مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، امروز دوشنبه ٧ شهریور، چهل‌وسومین سالروز اعدام خواهران کعبی توسط سرکوبگران جمهوری اسلامی است.

شهلا و نسرین کعبی، دو خواهر پرستار در بیمارستان سقز، در ٧ شهریور ١٣۵٩ توسط سرکوبگران جمهوری اسلامی و به دستور صادق خلخالی، تنها به دلیل انجام دادن وظیفه‌ی شغلیشان و به بهانه‌ی مداوای زخمی‌ها بدون هیچ دادگاهی متهم، محکوم به مرگ و تیرباران شدند.

آنها از اولین زنان قربانی شده توسط حاکمیت مردسالار جمهوری اسلامی به شمار می‌روند که کاری جز خدمت به مردم شهرشان انجام نداده بودند. یکی از بستگانشان می‌گوید: آنها اصلا سیاسی نبودند و به همه کمک می‌کردند. حتی یکبار برای کمک به یک پاسدار زخمی مورد سرزنش اهل فامیل قرار گرفتند و آنها گفتند که فقط کارشان را انجام داده‌اند.

شهلا کعبی ٣۴ سال و نسرین کعبی تنها ٢٧ سال داشتند که به اظهارات یکی از همبندانشان ساعت ۴:٣٠ بامداد، بدون هیچ سوال و جوابی در پادگان سنندج اعدام شدند.

یکی از زندانیان حاضر در محل، آن لحظه را چنین توصیف می‌کند: زندانبان نسرین و خواهر بزرگترش شهلا را بدون هیچ سوال و جوابی از بند زندان بیرون می‌برد. دو خواهر با دستان بسته و در کنار هم پشت به دیوار می‌ایستند. پاسداری دو تکه پارچه سیاه رنگ را برای بستن چشمان این دو نفر می‌آورد. نسرین مخالفت می‌کند و چشم‌بند نمی‌خواهد. شهلا خواهر بزرگتر چشم‌بند را می‌پذیرد و در جواب خنده تحقیر‌آمیز پاسدار که تو می‌ترسی، ها؟ می‌گوید البته که نه، فقط نمی‌خواهم شاهد مرگ خواهرم باشم. در این جا نسرین هم خواهان چشم‌بند می‌شود.

اوج اعدام‌های استان سنه بعد از ٢٧ مرداد سال ١٣۵٨ شروع شد و در سال ١٣۶٧ به اوج رسید. این جنایت به دستور خمینی برای مداخله‌ی نظامی تمام عیار در استان سنه و با انتساب صادق خلخالی به عنوان حاکم شرع در این استان، انجام شد.