس محروم شدهاند، جای خالی او به شدت احساس میشود.
نسرین کریمی، دبیر دبیرستانهای ناحیه ۲ سنندج، به دلیل فعالیتهای صنفی و دفاع از حقوق دانشآموزان از جمله مطالبهی آموزش رایگان، عدالت آموزشی و حق تحصیل به زبان مادری، توسط هیئت رسیدگی به تخلفات اداری آموزش و پرورش به بازنشستگی اجباری با تقلیل دو گروه شغلی محکوم و از ادامهی تدریس محروم گردید.
پیشتر نیز در ادامهی روند فشار و سرکوب فعالان صنفی معلمان، چهار عضو انجمن صنفی معلمان کردستان به نامهای نسرین کریمی، مجید کریمی، صلاح حاجیمیرزایی و لقمان افضلی، از سوی سازمان اطلاعات فراجا احضار و بازجویی شدند. بنا بر گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، این معلمان روز پنجشنبه ۶ شهریور ۱۴۰۴، تلفنی به سازمان اطلاعات فراجا احضار و چندین ساعت تحت بازجویی و تهدید قرار گرفتند.
بازجویان امنیتی در این بازجوییها آنان را از حضور در تجمعات و یا تشویق مردم به حمایت از معلمان محروم از کار منع کردند. این فشارها در حالی صورت گرفت که حکم اخراج، بازنشستگی و انفصال سه تن از این معلمان به همراه یازده معلم دیگر کُرد، از سوی هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش تأیید یا تشدید شده است.
بر اساس این احکام، نسرین کریمی با ۲۶ سال سابقه خدمت به بازنشستگی اجباری و تقلیل دو طبقه شغلی، صلاح حاجیمیرزایی با ۲۶ سال سابقه به یک سال انفصال از خدمت، مجید کریمی با ۲۱ سال سابقه، به اخراج و انفصال دائم از خدمات دولتی و لقمان افضلی نیز پیشتر به دو سال تغییر محل خدمت به استان اردبیل محکوم شدند.
یک روز پس از این فشارها، در جمعه ۷ شهریور ۱۴۰۴، در پی فراخوان «کمیته مردمی حمایت از معلمان کردستان»، جمعی از فعالان مدنی، صنفی و کارگری با برگزاری کوهپیمایی از «پارک کودک» سنندج به سمت «گویزهکویر»، حمایت خود را از ۱۴ معلمی که با احکام بازنشستگی اجباری، اخراج، انفصال و تبعید مواجه شدهاند، اعلام کردند.