مرگ نیما نجفی ۱۴ ساله؛ جنایت خاموش تنبیه در مدارس

مرگ نیما نجفی، دانش‌آموز ۱۴ ساله در روستای سهرین زنجان، بار دیگر مسئله‌ی تنبیه بدنی در مدارس و بی‌پاسخ ماندن آن را به صدر افکار عمومی کشاند؛ موضوعی که هر بار با جان کودکان گره می‌خورد و همچنان بی‌پاسخ رها می‌شود.

مرکز خبر- به گزارش رسانه‌های محلی، نیما نجفی، دانش‌آموز ۱۴ ساله در یکی از مدارس روستای سهرین از توابع شهرستان زنجان، روز نهم مهرماه بر اثر ایست قلبی در حیاط مدرسه جان خود را از دست داد. رئیس اورژانس پیش‌بیمارستانی استان زنجان اعلام کرده که هنگام رسیدن تیم امدادی، قلب و ریه‌ی این دانش‌آموز از کار افتاده بود و تلاش‌ها برای احیای او بی‌نتیجه ماند.

بنا بر گزارش‌هایی که ابتدا در سایت دیده‌بان ایران منتشر شد و بعد از سوی خانواده و اهالی باز نشر شد، این نوجوان پیش از حادثه، به دستور مسئولان مدرسه به‌عنوان تنبیه مجبور شده بود دو بار دور حیاط مدرسه بدود و پس از آن دچار ایست قلبی شد. به گفته‌ی خانواده، تصاویر دوربین‌های مدرسه این اتفاق را ثبت کرده است. با این حال، آموزش و پرورش و مراجع قضایی تاکنون این ادعا را نه تأیید و نه رد کرده‌اند.

طبق آیین‌نامه‌ی اجرایی مدارس، هرگونه تنبیه بدنی در محیط آموزشی ممنوع است، اما گزارش‌های محلی حاکی از آن است که این ممنوعیت اغلب بر روی کاغذ باقی می‌ماند. پیش‌تر نیز نمونه‌های مشابهی از تنبیه بدنی دانش‌آموزان گزارش شده بود؛ از جمله شکنجه‌ی ۱۳ دانش‌آموز در روستای کرجوی سنه به بهانه‌ی گم‌شدن یک کابل شارژر.

تکرار چنین حوادثی نشان می‌دهد که سکوت و بی‌عملی دستگاه آموزش و پرورش در برخورد با تنبیه بدنی، راه را برای استمرار این چرخه‌ی خشونت باز گذاشته است. اکنون افکار عمومی انتظار دارد که مسئولان به‌جای وعده‌های تکراری، پاسخگوی مرگ یک دانش‌آموز ۱۴ ساله باشند و نظام آموزشی را از چرخه‌ی خشونت و بی‌مسئولیتی بیرون بکشند.