تداوم محرومیت زینب جلالیان از حق درمان و ملاقات با خانواده
زینب جلالیان، علیرغم حال نامساعد جسمانی و تشدید بیماری و وخامت حال، همچنان از حق دسترسی به خدمات پزشکی و نیز ملاقات با خانواده محروم است.
مرکز خبر- زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد، کماکان از حق دسترسی به خدمات پزشکی و ملاقات با خانواده محروم است.
این زندانی سیاسی که از قدیمیترین زندانیان زن در زندانهای جمهوری اسلامی است و از ۴ سال پیش به زندان یزد منتقل شده و بدون رعایت اصل «تفکیک جرائم» و در تبعید در این زندان محبوس است، علیرغم شرایط نامساعد جسمانی و ابتلا به بیماریهای گوارشی، کلیوی و چشمی همچنان از رسیدگی به خدمات پزشکی و درمان تخصصی محروم است.
بر اساس گزارشات منتشره نیز، مسئولان زندان «از دادن نتیجه آزمایش و عکس برداری که زینب پیشتر انجام داده بود، امتناع میکنند و در حال حاضر درمان وی قطع شده است.»
وی همچنین از اوایل مهرماه سال جاری تاکنون، به دستور وزارت اطلاعات از ملاقات با خانواده محروم است.
زینب جلالیان، هم اکنون هفدهمین سال از دوران محکومیت خود را سپری میکند، اواخر خرداد ماه سال جاری تحت فشار بازجويان وزارت اطلاعات قرار گرفته است تا ابراز ندامت کند و از او خواسته شده «توبهنامهای» که متن آن از سوی وزارت اطلاعات آماده شده را امضا كند. ماموران امنیتی اعلام کردهاند که در صورت امضای این توبهنامه، مسئله درمان و حتی آزادی مشروط وی در اسرع وقت مورد بررسی خواهد گرفت، زینب جلالیان با رد امضای این نامه، دسترسی به خدمات درمانی به عنوان یک زندانی را حق قانونی خود دانست.
گفتنی است که زینب جلالیان در تاریخ ۸ اردیبهشت ۹۹ در حالی که دوران محکومیت خود را در زندان خوی سپری میکرد به دلایل نامشخصی از این زندان خارج و نهایتا در تاریخ ۱۳ اردیبهشت به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل شد، همچنین مجدداً وی را در تاریخ ۵ تیر از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان تبعید کردند. بازهم پس از ۳ ماه نگهداری در اتاق کوچکی در قرنطینه زندان کرمان به زندان دیزل آباد کرماشان منتقلش کردند و در نهایت آبانماه ۹۹ در چهارمین انتقال خود به زندان یزد تبعید شد.
زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. وی را به اتهام خروج غیر قانونی از کشور در سال ۱۳۸۸به یک سال حبس تعزیری و به اتهام «محاربه از طریق عضویت در گروههای مخالف نظام» به اعدام محکوم کردند؛ حکم اعدام زینب جلالیان در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی ایران تایید اما با یک درجه تخفیف، به حبس ابد تغییر یافت.
زینب جلالیان بارها اعلام کرده بود که در زمان بازداشت به شیوههایی چون شلاق زدن به کف پا، مشت به شکم، کوبیدن سر به دیوار و تهدید به تجاوز، مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.