ساریا دنیز

مرکز خبر- مادرش در مقابل پلیس فریاد زد که "هم‌اکنون هزاران دنیز علیه ظلم ایستادەاند". اصرار او برای دیدن دخترش بی‌نتیجە ماند، آنها کورد بودند و به همین دلیل انواع ظلم و ستم را تجربە کردند. خانوادەی دنیز در دهه‌ی ١٩٩٠ از سرزمین خود مهاجرت کردە و به ازمیر رفتند. خانه و دیار خود را ترک و برای ادامەی زندگی تلاش کردند. مادرش می‌گفت: "همیشه لبخند او را به یاد دارم." اما اکنون تنها عکس‌هایی از دنیز برایش باقی مانده است.

هفدهم ژوئن ٢٠٢١، دنیز پویراز به جای مادرش کە تحت عمل جراحی قرار گرفته و هم کارمند HDP و هم از اعضای این حزب بود به ساختمان HDP ازمیر رفت. دنیز زن توانمندی بود هم فعالیت می‌کرد و هم کمک خرج خانوادە بود، اما در آن روز ساعت ١١:۵دقیقە  هنگامی کە ساختمان HDP از سوی فردی با نام اونور گنجر مورد تهاجم قرار گرفت، دنیز نیز جانباخت.

هنگامی کە این حادثە رویداد بر روی تابلوی ساختمان HDP نوشتە شدە بود: در سه ماهه‌ی اول سال ٢٠٢١، ٨٨ زن کشته شده‌اند. اونور گنجر قاتل دنیز پویراز اما از این قتل ابراز ندامت نکرد و گفت: «پشیمان نیستم، دلم را آرام کرده‌ام». او در هر فرصتی از کینه توزی نسبت به کوردها سخن می‌گفت، اگرچه در اظهاراتش گفته بود که این کار را به تنهایی انجام داده است، اما واقعیت نداشت.

پس از قتل دنیز، همانطور که مادرش اشاره کرد، هزاران زن متعهد شده‌اند که به مبارزات دنیز بپیوندند و نام فرزندان خود را دنیز گذاشته‌اند.

یک سال از قتل دنیز می‌گذرد، اما حقایق پشت صحنه قتل دنیز آشکار نشده و بسیاری از حقایق این پرونده پنهان ماندە است. در سومین جلسه غیر از قاتل اونور گنجر، افراد دخیل در این حادثه مشخص نشدند و خواسته‌ها اجرایی نشد. تلاش شد آن را یک حادثەی فردی تلقی کردە و پروندەی قتل عام مختومە شود.

هزاران نفر از دنیز پویراز حمایت کردند، ۶٠٠ وکیل برای دریافت وکالت این پرونده درخواست ارائە دادند، دادستان عمومی در حکم خود تاکید کرد که اونور گنجر به تنهایی مرتکب قتل عام شده و تحقیقات را کامل نکرد. ٢٧ تماس تلفنی اونور گنجر با نیروهای امنیتی ازمیر از جملە موارد مشکوک در پروندە بود کە هیچگاە مورد بررسی قرار نگرفت و در مورد افراد فاشیست و سربازانی کە با او در ارتباط بودند تحقیقی انجام نشد.