«جهانی که انقلاب زنان را امید خود می‌داند، باید با روحیه کوبانی به پا خیزد»

ریحان تمو، عضو کمیته روابط و اتحادهای دموکراتیک کنگره استار، در واکنش به حملات دولت ترکیه به منطقه گفت: «جهانی که انقلاب زنان را امید خود می‌داند، باید با روحیه مقاومت کوبانی به پا خیزد.»

سورگل شیخو

قامشلو -دولت اشغالگر ترکیه پیوسته با بهانه‌های گوناگون، حملات هوایی سنگینی را به منطقه شمال و شرق سوریه انجام می‌دهد و منابع انرژی و زندگی غیرنظامیان را هدف می‌گیرد. در آخرین حمله که در ۲۳ اکتبر رخ داد، شمار زیادی از مردم جان باختند.

درباره زمینه‌های این حملات اشغالگرانه، ضرورت و چگونگی واکنش به آن‌ها و نیز اهمیت و نحوه حمایت لازم از انقلاب زنان، با ریحان تمو، عضو کمیته روابط و اتحادهای دموکراتیک کنگره استار گفتگو کردیم.

 

«به رسمیت شناختن اداره خودمدیریتی، پیشبرد رویای نوعثمانی را دشوار می‌کند»

ریحان تمو نخست به خانواده‌های جان‌باختگان تسلیت گفت و برای مجروحان آرزوی بهبودی کرد. او همچنین به مقاومت مردم، زنان و هواداران انقلاب درود فرستاد و گفت: «دولت ترکیه با بهانه‌های ساختگی دست به حمله می‌زند و زیرساخت‌های حیاتی مردم عادی را بمباران و ویران می‌کند. این نخستین بار نیست و قطعاً آخرین بار هم نخواهد بود که چنین حملات وحشیانه‌ای علیه مردم بی‌دفاع صورت می‌گیرد. دوازده سال است که اردوغان با این بهانه‌ها به حملاتش ادامه می‌دهد و ما به شیوه‌های گوناگون با آن روبرو شده‌ایم. هر پیشرفتی در شمال و شرق سوریه با وحشیانه‌ترین حملات، جنایات جنگی و نسل‌کشی پاسخ داده می‌شود. هر گامی در مسیر به رسمیت شناختن نظام خودگردان، اردوغان و رؤیای نوعثمانی‌اش را به چالش می‌کشد و خشم دولت حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی را برمی‌انگیزد.»

 

«این حملات علیه انقلاب زنان و پروژه دموکراسی است»

ریحان تمو با اشاره به پیامدهای حملات گفت که بیش از هزار حمله به زیرساخت‌های منطقه در تنها پنج روز، رقم کمی نیست و افزود: «هزار حمله یعنی هزار بار یورش به پروژه دموکراسی، انقلاب زنان و آزادی خلق‌ها. ما به روشنی می‌بینیم که مردم با چه اراده‌ای برای حفظ و ساخت پروژه خود ایستاده‌اند. به رغم تمام تلاش‌ها برای تجزیه و اشغال، شمال و شرق سوریه به منطقه‌ای امن و منسجم تبدیل می‌شود که الگویی از سوریه‌ای دموکراتیک و متحد خواهد بود. با افتخار می‌توانیم بگوییم که هر حمله، اتحاد مردم را مستحکم‌تر می‌کند و این باور را تقویت می‌کند که تنها نیرو و اراده خودشان می‌تواند سپری در برابر دشمنان باشد و همه توطئه‌ها را خنثی کند.»

 

«نمی‌خواهند در طراحی خاورمیانه جدید، ملت کورد حضور داشته باشند»

ریحان تمو گفت که سکوت در برابر حملات نشان می‌دهد قدرت‌های سلطه‌گر نمی‌خواهند در خاورمیانه جدید، ملت کورد از آزادی برخوردار باشد. او افزود: «سکوت آمریکا، روسیه و دولت دمشق نشان می‌دهد که جنایات جنگی علیه شمال و شرق سوریه، بخشی از نقشه قدرت‌های بزرگ علیه منطقه ماست. این سکوت آشکار می‌کند که قدرت‌های جهانی که برای خاورمیانه نقشه می‌کشند، نمی‌خواهند در خاورمیانه جدید، ملت کورد و دیگر ملل منطقه از آزادی و اراده مستقل برخوردار باشند.»

 

«درباره تشکیل دولت»

ریحان تمو در پاسخ به تحلیل‌های اخیر نویسندگان، روشنفکران، پژوهشگران، سیاستمداران و به‌ویژه اسرائیلی‌ها درباره حملات به روژاوا و لزوم داشتن دولت مستقل و زندگی امن برای خلق کورد گفت: «در شمال و شرق سوریه، فقط ملت کورد زندگی نمی‌کند. ملیت‌های گوناگون زیر چتر پروژه ملت دموکراتیک در کنار هم هستند، به همین دلیل هدف خلق کورد تشکیل یک دولت نیست. خلق کورد در کنار دیگر خلق‌های منطقه برای تضمین موجودیت مشترک خود مبارزه می‌کنند. انقلابی که ما با هم آغاز کرده‌ایم امروز جهانی شده و هر کسی می‌تواند خود را در آن ببیند و زندگی کند. برای دستیابی به صلحی که رهبر عبدالله اوجالان هر روز برای آن فراخوان می‌دهد و برای اینکه پیشگام راه‌حل در خاورمیانه باشیم، ضروری است همه مردم و گروه‌های منطقه به اتحاد خود باور داشته باشند و مبارزه‌شان را گسترش دهند.»

