خدیجە تنها زنی است کە بدون نقاب و روبنده و با روسری سفید در اردوگاه هول قدم می‌زند
در خطرناک‌ترین اردوگاه جهان، خدیجه صالح بدون روبنده و نقاب و با روسری سفید با تمام زنان، خانواده‌ها و افرادی که از عقاید مزدوران داعش حمایت می‌کنند، زندگی می‌کند.
حسکه- در اردوگاه هول واقع در ۴۵ کیلومتری شرق شهر حسکه در شمال و شرق سوریه زیر چادرهای سفید چیزی جز افکار سیاه و تیره نمی‌بینید. در این اردوگاه خیاطی نیست که لباس‌های رنگارنگ بخرند و بدوزد. آن‌ها مانند خفاش‌ها و مورچه‌های شب در این سرزمین پرسه می‌زنند و براساس ذهنیت تاریک خود عمل می‌کنند.
افرادی که از دنیای تاریک و زندان خود بیرون می‌آیند و دنیای رنگارنگی را انتخاب می‌کنند که با رنگ‌های رنگین کمان تزئین شده است، قطعاً با تهدید، شکنجه، کشتار و قتل مواجه خواهند شد. در اردوگاه هول موسیقی شنیده نمی‌شود، روح و عواطف مردم تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد، آن‌ها در دام افکار افراطی داعش قرار گرفتەاند و همیشه با افکار سیاه زندگی می‌کنند.
همه چیز آنجا سیاه است! ذهنشان، افکار افراطی و لباس‌هایشان سیاه است، حتی بچه‌های ٣ سال به بالا در لباس سیاه خفه می‌شوند و موهای زیبایشان زیر نام «گناه» پنهان شده است.
خدیجه صالح ۶۵ ساله اهل عراق است. او از کودکی و نوجوانی تا جوانی و پیری تجربه‌های زیادی در زندگی خود داشته است. سالمندان فقط روسری سفید بر سر می‌بندند و این در جوامع کورد و عرب نیز وجود دارد. روسری سفید نماد صلح است. در برخی جوامع وقتی زنان روسری را روی زمین می‌گذارند به این معناست که جنگ باید متوقف شود.
خدیجه صالح در یکی از وحشیانه‌ترین و خطرناک‌ترین اردوگاه‌های جهان زندگی می‌کند، روسری سفید خود را بر سر دارد و با چهره‌ای باز در اطراف پرسه می‌زند. با این حال، دیدن چنین زنی با روسری سفید بسیار جالب است.
«آن‌ها به من تحمیل کردند، اما من قبول نکردم»
خدیجه صالح می‌گوید از روزی که چشم بە جهان گشودە، روسری سیاە نپوشیده است: «اینجا در اردوگاه مرا وادار کردند که روسری سیاە بپوشم، اما من قبول نکردم. من از کسی نمی ترسم».
و این‌که آیا او توسط هسته‌های مخفی مزدوران داعش مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، می‌گوید: «چگونه اذیت نشم؟ ما شب‌ها نمی‌خوابیم، شاید فقط ١۵ دقیقه بخوابیم، اما امیدوارم حتی در آن چند لحظه هم راحت بخوابیم. ما همیشه وحشت می‌کنیم و می‌گوییم که یک نفر هست که به ما حمله می‌کند، ما حتی نمی‌دانیم او کیست، فقط می‌خواهم اوضاع بهتر شود و به کشورم برگردم و چنین حوادثی روبه‌رو نشوم.»
در حالات چهره‌ی خدیجه صالح، داستان‌های زیادی وجود دارد که او می‌خواهد بگوید، اما اگر سکوتش را بشکند و درباره‌ی آن داستان‌ها صحبت کند، حتماً کشته خواهد شد.
زنان مسن با عقاید مزدوران داعش حتی به روش‌های ساده مقابله می‌کنند و قوانین آن‌ها را رعایت نمی‌کنند. پوشیدن روسری سیاە اجباری است اما پیرزن‌هایی هستند که نمی‌خواهند سرنوشت خود را به این روسری سیاە گره بزنند و در آن دنیا غرق شوند.