هر ساعت یک زن باردار در افغانستان می‌میرد

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد با انتشار گزارشی اعلام کرد هر ساعت یک زن در افغانستان به دلیل عوارض بارداری و زایمان جان خود را از دست می‌دهد.

 

مرکز خبر- روز پنج‌شنبه ١ شهریورماه، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد با انتشار گزارشی با اشاره به اینکه افغانستان دارای یکی از بالاترین میزان مرگ و میرهای مادران باردار در جهان است، اعلام کرد هر ساعت یک زن در افغانستان به دلیل عوارض بارداری و زایمان جان خود را از دست می‌دهد.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در این گزارش با اشاره به اینکه این مرگ و میرها با مراقبت‌های ماماهای ماهر قابل پیشگیری است، اعلام کرد افغانستان نیاز فوری به ۱۸ هزار مامای ماهر دارد و اگر این نیاز برآورده نشود، زندگی بسیاری از زنان به خطر می‌افتد.

در این گزارش آمده است: «ماماها می‌توانند حدود ۹۰ درصد نیازهای فوری بهداشت باروری مادر و نوزادان را برآورده کنند و در سطح جهانی هم به حدود ۹۰۰ هزار مامای آموزش دیده دیگر نیاز است.»

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در افغانستان نیز در ۲۵ تیرماه سال جاری با انتشار گزارشس گفته بود که یک سوم زنان باردار در افغانستان در خارج از مرکز بهداشتی زایمان می‌کنند و این موضوع جان آن‌ها را در معرض خطر قرار داده است.

همچنین سازمان جهانی بهداشت نیز طی گزارشی در تاریخ ٩ ژوئن، اعلام کرده بود که روزانه ٢۴ مادر و ١۶٧ نوزاد در افغانستان به دلیل بیماری‌های قابل پیشگیری جان خود را از دست می‌دهند.

سلامت مادران باردار به عنوان یک اصل مهم در بهداشت و درمان محسوب می‌شود و مادران باید پیش از بارداری و در دوران بارداری تحت مراقبت‌های بهداشتی ویژه قرار بگیرند. در طول دوران بارداری هم مادران و هم جنین باید توسط نیروهای آموزش دیده و متخصص معاینه شوند و در صورت نیاز به مراکز ویژه‌ای معرفی گردند تا خدمات مطلوب را دریافت نمایند.

مهمترین نکته در فرایند بارداری، زمان وضع حمل مادر و تولد نوزاد است که خیلی حساس و مهم می‌باشد. در این مرحله اگر نیروی متخصص و با تجربه، مادران را همراهی نکند، سلامت مادر وکودک به خطر خواهد افتاد؛ لذا حضور پزشکان متخصص در این مقطع بسیار ضروری خواهد بود.

ممنوعیت آموزش زنان، بسته شدن درهای دانشگاه‌ها به روی زنان و مهاجرت چشمگیر کادر درمان و نیروهای متخصص پس از تسلط طالبان به افغانستان و نبود پزشکان زن و ممنوعیت مداوای زنان توسط پزشکان مرد، کاهش کمک‌های بین‌المللی و... از عوامل عمده در خصوص عدم رسیدگی به مادران و نوزادان به شمارمی‌آیند.