مرکز خبر- مستند «آخرین زنان دریا» به کارگردانی سو کیم فیلمساز و تهیه کنندگی ملاله یوسف زی، فعال حقوق بشر، به شرح سنت اجدادی در حال مرگ هانیئو می‌پردازد که از هر زاویه توسط نیروهای غیرقابل نفوذ تغییرات آب و هوایی محاصره شده است، بی اعتنایی نسل‌های جوان برای مشارکت در چنین اشغال خطرناکی، و یک فاجعه زیست محیطی که به منصه ظهور می‌رسد.

سو کیم که فرزند مهاجران کره‌ای بود، اغلب به کره سفر می‌کرد، به همین دلیل بود که با هانیوی شگفت‌انگیز آشنا شد.

او می‌گوید: آنها جامعه زنان فوق العاده با انرژی، سخت، قوی و قدرتمندی بودند که واقعاً در سنین جوانی بر من تأثیر گذاشتند. وقتی بزرگتر شدم مجذوب آنها شدم.

علاقه عمیق سو کیم به هانیو زمانی بیشتر شد که فهمید نسل کنونی احتمالاً آخرین نسل خواهد بود. او می‌گوید: چیزی که واقعاً مرا به ساختن این مستند سوق داد این است که بدانم آنها فرهنگی در حال نابودی هستند و ممکن است برای مدت طولانی‌تری آنها را نداشته باشیم. من احساس کردم که مجبور شدم تا زمانی که هنوز آنها را در اختیار داشتیم، آنها را مستند کنم، در حالی که آنها می توانستند داستان خود را به زبان خودشان بیان کنند.

سو کیم، پس از چندین سال تلاش برای یافتن شرکت‌های تولید و پخش‌کننده‌ها برای همکاری، با ملاله یوسف‌زی آشنا شد و در نتیجه «آخرین زنان دریا»، اولین فیلمی است که توسط شرکت فوق برنامه یوسفزی تولید شده است.

ملاله یوسف‌زی می‌گوید: من این شرکت تولیدی را راه اندازی کردم تا با کارگردانان و نویسندگانی باورنکردنی کار کنم که دیدگاه‌های زنان را که ما اغلب نمی‌بینیم، به نمایش می‌گذارند.

او افزود: من واقعاً قدرت، انرژی، انعطاف پذیری آنها و اینکه آنها از هر کس دیگری انرژی بیشتری دارند، حتی در سن ۸۰ و ۹۰ سالگی، دوست دارم.

جامعه «هانیو» (به معنای زنان دریایی)، یک گروه از زنان غواص آزاد، جسور و نترس هستند که از یک جامعه مادرسالار خودکفا شناخته می‌شوند و موضوع مستند جدید، آخرین زنان دریا، هستند.

غواصان هانیو از جزیره ججو در کره جنوبی که اغلب «پری دریایی واقعی» نامیده می‌شوند، قرن‌هاست که بدون مخزن اکسیژن در عمق ۱۰ متری اقیانوس‌ها به جمع‌آوری غذاهای دریایی مشغول‌اند. اما حالا که سن این ماهی‌گیرها از ۶۰ و ۷۰ و گاهی ۸۰ سالگی نیز فراتر می‌رود، سبک زندگی و سنت‌های آن‌ها در خطر است؛ چرا که تعداد کمی از زنان جوان‌تر به این حرفه می‌پیوندند و حیات طبیعی اقیانوس نیز در معرض تهدید است.

تماشای The Last of the Sea Women باعث شده است تا ملاله یوسف‌زی این سوال را مطرح کند که چرا به زنان آموزش داده شده است که «به خود شک کنند، خود را دست کم بگیرند و بدن خود را ضعیف ببینند.»

ملاله می‌گوید: وقتی به این فکر می‌کنم که هانیو چه کاری می‌تواند انجام دهد و چگونه آن‌ها این کار را ساعت‌ها هر روز انجام می‌دهند، می‌خواهم دخترانی که تماشا می‌کنند بدانند که از نظر فیزیکی و فکری، قادر به انجام هر کاری هستند.