محکومیت هستی امیری به ٣ سال حبس تعزیزی و دیگر مجازات های تکمیلی

هستی امیری، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی، به اتهامات «نشر اکاذیب»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «حضور بی حجاب در معابر»، به سه سال حبس تعزیری و دیگر مجازات‌های تکمیلی محکوم شد.

مرکز خبر- امروز دوشنبه ٢٧ مردادماه، هستی امیری، فعال دانشجویی و دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی، در حساب کاربری خود در اینستاگرام اعلام کرد که توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام «نشر اکاذیب» به ۲ سال حبس و ۵۰ میلیون تومان جزای نقدی، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس و از بابت «حضور بی‌حجاب در معابر» به ۳ میلیون و ۳۰۰ تومن جزای نقدی و از باب مجازات تکميلى به ۲ سال منع خروج از کشور و ۲ سال منع عضویت در گروه‌ها یا دستجات سیاسی و اجتماعی محکوم شده است.

این فعال دانشجویی در ادامه با اشاره به اینکه مصادیق اتهامی‌اش مخالفت با اعدام و صحبت از وضعیت زندانیان و زندان اوین بوده است، گفت که به علت عدم حضور در جلسه رسیدگی رای به صورت غیابی صادر شده است.

هستی امیری نوشت: «ریز مصادیق پرونده و ادله خیلی مهم نیست، برای قاضی هم یقینا مهم نبوده چرا که متن رای همان قرار جلب به دادرسی و احتمالا گزارش نهایی ضابط یعنی وزارت اطلاعات است، اما آنچه در تمام آن چند جمله تعجب برانگیز بود نقض غرض این دستگاه عریض و طویل امنیتی است.

گفته اند وقتی می‌گویم «هر اعدامی سیاسی است» مجازات اعدام را تنزل داده‌ام. در نتیجه این عمل مصداق عنوان مجرمانه! تبلیغ علیه نظام است. صحبت از مسئله اعدام مساوی کلیت نظام در نظر گرفته شده است و آن را مستوجب مجازات دانسته‌اید پس حق دارم بگویم هر اعدامی سیاسی است و اعدام ابزاری در دست حکومت در راستای سیاست اقتدارگرا برای نمایش قدرت هیئت حاکمه است. وقتی تنها اعلام مخالفت و نوشتن از علل مخالفت با اعدام مصداق فعالیت تبلیغی علیه نظام است پس قطعا از نظر حاکمیت نیز اعدام ابزاری سیاسی جهت ارعاب است که نباید درباره آن حرف زد و آن را افشا کرد.

صحبت از وضعیت زندانیان و زندان اوین را هم مصداق «نشر اکاذیب» دانسته‌اند، که خب ارجاع به وضعیت بیماران حاضر در زندان وضعیت بهداری وضعیت غذا و نگهداری زندانیان در تمام کشور کافی است تا بدانند در زندان چه می‌گذرد.

برگه را تا کردم و داخل کیفم گذاشتم، به سمت خانه برگشتیم. فقط با خودم فکر می‌کردم هر اعدامی سیاسی است و مقابل هر حکم اعدامی باید ایستاد، روش‌های محدودی را بلد بودم مثل همراهی با کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام که از دل زندان‌های داخل ایران شروع به کار کرد و نوشتن و گفتن از زندانیان محکوم به اعدام و وضعیت زندانیان تا یادی باشد در انبوهی از وقایع. فکر می‌کنم انسان آخر روز باید بداند برای آرمان‌هایش چند قدم تلاش کرده است و برای رفقای دربندش، برای جان‌های عزیز زیر حکم اعدام و برای رهایی جمعی چقدر پیش رفته است. به این امید که روزی همه طناب‌های دار و چوبه‌های آدمکشی را بسوزانیم.»

منزل شخصی هستی امیری در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۴۰۳ توسط مأموران وزارت اطلاعات مورد تفتیش قرار گرفت. در نتیجه بازرسی منزل، وسایل شخصی از جمله تلفن همراه وی ضبط شد. همچنین، به وی اطلاع داده شد که پرونده قضایی جدیدی علیه او تشکیل شده است و باید به دادسرای اوین مراجعه کند.

هستی امیری، روز شنبه ۶ اردیبهشت‌ماه سال جاری پس از حضور در دادسرا بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد. این فعال دانشجویی در نهایت روز یک‌شنبه ٧ اردیبهشت‌ماه، با تودیع وثیقه‌ی یک میلیارد و پانصد میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد.