کشورهایی مدعی صلح، خود عامل جنگ هستند
دولت‌هایی کە روز جهانی صلح را تعیین کردەاند خود یکی از عوامل جنگ، قتل، کشتار و ویرانی در دیگر کشورها هستند.
مرکز خبر- اول سپتامبر هر سال به عنوان روز جهانی صلح نامگذاری شده است، اما همان دولت‌هایی که این روز را تعیین کرده‌اند، عامل جنگ، اشغال و از بین رفتن صلح و ثبات در گذشته و حال می‌باشند.
در واقع دو روز به عنوان روز جهانی صلح نامگذاری شده است، یکی از سوی احزاب چپ، اپوزیسیون و سوسیالیست و یکی از سوی سازمان ملل متحد.
چرا برخی روز ١ سپتامبر را روز جهانی صلح می‌دانند؟
در ١ سپتامبر ١٩٣٩، آلمان به لهستان حمله کرد، رویدادی که آغازگر جنگ جهانی دوم در اروپا بود. به دلیل این رویداد و پس از آن جنگ جهانی، میلیون‌ها نفر جان خود را از دست دادند. اگرچه این آغاز جنگ جهانی بود، اما آغاز قتل‌هایی نبود که توسط رژیم نازی در آلمان انجام شد. براساس تخمین منابع بین سال‌های ١٩٣٣ و ١٩۴۵، ١٧ میلیون نفر توسط رژیم نازی کشتە شدەاند.
در سال ١٩۵٧ اتحادیەهای کارگری، صلح و گروه‌های چپ در آلمان به دلیل آسیب‌های ناشی از جنگ جهانی اول و دوم، سالروز حملەی آلمان بە لهستان یعنی نخستین روز سپتامبر را به عنوان روز جهانی صلح اعلام کردند. سالانه ده‌ها فعالیت تحت شعار «نه به جنگ» توسط اکثر احزاب مخالف برگزار می‌شود. سازمان‌های صلح و احزاب چپ در سراسر جهان، با هدف برقراری صلح اول سپتامبر به عنوان روز جهانی صلح پذیرفته‌اند.
هرچند بعدها در سال ١٩٨١ سازمان ملل تصمیم گرفت ٢١ سپتامبر را به عنوان روز جهانی صلح اعلام کند و به همه‌ی درگیری‌ها پایان دهد اما نە تنها درگیری‌ها بە اتمام نرسید بلکە به نظر می‌رسد که روز جهانی صلح در سال جاری بە جنگ و درگیری بین نیروهایی که روز صلح و ثبات را در میان ملت‌ها تعیین کرده‌اند، اختصاص یافتە است.
تدوام جنگ و درگیری در روز جهانی صلح
علاوه بر مداخلات و تنش‌های مداوم منطقه، دو روز پیش عراق به آستانەی جنگ داخلی و جنگ خونین کشیده شد. حملات و اشغال سرزمین کوردها در طول تاریخ ادامه داشته و از دوره‌ای به دوره دیگر با برنامەای نو بە پیش می‌رود، امروزه دولت ترکیه همچنان به کشتار کوردها و حذف هویت آنها در مقابل چشمان کشورهایی که مدعی صلح و ثبات هستند، ادامه می‌دهد. در واقع همان کشورهایی کە مدعی صلح هستند با فروش اسلحە و ابزار جنگی بە ترکیە در صدد قتل‌عام و نابودی مردم کورد هستند.
با وجود شواهد غیرقابل انکار مبنی بر استفاده ترکیه از سلاح‌های شیمیایی و تاکتیکی هسته‌ای علیه نیرهای مبارز کوردستان، کشورهایی که شعار آزادی را یدک می کشند، اقدامی برای بررسی و افشای واقعیت‌ها انجام نداده‌اند، زیرا اگر ترکیه از خرید و استفاده از این تسلیحات دست بردارد، بر جنبه های اقتصادی آنها تأثیر می گذارد.
جنگ سوریه ١١ سال است ادامه دارد و به میدانی برای حل و فصل جنگ‌ها و درگیری‌ها بین کشورهای قدرتمند تبدیل شده است، هرگز از سوی مدعیان صلح برای توقف جنگ و بازگرداندن صلح و ثبات در منطقه اقدامی صورت نگرفتە است.
ایران به یک نیروی تعیین کننده در خاورمیانه تبدیل شده است و تلاش می‌کند با جنگ و مداخله قدرت و سیاست خود را بر عراق، الجزایر، سوریه، لبنان، یمن و بسیاری از کشورهای دیگر کە در تنگنای اقتصادی، ناامنی و ناآرامی زندگی می‌کنند، تحمیل کند.
پس از بازگشت طالبان به قدرت و منحل شدن دولت پیشین افغانستان، آمریکا این کشور را به گروهی که خود آن را تروریست و تهدید کننده صلح می‌خواند، سپرد.
درگیری اسرائیل و فلسطین نیز یکی دیگر از جنگ‌هایی است کە مدعیان صلح آغازگر آن بودە و بیش از نیم قرن به دلیل افراط گرایی در هر دو کشور غیرنظامیان کشته، مجروح و زندانی می‌شوند.
در حال حاضر نیز آخرین جنگی که امسال به دلیل تمایل اوکراین برای پیوستن به ناتو و اعتراضات روسیه آغاز شد، جنگ بین روسیه و اوکراین بود که بیش از ١٠ میلیون نفر را آواره، هزاران نفر کشتە و صدها مناطق مسکونی را ویران کردە است.