 

 «جهانی که انقلاب زنان را امید خود می‌داند، باید با روحیه مقاومت کوبانی برخیزد»

ریحان تمو خطاب به مردم جهان که انقلاب زنان را مایه امید می‌دانند، گفت که باید از این امید پاسداری کنند و افزود: «انقلاب زنان به همه جنبش‌ها و خیزش‌های زنان در سراسر جهان نور و نیرو می‌بخشد. ما می‌توانیم با نیروهای دموکرات، همکاری راهبردی داشته باشیم و با آنها در جنبش‌های زنان، محیط زیست و سوسیالیستی همراه شویم. از این رو، انقلاب زنان به امید همه خلق‌های جهان تبدیل شده و لازم است این خلق‌ها و به ویژه زنان از این امید پاسداری کنند. خلق ما در اروپا و کوردستان باید با همان روحیه جوانانی که از مقاومت تاریخی کوبانی دفاع کردند، از شمال و شرق سوریه حمایت کنند. چرا که پیروزی انقلاب شمال و شرق سوریه، کلید حل بحران خاورمیانه‌ای است که در آتش می‌سوزد.»

ریحان تمو درباره فراخوان اخیر صلح از سوی دولت ترکیه گفت: «پس از دیدار با رهبر اوجالان، باید بیش از پیش از طرح دموکراتیک خود دفاع کنیم. دولت ترکیه اخیراً با طرح صلح ادعا می‌کند که می‌خواهد مسئله کورد را حل کند، اما همزمان با این حملات می‌کوشد جنبش آزادی را از رهبر اوجالان جدا و اختلافات داخلی ایجاد کند. این دورویی دولت ترکیه را نشان می‌دهد که به هر شکل می‌کوشد از به رسمیت شناختن استاتوی ملت کورد در منطقه جلوگیری کند. بنابراین باید با تمام توان از نظام ملت دموکراتیک پاسداری کرد. همه زنان آزادی‌خواه، دموکرات و صلح‌طلب جهان باید در کنار مردم شمال و شرق سوریه، از اندیشه و بنیانگذار فلسفه «زن، زندگی، آزادی»، رهبر اوجالان حمایت کنند."

 

«راه‌های حمایت از انقلاب زنان متعدد است»

ریحان تمو درباره ضرورت حمایت از دستاوردهای انقلاب گفت: «باید با شیوه‌های مؤثر و کارآمد، حلقه‌ای محافظ پیرامون انقلاب زنان ایجاد کنیم. باید طوری عمل کنیم که شمار بیشتری از مردم خود را در نظام ملت دموکراتیک ببینند. برگزاری راهپیمایی‌ها و اعتراض به حملات در مکان‌های مناسب نیز بسیار مهم است. افزون بر حمایت معنوی، به دلیل خسارت‌های سنگینی که این حملات به زیرساخت‌های منطقه وارد کرده، حمایت مادی نیز ضروری است. اما مهم‌تر از همه، ایجاد اتحاد میان زنان و همبستگی مردمی برای پیشبرد انقلاب است. حال که انقلاب را امید خود می‌دانیم، باید صمیمانه از این امید پاسداری کنیم. این گوشه از جهان که جهان را ازگروهک داعش نجات داد و به کانون آزادی، صلح، عشق و همبستگی مردم تبدیل شده، نیازمند حمایتی گسترده است. پیروزی‌ها و شکست‌های امروز ما در اینجا، سرنوشت همه زنان و خلق‌ها را رقم خواهد زد.»

 

«سیاست‌های دولت ترکیه باید با خیزش مردمی متوقف شود»

ریحان تمو با تأکید بر اینکه فشار اجتماعی و جنبش زنان می‌تواند سیاست دولت ترکیه در شمال و شرق سوریه را تغییر دهد، سخنان خود را چنین پایان داد: «آنچه اینجا در جریان است، تنها نابودی فیزیکی نیست؛ این یک نسل‌کشی همه‌جانبه علیه فرهنگ، سرزمین، سیاست دموکراتیک و مبارزات زنان و خلق‌ها است. نپذیرفتن طرح دموکراسی ما در تمام سخنان اشغالگران و مخالفان آشکار است. هر چه بیشتر سیاست دموکراتیک را پیش ببریم و خلق‌ها را گرد آن جمع کنیم و کنفدرالیسم دموکراتیک را بسازیم، به همان اندازه می‌توانیم سیاست نابودی اردوغان علیه انقلاب را خنثی کنیم. برنامه اشغالگری با حملات نظامی تغییر نمی‌کند؛ تنها با موضع‌گیری، واکنش، اعتراض و فشار مردمی علیه کشتار جمعی تغییر خواهد کرد. صدای اعتراض مردم می‌تواند سیاست اردوغان را زیر فشار جهانی قرار دهد. اما نباید فراموش کرد که این مهم با اقدامات موقتی به دست نمی‌آید؛ تنها با مبارزه‌ای پیگیر و درازمدت در میدان عمل ممکن می‌شود. حمله به شمال و شرق سوریه، حمله به بشریت و تمام جنبش‌های آزادی‌خواه زنان و خلق‌هایی است که برای صلح و آرامش خاورمیانه تلاش می‌کنند.»