مرکز خبر- امروز سه‌شنبه ٢٠ خردادماه، مهوش (سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین و دارنده‌ی مدرک دکترای حقوق بین‌الملل که از روز یک‌شنبه ۴ خردادماه، در اعتراض به وضعیت بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا و دارو زده بود،  با درخواست آزادی‌خواهان و زندانیان سیاسی پیشین و با تأکید بر تعهد مدیریت زندان اوین برای تحقق بخشی از خواسته‌هایش، به اعتصاب غذا و دارو خاتمه داد.

این زندانی سیاسی با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعلام این خبر، نوشت: «من، سایه صیدال، که از تاریخ ۴ خرداد ۱۴۰۴ به مدت ۱۶ روز در اعتراض به وضعیت نابسامان خدمات بهداشت و درمان در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا و دارو زده بودم، با یادآوری این‌که اهداف این اعتصاب، یادآوری حقوق بدیهی زندانیان برای دسترسی به مراقبت‌های پزشکی استاندارد و الزام سازمان زندان‌ها به پذیرش مسئولیت کامل در قبال سلامت جسمی و روانی زندانیان بود، اعلام می‌کنم تا امروز، با وجود نوسان فشار، میگرن، ضعف شدید جسمانی و پارگی کیست خونی، برای تحقق مطالبات به‌حق خود مقاومت کردم.»

امروز اما، با احترام به درخواست روشن و محبت‌آمیز یاران آزادی‌خواه و زندانیان سیاسی پیشین و با تأکید بر تعهد مدیریت زندان اوین برای تحقق بخشی از خواسته‌هایم، به اعتصاب غذا و داروی خود پایان می‌دهم.

مدیریت زندان اوین موارد زیر را تعهد کرده است:

۱. تأمین پزشک مستقر برای بند زنان در اسرع وقت؛

۲. پرداخت کلیه هزینه‌های درمانی زندانیانی که در زندان دچار بیماری شده‌اند از سوی سازمان زندان‌ها؛

۳. تسریع در اخذ مجوز و اعزام بیماران به بیمارستان‌های خارج از زندان، برای موارد اورژانسی حداکثر ظرف دو روز و غیر اورژانسی حداکثر دو هفته.

۴. استقرار پرستار در همه روزهای هفته

تعهد مدیریت زندان به تأمین این خواسته‌ها، بدون همراهی و حمایت بی‌دریغ جمعی از زندانیان سیاسی سابق، همبندیان عزیز، فعالان حقوق بشر و رسانه‌های مستقل ممکن نبود. از همه عزیزانی که با اعلام همبستگی و درخواست پایان اعتصاب، نگرانی خود را نسبت به سلامت من و سایر زندانیان ابراز کردند، صمیمانه سپاسگزارم.

با توجه به تعهد برای تحقق گام نخست در جهت بهبود نسبی وضعیت درمانی در زندان، از ساعت ۱۲ ظهر روز ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ اعتصاب غذا و دارو را خاتمه می‌دهم.

این تصمیم به معنای پایان مبارزه برای حقوق زندانیان نیست، و من، طبیعتاً با همراهی همبندانم، فصل تازه‌ای از نظارت و مطالبه‌گری جدی برای خواسته‌هایم را آغاز می‌کنم.

در صورتی که سازمان زندان‌ها از اجرای کامل تعهدات یادشده سرباز زند و ضرورت رسیدگی به مسئله سلامت زندانیان به تعویق افتد یا به محال بدل شود، خود را محق می‌دانم که از همه ابزارهای مسالمت‌آمیز مدنی بهره گیرم و صدایم را بلند کنم.

من همچنان خود را صدای زندانیانی می‌دانم که در سکوت سلول‌های سرد، رنج می‌کشند و تا رفع کامل هرگونه تبعیض و نقض حقوق انسانی، با همراهی سایر یارانم به مبارزه ادامه خواهم داد.

مهوش (سایه) صیدال، که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۴۰۳ در پی تشکیل پرونده‌ای جدید در دوران حبس، از سوی شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین بابت «تخریب اموال» و «اخلال در نظم عمومی» تفهیم اتهام شد.

مهوش صیدال پیش‌تر در ۱۵ بهمن ۱۴۰۳ به مرخصی اعزام شده بود. او پس از مراجعه به شعبه اجرای احکام اوین، اعلام کرد که به دلیل امتناع از پوشیدن چادر، توسط مأموران حفاظت مورد ضرب‌وشتم و توهین قرار گرفته است. او همچنین نوشت که دادستان از ثبت شکایتش درباره این رفتار خشونت‌بار خودداری کرده است.

مهوش صیدال در مهرماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. پیش‌تر در خرداد همان سال نیز در ارتباط با فعالیت در کلاب‌هاوس همراه با چند فعال دیگر بازداشت و با وثیقه آزاد شده بود.

اعتصاب اخیر او، در ادامه زنجیره‌ای از فشارهای قضایی و امنیتی علیه فعالان مدنی و سیاسی صورت گرفته که با نقض مکرر حقوق قانونی زندانیان، زمینه‌ساز بحران‌های انسانی در زندان‌های ایران شده است.