خواندن پیام نرگس محمدی از زندان اوین در نشت زنان در بارسلون
نرگس محمدی؛ ما اراده کرده‌ایم که پیروز شویم و بر استبداد دینی فائق آییم. پیروزی ما گرچه سهل نیست، اما یقین بدانید قطعی است.
مرکز خبر- امروز شنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۳، با برگزاری نشست زنان در بارسلون به مناسبت دومین سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی، پیام نرگس محمدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین و برنده جایزه صلح نوبل، که در زندان اوین نوشته بود، خوانده شد.
نرگس محمدی در پیام خود با اشاره به مقاومت زنان گفته است: «اعتراضات و مقاومت در اشکال و سطوح مختلف در ایران در جریان است و زنان قدمی پا پس نکشیده‌اند.»
وی همچنین در پیام خود از تمام زنان جهان خواسته است که برای رهایی زنان ایران و افغانستان از آپارتاید جنسیتی صدای قدرتمند این زنان باشند.
متن کامل پیام نرگس محمدی از زندان اوین به شرح زیر است:
«دوسال از کشته شدن مهسا ژینا امینی به دست نیروهای امر به معروف حکومتی می‌گذرد. جنبش زن زندگی آزادی، حادثه‌ای غیر مترقبه و عکس‌العملی ناگهانی نبوده و جنبشی در تداوم جنبش‌های اجتماعی مردم ایران به شمار می‌آید که از توان بالایی برای ایجاد تغییرات عمیق در جامعه ایران برخوردار است. تغییراتی که رو به سوی تحقق دموکراسی، آزادی و برابری دارد. این جنبش حوضه‌های کنش جمعی و اعتراضی را خلق و وسعت بخشیده که حوزه اقتدار حکومت را فرو ریخته و «اقتدار معترض» را به امری واقعی و باورپذیر برای عموم مردم تبدیل کرده است. تداوم اعتراضات زنان و قدرت سرپیچی آنان الهام‌بخش بسیاری از اقشار مردمی است که این روزها جامعه شاهد وقوع آن‌ها در اقصی نقاط کشور است.
اعتراضات و مقاومت در اشکال و سطوح مختلف در ایران در جریان است و زنان قدمی پا پس نکشیده‌اند.
من از زنان سراسر جهان، خواهران‌مان در این نشست‌ها و گردهمایی‌ها تقاضا دارم برای رهایی زنان ایران و افغانستان از آپارتاید جنسیتی، صدای قدرتمند و رسای ما باشند. با کشاندن بحث آپارتاید جنسیتی به سطح رسانه‌ها، اندیشمندان، سیاستمداران و دولت‌های عضوشان در سازمان ملل متحد، پرده از چهره کریه این جنایت ضدبشری بردارند. مادامی که جهان و نهادهای بین‌المللی و سازمان ملل و قدرتمندان و سیاستمداران در اقصی نقاط جهان نسبت به آپارتاید جنسیتی در کشورهایی با حکومت‌های دینی استبدادی و عقب‌مانده چون طالبان و جمهوری اسلامی بی‌اعتنا باشند. مردمان این سرزمین برای رسیدن به دموکراسی رنج‌های جانکاه و دردهای التیام‌ناپذیری را که تاریخ بشریت به خاطر خواهد سپرد، متحمل خواهند شد.
ما اراده کرده‌ایم که پیروز شویم و بر استبداد دینی فائق آییم. پیروزی ما گرچه سهل نیست، اما یقین بدانید قطعی است.»