«ما به این انتخابات نه گفتیم زیرا هرگز نمی‌توانیم جنایات را فراموش کنیم»
سانا.م فعال حقوق زنان و دانش آموخته روابط بین الملل می‌گوید:. من در یک کلمه، نه گفتم. به حکومت زن ستیز و ضد دموکراسی و عدالت نه گفتم. نمی‌توانم به اصلاح طلبی باور داشته باشم، اصلاح طلبی در جایی که برابری وجود ندارد، خیانت است.
سارا قادر زاده
مهاباد - روز جمعه ۸ تیر ماه، انتخابات ریاست جمهوری در سراسر کشور ایران بین ۴ کاندیدا برگزار گردید، اما آنچه برای دومین بار جمهوری اسلامی و مشروعیت وی را به چالش می‌کشد مشارکت پایین مردم در این انتخابات است.
انتخابات ریاست جمهوری دومین انتخاباتی است که پس از خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» برگزار می‌شود. پیشتر انتخابات نمایندگان مجلس در اسفند ماه ۱۴۰۲ برگزار شد اما آنچه حکومت را نگران کرد عدم مشارکت مردم در این انتخابات بود.
مهاباد و تحریم انتخابات
با وجود تلاش‌های گسترده حکومت و کاندیداهای ریاست جمهوری در طول زمان تبلیغات کاندیداها، ستاد آنها در ایران و به ویژه روژهلات کوردستان بسیار خالی بود و در روز انتخابات نیز شهرهایی همچون مهاباد، مشارکت مردم به نسبت انتخابات‌های پیشین کاهش چشمگیری داشت.
بر اساس گزارشات مردمی شهر مهاباد، در تمامی حوزه‌های شهر و روستا که شامل ۷۷ شعبه در سطح شهر مهاباد، ۴۰ صندوق در بخش مرکزی و ۲۷ صندوق نیز در بخش خلیفان بوده است، کمترین میزان مشارکت مشاهده شده است.
در شهر مهاباد بیشتر رأی دهندگان افراد غیر بومی، نیروهای ارتش و سپاه پاسدارن و خانواده‌ی آنها بوده است و بسیاری از زندانیان، کارمندان و دانشجویان با وجود تهدید و وعده‌هایی که با آن روبه‌رو بوده‌اند از رأی دادن امتناع نموده‌اند.
فضای امنیتی مهاباد
اگرچه چند روز پیش از شروع انتخابات و همزمان با تبلیغ کاندیداهای ریاست جمهوری فضای این شهر به شدت کنترل شده و امنیتی بوده است اما در روز انتخابات فضا بیشتر میلیتاریزه شد.
برخی از مناطق حساس حکومتی همچون صدا و سیما، پایگاه‌های ارتش و سپاه و همچنین ساختمان فرمانداری به شدت محافظت شده بود و به گفته‌ی شهروندان محیط اطراف ساختمان فرمانداری توسط نیروهای پلیس و لباس شخصی احاطه شده و مسیرهای ماشینی منتهی به این ساختمان با مانع و ماشین‌های بزرگ مسدود شده بود.
تبلیغ حکومت برای شرکت مردم در انتخابات
پس از چند ساعت از شروع انتخابات بسیاری از افراد در ایران پیام‌های تبلیغاتی برای تشویق و شرکت در انتخابات را دریافت کردند و به دستور حکومت صندوق‌های سیار در میان شهروندان گردانده شد.
پس از نماز جمعه در مسجد جامع مهاباد و همچنین در بعضی از مساجدی که در آن مجلس ختم برپا بوده است افراد دست نشانده حکومت با تبلیغات در میان مردم آنها را به رأی دادن تشویق کردند که با اعتراضات گسترده مردم روبرو شده و حتی گفته می‌شود برخی از شهروندان مساجد را ترک کرده‌اند.
بنابه شهود مردمی، حکومت از طریق مسئولان مختلف خود در کمیته امداد، زندان‌ها، صفحات مجازی در زمینه استخدام و همچنین مراکز دولتی که کارمندان مستقیم با آنها سر و کار دارند به بهانه‌های مختلف و با سخنان تهدید‌آمیز، مردم را به شرکت در انتخابات وادار کرده است اما باز هم بسیاری از این کار سر باز زده‌اند.
زنان پیشگام عدالت خواهی
در تحریم گسترده انتخابات در شهر مهاباد، زنان نقش بسیار چشمگیری را بر عهده داشته‌اند. شرمین جلالی از دیگر شهروندان در این زمینه می‌گوید:«ما به این انتخابات نه گفتیم زیرا خون کسانی همچون شهید کبری شیخه، در زمین این شهر ریخته است، هرگز نمی‌توانیم جنایات را فراموش کنیم. من با صدایی رسا در میان دوستان و خانواده اعلام کرده بودم که رأی نخواهم داد و از این انتخابات نمایشی حمایت نمی‌کنم و برای من جالب این بود که بسیاری با دلایل من موافق بودند و با من همراه شدند. ما برای «ژن ژیان ئازادی» خون دادیم، در این خون انگشت نمی‌زنیم چرا که می‌دانیم این‌ها در چنین چهارچوبی دوباره تبدیل به گلوله و قوانین زن ستیز خواهد شد».
سانا.م فعال حقوق زنان و دانش آموخته روابط بین الملل می‌گوید:«به عنوان یک زن در این جامعه همیشه احساس تبعیض و در حاشیه بودن کرده‌ام. به دلیل کورد بودن از شغل‌های کلیدی در ایران محروم هستم و در ایران به خاطر هویت هم مورد سرکوب و تبعیض قرار می‌گیرم. به همین دلیل شکاف‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در ایران گسترده است. من در یک کلمه، نه گفتم. به حکومت زن ستیز و ضد دموکراسی و عدالت نه گفتم. نمی‌توانم به حکومتی که براساس دموکراسی نیست به اصلاح طلبی باور داشته باشم، اصلاح طلبی در جایی که برابری وجود ندارد، خیانت است. ما نیز در ایران از آموزش به زبان مادری محروم هستیم. ایران برای یک واحد تک زبان است و ملت‌های دیگر از حقوق شهروندی و آموزش به زبان مادری و حقوق ابتدایی خود محروم هستند».
انتخابات ریاست جمهوری در مهاباد در حالی به پایان رسید که حتی پس از چند بار تمدید ساعت رأی گیری همچنان حوزه‌ها کمترین میزان مشارکت را در این چهار دهه حکومت جمهوری اسلامی به خود دیدند و مسئله انتخابات در نظر مردم چنان بی‌اهمیت بوده است که اکثر این مردم فارغ از فکر کردند به آن به زندگی عادی خود مشغول بوده‌اند.