هلین خوبون

ایتالیا – امسال ماریلو ماستروجیووانی دهمین سالگرد تأسیس «انجمن خبرنگاران مدیترانه» را جشن می‌گیرد؛ انجمنی که او یکی از پایه‌گذاران آن بوده است. این انجمن هر سال فضایی فراهم می‌کند تا درباره‌ی مسئله‌ی کورد و انقلاب زنان در شمال و شرق سوریه بحث شود؛ اقدامی که نشان‌دهنده‌ی تعهد مداوم او به برجسته کردن مبارزات مردمان و زنان منطقه و به‌اشتراک گذاشتن تجارب آن‌هاست.

ماریلو ماستروجیووانی، که خبرنگار و پژوهشگر دانشگاه باری است، تلاش می‌کند روش‌های نوآورانه‌ای برای انتقال ژنئولوژی (از طریق ابزارهایی مانند هولوگرام و هوش مصنوعی) توسعه دهد و پداگوژی تبدیلی مبتنی بر ژنئولوژی را مطالعه می‌کند.

او می‌گوید اکنون با ابزارهای مدرن ارتباطی می‌توان مرزهای جغرافیایی و جسمی را شکست و وارد جهان‌های مجازی شد. او علاقه دارد دیدگاه‌هایش درباره‌ی پروژه‌ی دموکراسی و وحدتی که زنان سوری و اعضای کنگره ستار مطرح کرده‌اند، به اشتراک بگذارد، و معتقد است طرحی که عبدالله اوجلان برای صلح و جامعه‌ی دموکراتیک ارائه کرده است، چشم‌اندازی پیشرو برای سوریه و دنیا است.

 

تجربه‌ی دموکراتیک روژاوا

او می‌گوید تجربه‌ی حزب کارگران کوردستان می‌تواند الهام‌بخش سوری‌ها باشد: تصمیم آن حزب برای نابود کردن سلاحش، راه را به روی مواضع تازه و جسورانه باز می‌کند. او معتقد است زنانی که در شمال و شرق سوریه حضور دارند، همراه با اعضای «مجلس سوریه»، مؤسسه‌ی ژنئولوژی و کنگره ستار، نمونه‌هایی از مقاومت نو و بی‌سابقه‌اند.

ماریلو ماستروجیووانی از رسانه‌های جهانی، به‌ویژه رسانه‌های خاورمیانه، می‌خواهد فضای بیشتری برای صدای آلترناتیو اجتماعی رادیکال‌تر فراهم کنند؛ صدایی که امروز در تجربه‌ی دموکراتیک روژاوا تجلی دارد.

 

رد هر نوع خشونت

او می‌گوید این طرح به آینده‌ی سوریه محدود نیست، بلکه می‌تواند الگویی برای هر کشوری باشد که به دنبال ایجاد صلح واقعی است. تصمیم به نابود کردن سلاح را او گزینه‌ای بنیادی می‌داند: «این عملی ملموس از چیزی است که اوجالان «کشتن مردسالاری» می‌نامد، یعنی رد تمام اشکال خشونتی که ریشه در فرهنگ پدرسالار دارد. کدام کشور «پیشرفته» امروزه حاضر است مردسالاری را در درونش بکُشد و از اسلحه‌هایش دست بکشد؟»

او می‌پرسد «آیا ایتالیا و اروپا توانایی انجام این کار را دارند؟» و می‌افزاید: «خلق کورد و زنان کورد در این فرآیند مانند شعله‌ای از نور هستند؛ آن‌ها نماد انسانیت و آزادی‌اند که بدل به واقعیت شده است. باید صدایشان شنیده شود، داستانشان روایت شود، روش‌ها و دانش‌شان مطالعه شود، چرا که بدون رهایی زنان، جامعه‌ای آزاد قابل تحقق نیست.»

 

انقلاب زنان باید ادامه یابد   

ماریلو ماستروجیووانی به حملاتی که در ماه‌های اخیر به خلق کورد در سوریه شده است اشاره می‌کند و می‌گوید این حملات غیرقابل قبول‌اند. او تأکید می‌کند: «انقلاب زنان در روژاوا باید ادامه یابد؛ زیرا آن‌ها پیشتاز آزادی برای هر زندگی‌اند. آزادی واقعی یعنی رهایی از همه‌ی اشکال خشونت نظام‌مند.»

او می‌افزاید که گروه‌های تروریستی فعال در سوریه تلاش می‌کنند دستاوردهایی را که خلق کورد و زنان شمال و شرق سوریه در مسیر اداره خودگردان به‌دست آورده‌اند، زیر سؤال ببرند. از نظر او، این مسیر باید به‌عنوان یک الگوی ایده‌آل برای هر فرهنگی که خود را دموکراتیک می‌داند در نظر گرفته شود: «بدون اداره خودگردان، دموکراسی وجود ندارد. این مدل در بسیاری از کشورهایی که خود را دمکراتیک می‌نامند اجرا نمی‌شود، حتی در ایتالیا.»