هیرو علی

مرکز خبر- فعال و روزنامه‌نگار ناگهان آکارسل معروف به «زیلان» از زنان انقلابی و پیشگام در مبارزه زنان کورد بود. او زندگی خود را وقف آزادی زنان کورد و مبارزاتش را به مسیری دائمی تبدیل کرد که از هم جداشدنی از مسائل جامعه و آزادی نبود.

ناگهان آکارسل، معروف به «زیلان»، مبارزی کورد بود که در سال ۱۹۷۶ در روستای خیلک از توابع شهر گولیازی در شهر قونیه ترکیه به دنیا آمد. او زندگی خود را برای آزادی جامعه و زنان وقف کرد و تا آخرین نفس تلاش کرد توانمندی زنان را توسعه دهد و آن‌ها را به پیش ببرد. کودکی خود را در میان طبیعت و دشت‌های وسیع روستایش گذراند و همیشه درباره آن صحبت می‌کرد؛ در سخنانش، آزادی و زیبایی طبیعت را احساس می‌کرد.

تحت تأثیر فرهنگ و اعتقادات روستایش و از طریق نماد آتش و گندم، عشق عمیقی نسبت به مناطق درسیم و شنگال در دل او شکل گرفت. او همچنین درد و رنج یک ملت تحت ستم را در قلب خود حمل می‌کرد و سرنوشتش با همان ملت پیوند خورده بود. در جایی که به دنیا آمد، تحصیلات خود را آغاز کرد. در دوره ابتدایی، وقتی معلمش از او در مورد شهرش پرسید، با گفتن «قونیه»، توجه و خشم معلمش را برانگیخت. اما معلم ترک به دلیل ممنوعیت زبان کوردی، از او می‌خواست «کونیا» بگوید و با وجود این، او بر گفتن «قونیه» اصرار داشت.

پس از ورود به رشته رسانه در دانشگاه آنکارا، احساس بیگانگی و دوری از سبک زندگی شهری و مظاهر نظام سرمایه‌داری در او ایجاد شد. او تلاش کرد مکانی پیدا کند که به او آرامش و حس زندگی مشترک بدهد و خود را در اتحادیه جوانان کوردستان یافت، سپس از طریق فکر و رویکرد عبدالله اوجالان عشق به میهن را کشف کرد و شیفته او شد.

او میهن‌پرستی را در فکر و فلسفه اوجالان یافت

بعدها، به دلیل نظرات، مواضع و فعالیت‌هایش در دوره دانشگاهی، ناگهان آکارسل بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ زندانی شد. پس از آزادی، بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ در خبرگزاری دجله به عنوان خبرنگار و سردبیر اخبار فعالیت کرد و همچنین از بنیان‌گذاران ایده‌ی روزنامه‌نگاری آزاد بود. او بسیاری از روزنامه‌نگاران زن را آموزش داد که هنوز هم در این حوزه فعال هستند.

و برای تعمق بیشتر در مسئله زنان و اهمیت آزادی آن‌ها، او در دوره‌های بخش مطالعات زنان دانشگاه حاجت‌تپه شرکت کرد و در تأسیس اولین خبرگزاری زن با نام ژن نیوز «Jin News»سهم داشت. همچنین تلاش‌های زیادی برای توسعه رسانه زنان انجام داد و سعی کرد روزنامه‌نگاران زن را در مکان‌هایی که فعالیت می‌کرد توانمند سازد. او مبارز، معلم و همکار نزدیکی برای همه بود و به همین دلیل روابطش محدود به زنان کورد نبود، بلکه با زنان از اتنیک‌‌های مختلف در ترکیه روابط گسترده‌ای برقرار کرد.

ژنئولوژی را گسترش داد و زیبایی را نمایان کرد

ژنئولوژی «علم زن» که توسط رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان پایه‌گذاری شده بود، به مانند چشمه‌ای زلال بود که ناگهان آکارسل از آن عطش فکری و روحی خود را سیراب می‌کرد. با این عشق، او از سال ۲۰۱۵ تلاش‌های خود را برای تثبیت بنیان‌های این علم آغاز کرد و ایمان بی‌پایان خود به حقیقت زن و تجربه‌اش در مبارزه و پیشرفت علمی در طول قرون، به انرژی بی‌پایان و شور زندگی تبدیل شد.

ناگهان آکارسل تنها یک دانشجوی فعال در آکادمی ژنئولوژی نبود، بلکه از طریق مشارکت در تأسیس و مدیریت مجله ژنئولوژی، این علم را به عنوان فانوسی روشن منتشر کرد که مسیر را برای دیگران روشن می‌کرد.

هرگاه حقیقت جدیدی را کشف می‌کرد، آن را با همه به اشتراک می‌گذاشت و تنها ناقل حقیقت نبود، بلکه معلمی ماهر بود که از کلمات به‌طرزی تأثیرگذار استفاده می‌کرد، به‌ویژه در زمینه‌های انقلاب، جامعه و زندگی. او تعریف خاص خود را از زیبایی ارائه داد و گفت که زیبایی واقعی، «زیباسازی زندگی» است. او این را این‌گونه توضیح داد: «اگر زندگی را زیبا نکنیم، تمام مظاهر زیبایی تهدید خواهند شد؛ یعنی زیبایی محدود به ظاهر نیست، بلکه از آزادی روح و زیبا ساختن خود زندگی نشأت می‌گیرد.» و در نهایت، از این فهم زیبایی و حقیقت برای روشن کردن مسیر دیگران استفاده کرد.

ناگهان آکارسل دانش عمیقی در مسیر نشر و ارائه ژنئولوژی داشت و به همین دلیل، یکی از نقاط محوری این علم در منطقه کوردستان شد. در سال ۲۰۱۹، قدم دیگری در جهت تأسیس نو برداشت و در مدت کوتاهی زبان کوردی سورانی را آموخت و دانش خود را به بسیاری از افراد منتقل کرد.

 

همبستگی زنان، مهم‌ترین هدف او بود

ناگهان آکارسل با شور و عشق در پروژه‌ای فکری با عنوان «تحقق خود» مشارکت کرد. این پروژه با همکاری سایر هنرمندان زن انجام شد و هدف آن تعمیق فهم زنان از خویشتن و هویتشان بود. او تنها به فهم این مفهوم اکتفا نکرد؛ گویی به زنان می‌گفت: «شما توانایی تغییر و آزادی دارید.» اگرچه این موضوع را مستقیم بیان نمی‌کرد، اما تکرار عبارت «زنان باید یکدیگر را دوست داشته باشند و متحد باشند» پیامی قوی درباره اهمیت همبستگی و اتحاد زنان داشت.

او در حمایت از پروژه فرهنگی «مرکز آرشیو، پژوهش و کتابخانه زنان کورد» نقش فعالی داشت. این پروژه رؤیای او بود و هدف اصلی‌اش اتحاد زنان در چهار بخش کوردستان و همچنین زنان کورد در خارج از کشور برای ایجاد وحدت فرهنگی و فکری زنان بود.

از سال ۲۰۱۹ تا آخرین لحظات زندگی‌اش، ناگهان آکارسل تلاش‌های فعالی در اقلیم کوردستان برای جمع‌آوری و آرشیو پژوهش‌های زنان منطقه انجام داد. رؤیای او این بود که مرکزی تأسیس کند که فانوسی برای هدایت و روشن‌گری زنان باشد و مرکزی بزرگ برای علم و تاریخ زنان بسازد. ایده تأسیس «مرکز آرشیو، پژوهش و کتابخانه زنان کورد» در ذهنش ریشه داشت و بعدها این ایده را به واقعیت تبدیل کرد و زنان اقلیم کوردستان را حول آن جمع نمود.

در چهارم اکتبر ۲۰۲۲، ناگهان آکارسل در حمله‌ای مسلحانه در نزدیکی خانه‌اش در خیابان بختیاری شهر سلیمانی در اقلیم کوردستان به قتل رسید، در حالی که بر اصول خود پایبند بود و میراث مبارزاتی‌ای برجای گذاشت که الهام‌بخش نسل‌های آینده است.